Ν.ΛΑΜΠΡΑΚΑΚΗΣ: Συνάδελφοι, πιστεύω ότι μέσα από μια προσπάθεια που όλοι καταβάλλαμε, καταφέραμε μέχρι αυτή την ώρα, παρά το κοπιαστικό θα έλεγε κανείς των εργασιών του Συνεδρίου, για όσους βέβαια ήταν σ' αυτή την αίθουσα εδώ, όχι για όσους έκαναν ταξιδάκια και τουρισμό, γιατί αυτοί πιστεύω ότι δεν θα είναι κουρασμένοι ή αν είναι κουρασμένοι, δεν είναι για το λόγο που βρίσκονταν στη Χίο αυτές τις μέρες.

Είναι λοιπόν θετικό το ότι μπορέσαμε και εξαντλήσαμε τον κατάλογο, με εξαίρεση 2-3 συναδέλφους και ότι και αν κανείς συνάδελφος δεν θα φύγει από δω μέσα παραπονούμενος ότι δεν μπόρεσε να καταθέσει τον προβληματισμό του, τις απόψεις του, προκειμένου η Ομοσπονδία για την επόμενη θητεία της να μπορέσει να διαμορφώσει ένα πλαίσιο διεκδίκησης και δράσης, διαμορφωμένο σύμφωνα μ' αυτά που οι εκπρόσωποι όλης της Ελλάδος κατέθεσαν αυτές τις μέρες.

Βέβαια, συνάδελφοι, είναι περίεργο το γεγονός ότι ενώ όλοι εμείς που περάσαμε από δω και να πω για τους 25 τουλάχιστον του Γενικού Συμβουλίου, συμμετείχαμε σ' αυτή την καθημερινή δράση της Ομοσπονδίας, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, συμβάλλαμε πρέπει να πω στη διαμόρφωση των αποφάσεων της, συμβάλλαμε στο να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα, τα οποία παρουσιάστηκαν εισηγητικά, στο κλείσιμο αυτής της θητείας, για λόγους πιστεύω καθαρά μικροπαραταξιακούς, καταλήξαμε στο να απαρνηθούμε αυτή μας τη συμβολή, καταλήξαμε θα έλεγα να απαρνηθούμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Γιατί δεν μπορεί να είναι διαφορετικά όταν η ΠΑΣΚΕ, για την οποία εγώ κατηγορούμαι ως επικεφαλής και ως Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής, δεν μπορούσε από μόνη της να πάρει αποφάσεις, γιατί οι 10 στους 25 δεν μπορεί να γίνουν ποτέ πλειοψηφία, με εξαίρεση αυτό που είπε κάποια φορά, προηγουμένως ο Σάββας.

Δεν μπορούσε, λοιπόν, να πάρει η ΠΑΣΚΕ αποφάσεις με 10 μέλη στο Γενικό Συμβούλιο, επομένως κάποιοι συνέβαλλαν σ' αυτό, είτε στο να διεκδικήσουμε ή στο να διαμορφώσουμε, είτε στο να αναστείλουμε απεργιακές κινητοποιήσεις, είτε δεν ξέρω τι. Γιατί, λοιπόν, αρνούνται αυτό που οι ίδιοι, με την ίδια τους την ψήφο, με την θέση τους που είναι κατατεθειμένη στα πρακτικά, διαμόρφωσαν;

Γι' αυτό λέω ότι είναι λίγο ιδιόμορφοι και απορεί κανείς με την κατάληξη που είχαν οι συνάδελφοι απ' την τοποθέτησή τους σε αυτό εδώ το Συνέδριο. Θα φροντίσουμε, συνάδελφοι, από δω και στο εξής, επειδή η Ομοσπονδία έχει τη δυνατότητα μέσα από τη σύγχρονη τεχνολογία, να τα κάνει αυτά όλα γνωστά στους συναδέλφους, να τα περνάμε στο site της Ομοσπονδίας, έτσι όλοι, όλοι οι συνάδελφοι να παίρνουν από πρώτο χέρι γνώση των συζητήσεων και των αποφάσεων του Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής. Νομίζω είναι ένα απλό πράγμα για τη σημερινή εποχή.

Συνάδελφοι, πολύς λόγος για το αποτέλεσμα και για την ευθύνη. Και λέω εγώ αφού όλοι οι άλλοι που κατηγορούν εμάς, που σαν Προεδρείο φέραμε χθες τον Απολογισμό, μπορούσαν να διαμορφώσουν κάποιες άλλες θέσεις. Μπορούσαν να διαμορφώσουν κάποιες άλλες απόψεις, μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα άλλο διεκδικητικό πλαίσιο, ρωτάω απλά γιατί δεν το κάνανε;

Νομίζω ότι κανένας δεν αμφισβητεί ότι οι διαδικασίες στα όργανα της Ομοσπονδίας γινόταν μέσα σε μια πλήρη δημοκρατία και επομένως δεν νομίζω ότι υπήρχε κάνα εμπόδιο στο να μπορέσουν να διαμορφώσουν από μόνοι τους αυτές τις αποφάσεις. Γι' αυτό πραγματικά είναι αρκετά περίεργο αυτή η ιστορία.

Δεν ψηφίζω λέει ο φίλος μου ο Γ.Στρατηγός. Γιατί δεν ψηφίζει ο Γ.Στρατηγός και η παράταξή του; Τελικά έχω μπερδευτεί. Την ήξερα δημοσιοϋπαλληλική ενότητα, έγινε ΣΑΞ, έγινε ΠΑΜΕ, έγινε ΔΑΣ, δεν ξέρω που να απευθυνθώ. Τέλος πάντων δεν πειράζει. Μολονότι αλλάξατε επωνυμίες κατά περιόδους το περιεχόμενο είναι το ίδιο και το ξέρουμε το περιεχόμενο και σ' αυτό το περιεχόμενο θα τοποθετηθούν και σήμερα και αύριο στις εκλογές οι συνάδελφοι.

Δεν ψηφίζει, λέει, η ΕΣΑΚ, Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα. Όμως αν θα πάρετε τα πρακτικά τι θα δείτε; Ότι το σύνολο του διεκδικητικού πλαισίου το ψηφίσαμε όλοι μαζί, αυτό που εγώ παρουσίασα χθες και που διαφοροποιηθήκαμε. Από κει και πέρα ήταν άνετο και πολύ εύκολο για να υλοποιηθεί αυτό το πλαίσιο, να βάλουμε όρους και προϋποθέσεις προς την κυβέρνηση, έτσι ώστε να την αναγκάσουμε να το κάνει. Δεν βάλαμε τους όρους και τις προϋποθέσεις, τις αγωνιστικές έτσι μορφές διεκδίκησης, για να τα υλοποιήσουμε όλα αυτά.

Κατηγορήθηκα βέβαια εγώ λίγο από το συνάδελφο τον κ.Ροπαλίδη για ήπιος. Ακολουθώ το κλίμα των ημερών και έλεγα ότι θα είμαστε όλοι ήπιοι, αλλά στην πορεία φαίνεται ότι το πράγμα λίγο άλλαξε και θα προσπαθήσω και εγώ και να μην είμαι τόσο ήπιος, παρά το ήπιο του χαρακτήρα μου, στην συνέχεια της τοποθέτησής μου, για να μην ανησυχεί ο κ.Ροπαλίδης, όχι τίποτα άλλο, γιατί δεν έχω κανένα ιδιαίτερο λόγο να είμαι ήπιος.

Και βέβαια κατηγορηθήκαμε ιδιαίτερα από τον κ.Ροπαλίδη για την ηπιότητα αυτή και σε ότι αφορά άλλα κυρίαρχα ζητήματα, όπως είναι τα ασφαλιστικά ζητήματα και τις θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Μπορεί να έχετε, συνάδελφοι, κάποιες άλλες απόψεις σε ότι αφορά την τριμερή χρηματοδότηση ή κάποιες άλλες αρχές γύρω από το συνταξιοδοτικό ζήτημα, όμως αυτές οι αρχές που ακούστηκαν εδώ χθες από μένα και από άλλους συναδέλφους και σήμερα, είναι αρχές που εκφράζουν την μέγιστη πλειοψηφία του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος.

Άρα, λοιπόν, για να μην σας ακολουθεί ο κόσμος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι μόνο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σημαίνει απλά ότι δεν αποδέχεται τις απόψεις σας και δεν νομίζω ότι καμιά δημοκρατία επιβάλλει το να αποδεχόμαστε τις απόψεις μιας μικρής πλειοψηφίας, το 2 και το 3% και να αρνούμαστε τις θέσεις και τις αποφάσεις της μεγάλης, της άλλης πλειοψηφίας.

Βέβαια ο συνάδελφος ο κ.Χαρίσης δεν ψηφίζει τον Απολογισμό και για διάφορους άλλους λόγους. Γιατί π.χ. η ΠΑΣΚΕ είναι υπεύθυνη γιατί δεν είχαμε Πρόγραμμα Δράσης. Γιατί η ΠΑΣΚΕ είναι υπεύθυνη που αποκλείσαμε τις Αριστερές Συσπειρώσεις από το Προεδρείο απ' την Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας. Και θα ρωτήσω εδώ πραγματικά έτσι για να καταλάβουμε όλοι, η ΠΑΣΚΕ είχε 10 θέσεις στο Γενικό Συμβούλιο και έβγαλε 5 θέσεις στην Εκτελεστική.

Η παράταξη για την οποία υπεραμύνθηκε γι' αυτό το θέμα ο κ.Χαρίσης είχε μία έδρα στο Γενικό και απαιτούσε με την ίδια μία έδρα να βγάλει και μία έδρα στην Εκτελεστική. Κατά αντιστοιχία εμείς έπρεπε να βγάλουμε 10 έδρες στην Εκτελεστική, η ΔΑΚΕ 4 έδρες, η Ενότητα 7, δεν ξέρω πόσες και η ΑΣΚ τις αντίστοιχες δικές της.

Έτσι, λοιπόν, είναι πολύ εύκολο να επικαλούμαστε, συνάδελφοι, τις θέσεις του ενός ή του άλλου, αλλά είναι πιστεύω πολύ δύσκολο μέσα σε μια δημοκρατική λειτουργία να επικαλούμαστε αυτά τα πράγματα και βέβαια δεν μπορεί να είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι για τον προσανατολισμό της Ομοσπονδίας, γιατί είναι και αυτός ένας λόγος που ο συνάδελφος ο κ.Χαρίσης καταψηφίζει τον Απολογισμό, γιατί ο προσανατολισμός αυτός διαμορφώνεται μέσα απ' τις πλειοψηφίες.

Και η απεργία, συνάδελφοι, που αναστάλθηκε τον περασμένο χρόνο, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Δεν αναστάλθηκε απ' αυτούς που δεν είχαν ευθύνη για την πραγματοποίηση ή όχι, γιατί είναι απλό απ' την στιγμή που η ΠΑΣΚΕ δεν ψήφισε ότι εκείνη τη στιγμή υπήρχε η αναγκαιότητα πραγματοποίησης μιας απεργιακής κινητοποίησης, με δεδομένο ότι βρισκόταν εν εξελίξει το ασφαλιστικό και δεν θέλαμε να εξαντλήσουμε τις δυνάμεις μας για άλλα ζητήματα, ενόψει του ότι υπήρχε σε εκκρεμότητα αυτό το κυρίαρχο ζήτημα, δεν μπορεί να μας κατηγορήσουνε εμάς, γιατί εμμείναμε στη θέση που είχαμε πριν αποφασιστεί η απεργιακή κινητοποίηση.

Και εγώ πραγματικά εκείνη την βραδιά που αναστάλθηκε η απεργία, δεν κατάλαβα ποιοι διαφώνησαν σ' αυτή την ιστορία. Πραγματικά το ψάχνω και δεν καταλαβαίνω ποια παράταξη εκείνο το βράδυ στην ουσία, όχι στην ψήφο, διαφώνησε σε εκείνη την αναστολή της απεργίας.

Και βέβαια εδώ ακούστηκαν πολλές καταγγελίες γι' αυτήν την αναστολή της απεργίας. Οκτώ αποφάσεις απ' τους 200 Συλλόγους μας έχουν έρθει στην Ομοσπονδία, συνάδελφοι, διαμαρτυρόμενοι γι' αυτήν μας την απόφαση. Εάν το 4% είναι αυτό που αντέδρασε στην απόφαση εκείνη της Εκτελεστικής Επιτροπής, καταλαβαίνετε ότι είναι ένα ελάχιστο ποσοστό και ότι αυτά που ακούστηκαν εδώ μέσα δεν εκφράζουν τις πλειοψηφίες των Διοικητικών Συμβουλίων και επομένως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αυτές οι καταγγελίες.

Και δεν πουλήσαμε, συνάδελφοι, κανέναν αγώνα για 8 χιλιάδες. Καταλήξαμε να αποδεχθούμε αυτό, την αύξηση του επιδόματος, γιατί κρίναμε όχι πως ήμασταν απόλυτα ικανοποιημένοι, αλλά τέλος πάντων ότι αυτή η εξέλιξη ήταν θετική για τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Οκτώ αποφάσεις είχαμε Συλλόγων που διαφώνησαν και το γνωστοποίησαν μάλιστα στην Ομοσπονδία με την αναστολή της απεργιακής κινητοποίησης. Τα γραπτά μένουν και υπάρχουν τα γραπτά και πολυγραφημένα στα πρακτικά, αλλά και εδώ. Χθες κάποιος μου έλεγε για το επίδομα του τοκετού. Είχα το ΦΕΚ εδώ και το αρνούνταν. Με τέτοιες λογικές δεν μπορούμε να συζητήσουμε συνάδελφοι, είναι επόμενο. Απαντάω, εδώ το έχω.

Βέβαια υπήρξε και μία άλλη κατηγορία για μας. Καθυστερούσαμε, καθυστερούσαμε όλα τα ζητήματα για να έρθει χθες ο Υφυπουργός Εσωτερικών να μας λύσει τα ζητήματα, λέει, να βγάζει τους άσους απ' το μανίκι όπως είπαν κάποιοι. Γιατί μας άφησαν να καθυστερήσουμε; Οι 15 γιατί άφησαν τους 10 αν είχαμε τέτοια δυνατότητα, φαίνεται ότι οι δυνάμεις μας υπερβαίνουνε και αυτό το ποσοστό των 10 εδρών που έχουμε στην Ομοσπονδία.

Δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι αυτό. Πιστεύω ότι απλώς και οι άλλες παρατάξεις δεν είχαν καμιά διάθεση να βγούμε γι' αυτά τα ζητήματα, γιατί το είπαν και οι άλλοι στα Γενικά Συμβούλια ενόψει του ασφαλιστικού και γι' αυτό ακριβώς πήραν αυτή τη θέση, είτε διαμόρφωσαν άλλες θέσεις σε κατεύθυνση που ακούστηκε εδώ μέσα.

Συνάδελφοι η ΠΟΕ-ΟΤΑ και η Διοίκηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ παρενέβη εγώ θα πω σε όλα τα ζητήματα που είτε σε γενικότερη μορφή απασχόλησαν τους εργαζόμενους, είτε ειδικότερα στους Συλλόγους. Και παρενέβη εκεί που οι Σύλλογοι πραγματικά στο τοπικό επίπεδο ενημέρωσαν την Ομοσπονδία και ζήτησαν την παρέμβασή τους.

Και δεν είναι αλήθεια αυτό που είπε ο φίλος μου ο Γ.Βελάκης προηγουμένως, ότι δεν ευαισθητοποιηθήκαμε απέναντι στα προβλήματα που δημιουργεί ο γνωστός δήμαρχος Αθηναίων ο κ.Αβραμόπουλος στο χώρο της καθαριότητος και σε ένα συγκεκριμένο Σωματείο και στους συνδικαλιστές, προσπαθώντας μέσα από τις επιδιώξεις των συνδικαλιστών του χώρου εκεί, να πετύχει αυτά που ο ίδιος έχει στο μυαλό του, δεν ξέρω τι.

Και παρέμβαση με επίσκεψη έκανε η Ομοσπονδία και γραπτή παρέμβαση και πιστεύω ότι οι συνάδελφοι που είναι εδώ από το Σωματείο, γνωρίζουν ότι όπου χρειάστηκε και κληθήκαμε, ανταποκριθήκαμε και το λέω αυτό, συνάδελφοι, γιατί είναι κακό πραγματικά να δημιουργείται η εντύπωση και θα είναι αρνητικό για την διοίκηση της Ομοσπονδίας να καλείται από ένα Σωματείο και να αρνείται να ανταποκριθεί σ' αυτό το κάλεσμα, γιατί η άρνηση αυτή σημαίνει ότι δημιουργεί προβλήματα η αποχή μας, σημαίνει ότι ανεχόμαστε τις δημοτικές αρχές, σημαίνει ότι κάπου και εμείς έχουμε ευθύνες ή συμπλέουμε με αυτά που κάνουνε.

Και δεν μπορεί σήμερα βέβαια άκουσα εδώ από κάποιον συνάδελφο να καταγγέλλει τον Δήμαρχο του Βύρωνα σήμερα, για τις επιλογές που έκανε εκείνο τον καιρό με τις δημοτικές επιχειρήσεις, που είχε απλήρωτο προσωπικό κτλ. Στην Ομοσπονδία όμως η παράταξη που βρίσκεται στον ίδιο χώρο με τον δήμαρχο του Βύρωνα, δεν βοήθησε όπως έπρεπε και όσο έπρεπε, στο να μπορέσουμε να παρέμβουμε και να επιβάλλουμε στο δήμαρχο του Βύρωνα αυτό που έπρεπε να επιβάλλουμε.

Το κατήγγειλα και μιας και το πρόβλημά σου αν το κατήγγειλα εγώ είναι αυτό, συνάδελφοι, θα πω το εξής: και η Ομοσπονδία στο σύνολό της και η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ και τα κορυφαία συνδικαλιστικά όργανα, τα οποία κατέχουν κορυφαίες θέσεις σε αυτούς τους συνδικαλιστικούς χώρους και ανήκουν στον χώρο της ΠΑΣΚΕ, πρωτοστάτησαν στον αγώνα και επέβαλλαν στην κυβέρνηση θα πω να αποσύρει αυτά τα απαράδεκτα μέτρα, που κατέβασε για τα συνταξιοδοτικά ζητήματα.

Γιατί η κυβέρνηση Σημίτη είχε υποσχεθεί πραγματικά ότι θα αναθεωρήσει τους αντιασφαλιστικούς νόμους του 90, 92, Σιούφα κτλ. και δεν μπορούσαμε εμείς να αποδεχθούμε σαν παράταξη που βρισκόμαστε, δεν το αρνούμαστε συνάδελφοι, στο αντίστοιχο ιδεολογικό χώρο, να αποδεχθούμε ότι μπορούσαν να επιβληθούν τέτοια μέτρα για τα συνταξιοδοτικά ζητήματα.

Και γιατί θα πρέπει να καταγγείλουμε ή να καταψηφίσουμε αυτή τη θέση της Ομοσπονδίας, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ όταν όλοι συμφωνούμε ότι σ' αυτή την κατεύθυνση έπρεπε να κινηθούμε και αυτό επιβεβαιώθηκε και στις 26 του προηγούμενου μήνα, επιβεβαιώθηκε και σήμερα και σε όλη την Ελλάδα και εδώ στη Χίο το ζήσαμε σήμερα και μάλιστα σε κουβέντες που κάναμε εδώ στη Χίο με αυτούς που ασχολούνται με τα συνδικαλιστικά, πρέπει να πω ότι και με τη δική μας παρουσία, υπήρχε σήμερα μία απ' τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχει ζήσει η Χίος.

Έτσι, λοιπόν, συνάδελφοι, εμείς δεν έχουμε επιφυλάξεις, δεν έχουμε προβλήματα να συγκρουστούμε με όσους πρέπει να συγκρουστούμε και το έχουμε αποδείξει επανειλημμένως και είναι πολύ πρόσφατο αυτό που λέω με τα συνταξιοδοτικά ζητήματα και είναι πολύ γνωστές οι θέσεις των κορυφαίων αυτών συνδικαλιστικών στελεχών.

Αλλού πρέπει κανείς να ρίξει τη ματιά του. Να ρίξει τη ματιά του αν αυτά που έγιναν το '90, '92 και αν αυτοί που τότε στήριξαν αυτές τις επιλογές, σε αντίστοιχες ιστορίες, θα κρατήσουν μια τέτοια θέση. Θέλω να πιστεύω και είναι προς τιμήν του συνάδελφου του κ.Πολυμερόπουλου ότι αυτό που δήλωσε σήμερα εδώ ότι καταγγέλλει το site, για τις απόψεις που υπήρχαν στο site της Νέας Δημοκρατίας για τα συνταξιοδοτικά, ότι είναι μια θέση αρχής καταγεγραμμένη και από τη στιγμή που κατατέθηκε ενώπιον αυτού του Συνεδρίου θα στηριχθεί και όποτε αυτό χρειαστεί από όλους τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πάντως μιας και είπα για τη ΔΑΚΕ πρέπει να πω στον φίλο μου τον κ.Βίτσιο ότι δεν είναι καλό που δεν ασχολήθηκε πολύ το Συνέδριο με τη ΔΑΚΕ, σημαίνει ότι είναι ξεχασμένη και κάτι πρέπει να κάνουν για να βγουν περισσότερο στο προσκήνιο. Είναι ένα πρόβλημα αυτό γι' αυτούς, ας το δούνε, αυτό βέβαια δεν είναι δικό μου ζήτημα αυτό και δεν νομίζω ότι εγώ έχω να πω περισσότερα γύρω απ' αυτό το θέμα.

Ένα σημαντικό ζήτημα, συνάδελφοι, που μας απασχόλησε είναι το θέμα των δημοτικών επιχειρήσεων. Είναι ομόφωνες οι θέσεις για τις δημοτικές επιχειρήσεις και όποιες προσπάθειες καταβάλλαμε απέναντι σ' αυτές τις επιλογές ήτανε ομόφωνες. Γιατί λοιπόν καταψηφίζουμε αυτό το ομόφωνο των δημοτικών επιχειρήσεων; Γιατί εγώ δεν κατάλαβα, Παναγιώτη διαφώνησες εσύ, συμφωνώ, το 2% διαφωνεί. Όταν έχουμε το 98% σημαίνει ουσιαστικά ότι έχουμε ομοφωνία. Δεν μπορεί να μετρήσει κανείς ένα 2% σαν μια άποψη που έχει μεγάλη απήχηση στον κόσμο των εργαζομένων.

Και τι λέμε συνάδελφοι; Όπου υπάρχει ένας τομέας επιχειρηματικός, που έχει ένα τέτοιο χαρακτήρα, μπορούν να γίνουν δημοτικές επιχειρήσεις. Όπου όμως υπάρχουν τομείς δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα, δεν μπορούν να γίνουν δημοτικές επιχειρήσεις. Αυτή την θέση την πολεμήσαμε. Αυτή την θέση την πολεμήσαμε πριν από χρόνια στον Πειραιά και την κερδίσαμε με τον κ.Λογοθέτη.

Και ερχόμαστε σήμερα και στις Σέρρες και αλλού και ερχόμαστε σήμερα να καταψηφίσουμε αυτό που εμείς πετύχαμε. Γι' αυτό λέω πραγματικά ότι έρχονται στιγμές που για λόγους μικροπαραταξιακούς ή λόγους κουκιών, όπως συνηθίζουμε να λέμε, γιατί έχουμε το Συνέδριο και τις εκλογές αύριο, φτάνουμε στο σημείο να καταψηφίζουμε ένα Απολογισμό Δράσης, που το Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας διαμόρφωσε.

Βέβαια, συνάδελφοι, πρέπει να πω το εξής: ότι υπήρξε μια κριτική σε σχέση με τη λειτουργία της Ομοσπονδίας και υπήρξε μια κριτική στο κατά πόσο το συγκεκριμένο Γενικό Συμβούλιο ανταποκρινόταν όπως έπρεπε και όπως επιβαλλόταν στις ανάγκες λειτουργίας της Ομοσπονδίας και αυτό βέβαια σχετιζόταν και με την υλοποίηση των αποφάσεων του Γενικού Συμβουλίου της Εκτελεστικής Επιτροπής.

Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι κάθε ένας από μας έχει μια θέση ευθύνης εκεί μέσα. Εγώ έχω τη θέση ευθύνης του Προέδρου, δυο άλλοι συνάδελφοι του Αντιπροέδρου, ένας άλλος του Γραμματέα και κάποιοι άλλοι άλλες θέσεις ευθύνης. Λοιπόν, δεν μπορεί να αποδίδεται ευθύνη αποκλειστικά και μόνο σε αυτόν που εκφράζει την πλειοψηφία του Γενικού Συμβουλίου και να μην αποδίδεται ευθύνη, αν αυτό έτσι έγινε και έγινε σε ορισμένες περιπτώσεις σ' αυτούς, οι οποίοι πέρα από όλα αυτά είχαν την πρώτη ευθύνη για την υλοποίηση αυτών των συμφωνιών.

Και ήταν αυτοί οι οποίοι έπρεπε πρώτοι να λαμβάνουν πρωτοβουλίες για να υλοποιήσουν όλες αυτές τις αποφάσεις. Καλό είναι να κρίνουμε και να κατακρίνουμε, καλό είναι να ελέγχουμε, δεν έχει κανένας αντίρρηση, αλλά καλό είναι πρώτα απ' όλα να κάνουμε τη δική μας αυτοκριτική. Και εδώ υπάρχουν ευθύνες, συνάδελφοι, γι' αυτό το θέμα και υπάρχουν ευθύνες, θα έλεγε κανείς, κατανεμημένες. Και γιατί δεν υπήρξε ένα Πρόγραμμα Δράσης ολοκληρωμένο που να παρουσιαστεί στο Συνέδριο, ένα Πρόγραμμα Δράσης που θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο αυτούς τους προβληματισμούς που ακούστηκαν σήμερα.

Γιατί δεν υπήρξε συνάδελφοι; Και να πω και το εξής: εγώ έκανα τον Απολογισμό. Ζήτησα κάποιο μέλος άλλο του Γενικού Συμβουλίου να ασχοληθεί με το Πρόγραμμα Δράσης. Δεν αποδέχθηκε κανένας. Γιατί έχω εγώ την ευθύνη γι' αυτό που έγινε με το Πρόγραμμα Δράσης και δεν την έχουν οι άλλοι 24, οι οποίοι αρνήθηκαν απ' τη μεριά τους να προχωρήσουν στη διαμόρφωση ενός τέτοιου πλαισίου; Άρα, δηλαδή, τι καταψηφίζουμε εδώ σε σχέση με τον Απολογισμό και ποιων θέσεις και αποφάσεις καταψηφίζουμε.

Συνάδελφοι, βολεύει πραγματικά ο μηδενισμός, αλλά βολεύει σε συγκεκριμένες στιγμές, για λίγο, όμως όταν φτάνουμε στον μηδενισμό για να βολευτούμε που λένε ενόψει εκλογών, δεν καταλαβαίνουμε πόσο αρνητικό αποτέλεσμα έχει αυτό για το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα. Γιατί είναι απλό συνάδελφοι.

Όταν εμείς προσπαθούμε να σας πείσουμε ότι σαν διοίκηση της Ομοσπονδίας δεν καταφέραμε να πετύχουμε τίποτα, είναι επόμενο εσείς να διαμορφώνετε μια άποψη που λέτε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα αποδυναμωμένο, αποστεωμένο, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι, αδύναμο να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα, δεν υπάρχει λόγος να το ακολουθώ, κάθομαι στο σπίτι μου, με αποτέλεσμα να έχουμε αυτή την αποστασιοποίηση και την ιδιώτευση των εργαζομένων.

Και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, συνάδελφοι, γιατί κάποτε γινόταν απεργίες, γινόταν συγκεντρώσεις και οι συγκεντρώσεις ήταν πολύ μεγάλες και δυστυχώς τώρα μέσα από αυτές τις επιλογές και απ' αυτή τη λογική, έχουμε φτάσει στο σημείο, εμείς οι ίδιοι να προκαλούμε αυτές τις παρουσίες σε αντίστοιχα καλέσματα της Ομοσπονδίας.

Πιστεύω ότι δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και στην πραγματικότητα το να φτάνουμε σ' αυτό το σημείο. Και βέβαια δεν ανταποκρίνεται ακόμη στην πραγματικότητα, όταν αυτό το χρησιμοποιούμε για να δικαιολογήσουμε επιλογές, οι οποίες τυπικά μπορεί να μην διασπούν το συνδικαλιστικό κίνημα, ουσιαστικά όμως το διασπούν. Γιατί εγώ δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να έχουμε ένα μαζικό και ενιαίο συνδικαλιστικό κίνημα, όταν 5 Σύλλογοι από δω μαζεύονται και κάνουν τη δική τους κίνηση έξω από τις θέσεις της Ομοσπονδίας, που μπορούν να έρθουν στην Ομοσπονδία να συζητήσουμε αν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα.

Δεν καταλαβαίνω πόσο βοηθάμε στη μαζικότητα και στις διεκδικήσεις μας. Πρόσφατα τώρα το ασφαλιστικό, όταν την Πρωτομαγιά, με δεδομένο το οξυμένο πρόβλημα της συνταξιοδότησης, να έχουμε πολλές απεργίες στις ίδιες πόλεις. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να μην είναι η τυπική διάσπαση, αλλά συγκεντρώνει, μπορεί να μην είναι η τυπική διάσπαση, αλλά είναι η ουσιαστική, γιατί διαχωρίζουμε τον εργαζόμενο τη στιγμή που πραγματικά τον θέλουμε μια γροθιά και τον θέλουμε ενωμένο.

Και πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει ιδιαίτερα να προβληματίσει όλους εμάς και πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα αυτούς οι οποίοι κάνουν αυτές τις επιλογές. Και δεν νομίζω δικαιώνεται κανένας μ' αυτές τις επιλογές, όταν η αποδοχή απ' τον κόσμο σε αυτές τις επιλογές, είναι μηδαμινή ως ελάχιστη. Υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι οι οποίοι επιλέγουν ένα δρόμο και βλέπουμε ότι στις εκλογικές διαδικασίες είναι τόσο χαμηλά, σε ένα μονοψήφιο μικρό νούμερο.

Συνάδελφοι, είπαμε για τα ασφαλιστικά με τη γενικότερη μορφή. Εγώ πραγματικά θα περίμενα να υπάρξουν και ιδιαίτεροι προβληματισμοί πέρα από τα ασφαλιστικά τα γενικότερα, αυτά που όλοι έχουμε ζήσει τον τελευταίο καιρό και τα ιδιαίτερα κλαδικά μας ασφαλιστικά ζητήματα, γιατί πέρα από αυτό που κατέθεσε η κυβέρνηση σαν πρόταση και αναγκάστηκε και κάτω από τη δική μας παρέμβαση των εργαζομένων να την πάρει πίσω, έχουμε και τα ζητήματα που σχετίζονται με το ΤΑΔΚΥ, με το ΤΥΔΚΥ.

Και ακούγονται διάφορα ζητήματα γύρω από αυτό το θέμα. Πώς πάμε για τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία; Τι κάνουμε να διασφαλίσουμε δυο Ασφαλιστικά Ταμεία τα οποία αυτή τη στιγμή έχουν ανθηρά οικονομικά; Το μεν ΤΥΔΚΥ έχει 150 δις αποθεματικό, το δε ΤΑΔΚΥ έχει γύρω στα 60 με 70 νομίζω δις αποθεματικό. Και δεν έχουμε καμιά πρόθεση και πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας, γι' αυτό είπα ότι έπρεπε να υπάρξει μια απασχόληση με το πως θα περιφρουρήσουμε τη λειτουργία των Ταμείων, τα δικά μας λεφτά, γιατί αυτά είναι δικά μας λεφτά και προέρχονται κάτω από μια συνετή διοίκηση, που και με τη δική μας συμβολή γίνεται στα αντίστοιχα Ταμεία, γιατί είναι γνωστόν ότι και εμείς σε αυτά τα Ταμεία συμμετέχουμε.

Έτσι, λοιπόν, μια πρόταση εγώ λέω που υπήρξε σαν προβληματισμός και σαν πρόταση μελέτης, που έχει να κάνει με την ενοποίηση των δύο Ασφαλιστικών Ταμείων και με τη δημιουργία ενός ισχυρού ασφαλιστικού ταμείου σε μας, νομίζω ότι είναι μία πρόταση, η οποία και από το Συνέδριο πρέπει να γίνει αποδεκτή και από τη μεριά του νέου Γενικού Συμβουλίου να γίνει αποδεκτή.

Εμείς, συνάδελφοι, δεν έχουμε αντίρρηση στο ότι θα πρέπει να υπάρξει επανεξέταση των βαρέων και ανθυγιεινών. Είναι θέση της Ομοσπονδίας, είναι θέση ότι πρέπει ότι χαρακτηρίζεται με τον Κανονισμό του ΙΚΑ σαν εργασίες ανθυγιεινές, θα πρέπει πραγματικά να συμπεριληφθούν στα βαρέα και ανθυγιεινά και να αντιμετωπιστούν συνταξιοδοτικά με αυτό τον τρόπο.

Και έχουμε κάνει πρόταση για την αύξηση του ανθυγιεινού επιδόματος, του ειδικού επιδόματος απασχόλησης, που είναι το ανθυγιεινό, σημαντικής αύξησης θα έλεγε κανείς προς τη μεριά της κυβέρνησης, ενόψει των συζητήσεων που θα γίνουν για τις συλλογικές συμβάσεις τη φετινή χρονιά.

Συνάδελφοι, εγώ θεωρώ από την χθεσινή διαδικασία ένα θέμα πολύ σημαντικό, απ' την πρωινή, το ότι η κυβέρνηση εδώ μέσα ενώπιον των αντιπροσώπων των εργαζομένων στην Αυτοδιοίκηση, δήλωσε ότι η ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι η πλέον αντιπροσωπευτική οργάνωση και δήλωσε ότι δεν μπορεί η ίδια να συζητάει με κανέναν άλλον, εκτός την ΠΟΕ-ΟΤΑ και να υπογράφει συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Αυτό έχει να κάνει με όσα και προηγουμένως είπαμε γύρω από τα ζητήματα της μαζικότητας, γύρω από τα ζητήματα που προκύπτουν από την ύπαρξη τέτοιων διασπαστικών χώρων και που πολλές φορές, ανεξάρτητα απ' τις όποιες απόψεις των αντίστοιχων Ομοσπονδιών ή Σωματείων, οι κυβερνήσεις βολεύονται να τα χρησιμοποιήσουν. Οι εργαζόμενοι αυτοί που είναι αυτή τη στιγμή απομονωμένοι απ' τη μεγάλη μάζα του κόσμου όμως, δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι εξυπηρετούν την εργοδοσία και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι πρέπει να έρθουν στην ενιαία Ομοσπονδία.

Αυτή η δήλωση χθες όμως δίνει απάντηση σε αυτούς και ουσιαστικά τους βάζει στη γωνία, γι' αυτό λέω ότι αυτή η δήλωση χθες ήταν σημαντική. Δεν θα αναφερθώ στα υπόλοιπα ζητήματα, ακούστηκαν από πρώτο χέρι, δεν έχω εγώ πρόθεση να κάνω πάλι τοποθέτηση πάνω σ' αυτά τα ζητήματα.

Συνάδελφε ο χρόνος δικός μας είναι. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα μέχρι αύριο στις 09:00 η ώρα που αρχίζει η ψηφοφορία, το Συνέδριο μπορεί να συνεχίζει και να συζητά. Κανένα πρόβλημα, γι' αυτό ήρθαμε εδώ, για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε αποφάσεις. Αλίμονο. Ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί ότι είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε αυτό;

Συνάδελφοι, ακούστηκαν και άλλα ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με τις προσωπικές απόψεις, τις αντιλήψεις, τις επιλογές του κάθε ένα από μας εδώ μέσα. Εγώ θα πω το εξής: ότι το συνδικαλιστικό κίνημα κατάφερε παλιότερα μέσα από νόμο και τελευταία με την τροποποίηση του Συντάγματος, με τροποποίηση του σχετικού άρθρου, να κατοχυρώσει τα πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Και ήταν μια μεγάλη επιτυχία των εργαζομένων στο Δημόσιο και των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων, γιατί δυστυχώς το παλιότερο Σύνταγμα του '75 δεν έδινε αυτή τη δυνατότητα. Αυτά τα πολιτικά δικαιώματα που αποκτήσαμε με δικούς μας αγώνες, πολύ καλά όλοι κάνουμε όταν θέλουμε και όποτε θέλουμε και τα χρησιμοποιούμε με την καλή έννοια, είτε καταλαμβάνοντας θέσεις σε κομματικά επίπεδα, γιατί δεν είμαστε απολιτικοί άνθρωποι, συνάδελφοι.

Είμαστε ζωντανοί οργανισμοί, είμαστε άνθρωποι που ασχολούμαστε με τα κοινά και έχουμε απόψεις και για τα πολιτικά ζητήματα της χώρας. Και επομένως καλά κάνουμε και ασχολούμαστε και με αυτά τα ζητήματα και καταξίωση είναι, θα έλεγε κανείς, για μας τους εργαζόμενους, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, για τους πάντες, αν στελέχη δικά μας συμμετέχουν σε κομματικά όργανα, στη Βουλή και όπου χρειάζεται. Μακάρι η Βουλή των Ελλήνων να μην ήταν η Βουλή των δικηγόρων, των μηχανικών και των γιατρών, αλλά να ήταν η Βουλή των εργαζομένων και των εργατών. Και αυτό εάν εμείς δεν το συνειδητοποιήσουμε, δεν μπορεί ποτέ να το πετύχουμε.

Τελειώνοντας, συνάδελφοι, αφού ευχαριστήσω όλους εσάς για την συμβολή σας στις εργασίες αυτού του Συνεδρίου, πιστεύω ότι οι τοποθετήσεις που ακούστηκαν εδώ μέσα, ανεξάρτητα απ' το περιεχόμενο, από το αν συμφωνούσαν με τις δικές μου, του Γραμματέα, του Αντιπρόεδρου, των άλλων μελών του Γενικού Συμβουλίου, πιστεύω ότι θα συμβάλλουν ουσιαστικά στο να διαμορφωθεί εκείνο το πλαίσιο, που για την επόμενη διετία, μέσα από αυτό το πλαίσιο, θα διαμορφωθούν οι στόχοι μέσα από τους οποίους οι εργαζόμενοι στην Αυτοδιοίκηση και όχι μόνο, γιατί συζητήσαμε και γενικότερα ζητήματα, θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν, να λύσουν, να αναδείξουν τα προβλήματά τους. Ευχαριστώ πολύ.