32ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΜΠΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΜΑΪΟΥ 2003

Συνάδελφοι,

Παρουσιάζουμε σήμερα στο 32ο Τακτικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας την λειτουργία και τη δράση της διοίκησης της για το χρονικό διάστημα από την εκλογή της, στο Συνέδριο της Χίου το Μάιο του 2001, μέχρι σήμερα.
Και σ’ αυτή την περίοδο ήταν συνεχής και έντονη η προσπάθεια για την διαφύλαξη των συμφερόντων των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Και πάντοτε βέβαια, όλες οι ενέργειες και αποφάσεις μας κινήθηκαν στα πλαίσια της εντολής που μας δόθηκε από το 30ο Τακτικό Συνέδριο της Χίου, για την προστασία και ενίσχυση του εισοδήματός μας, την προστασία και βελτίωση των εργασιακών μας σχέσεων, των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας ζητημάτων, και την περιφρούρηση των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Μέσα από την παρουσίαση του απολογισμού πρέπει να βοηθήσουμε όλοι μας στο να υπάρξει ένας δημιουργικός διάλογος, που δεν θα χαρακτηρίζεται από υπερβολή και θα βρίσκεται μακριά από μικροπαραταξιακά οφέλη, για να μπορέσουμε να παραδειγματισθούμε από το παρελθόν, να αξιολογήσουμε το παρόν και να τοποθετήσουμε τις βάσεις επίτευξης των στόχων μας στο μέλλον.
Η θητεία μας διανύθηκε και ολοκληρώνεται μέσα σ’ ένα κλίμα παγκόσμιας αστάθειας. Όταν οι βάρβαροι και δολοφονικοί βομβαρδισμοί σε βάρος του Λαού του ΙΡΑΚ ολοκληρώθηκαν, ο θάνατος, το ΑΙΜΑ, η δυστυχία, η πείνα, η δίψα, η εξαθλίωση, η φρίκη του πολέμου είναι το τελικό αποτέλεσμα των “ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΩΝ” Μπούς και Μπλέρ. Και όλα αυτά, με πρόσχημα τη Δημοκρατία, την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Οι επιπτώσεις του πολέμου αυτού, πέρα από το λαό του ΙΡΑΚ, θα είναι δυσμενείς για όλους τους εργαζόμενους και σ’ όλες τις χώρες. Θα έρθουν να προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες δύσκολες συνθήκες που ζούμε καθημερινά, με την αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού, την υποβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών, τον περιορισμό του Κοινωνικού Κράτους, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τον περιορισμό των κοινωνικών και συλλογικών δικαιωμάτων μας, τη ΛΙΤΟΤΗΤΑ και την ΑΚΡΙΒΕΙΑ.
Και όμως, αντί η Ευρωπαική Ένωση να προωθήσει μέτρα για την στήριξη των εργαζομένων, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κρίση του πολέμου εφαρμόζοντας πολιτικές σε βάρος του εισοδήματός μας αλλά και της συρρίκνωσης των συλλογικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας.
Οι ίδιες πολιτικές με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εφαρμόζονται και στη χώρα μας. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Η ανεργία διατηρείται σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα και οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται συνεχώς. Απόδειξη αυτού, κατέχουμε αριθμό ρεκόρ ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Παρά το γεγονός όμως ότι οι Έλληνες είναι από τους πλέον χαμηλόμισθους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πολιτική λιτότητας συνεχίζεται, όπως και ο περιορισμός των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων. Ενώ η υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Υπηρεσιών, ιδιαίτερα της παιδείας και της υγείας, δεν έχει προηγούμενο.
Οι εργασιακές μας σχέσεις βρίσκονται στο στόχαστρο. Η πλήρης απασχόληση και το 8ωρο έχουν αναιρεθεί, ενώ οργιάζουν η μαύρη εργασία, η μερική απασχόληση και οι συμβάσεις έργου.
Στο πλαίσιο αυτών των επιλογών προετοιμάζεται η επέκταση της μερικής απασχόλησης και στο Δημόσιο, προμηνύοντας βαρύτατο πλήγμα στην Κοινωνική μας Ασφάλιση.
Το όραμα για μια Ευρώπη των Λαών και των Εργαζομένων με κοινωνική συνοχή, υπό αυτές τις συνθήκες φαντάζει άπιαστο όνειρο. Γι’ αυτό, καθίσταται επιτακτική η αλλαγή αυτής της πορείας.
Ήδη, σε λίγες ημέρες ολοκληρώνεται και η προεδρία της Χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που μπορεί να χαρακτηρίζεται από την διπλωματική επιτυχία της εισόδου της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την διεύρυνση της Ε.Ε. με δέκα επιπλέον μέλη, την πάταξη της τρομοκρατίας και την επιτυχημένη προσπάθεια για την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αλλά αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό με νέα πολιτικά δεδομένα.
Εμείς, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και τους Ο.Τ.Α., αρνούμαστε τη νεοφιλελεύθερη πορεία οικοδόμησης της Ευρώπης. Αρνούμαστε μια Ευρώπη που θεοποιεί την αγορά τοποθετώντας στην κορυφή τα συμφέροντα των πολυεθνικών και με δόγμα το σύμφωνο σταθερότητας μας οδηγεί στην ΑΝΕΡΓΙΑ και τη ΦΤΩΧΕΙΑ.
Γι’ αυτό χρειάζεται έστω και σήμερα αλλαγή της πολιτικής για να βγούμε από τη διαφαινόμενη κρίση και να μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική αύξηση του εισοδήματός μας.

Συνάδελφοι,

Το 30ο Τακτικό Συνέδριο μας καθόρισε με σαφήνεια, το πλαίσιο στο οποίο έπρεπε να κινηθεί στη διετή της θητεία η απερχόμενη διοίκηση.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα τα Όργανα της Ομοσπονδίας (Γενικό Συμβούλιο – Εκτελεστική Επιτροπή) αλλά και οι Πανελλαδικές συσκέψεις προχώρησαν σε εξειδίκευση, ιεράρχηση και υλοποίηση του διεκδικητικού πλαισίου, με μοναδικό στόχο την προώθηση και λύση όλων των προβλημάτων που απασχολούν το ανθρώπινο Δυναμικό της Τ.Α. Προς την κατεύθυνση αυτή επιστρατεύτηκε κάθε μέσο όπως, απεργιακές κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, πορείες και παραστάσεις. Δόθηκαν επίσης Συνεντεύξεις Τύπου με σκοπό να κοινοποιηθούν τα προβλήματα μας και να ασκηθεί πίεση για την επίλυση τους από την πολιτική εξουσία.
Θα ήταν παράλειψη σ’ αυτό το σημείο να μην αναφερθώ στην αλλαγή του προσώπου του Προέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής από τον πετυχημένο Πρόεδρο Νώντα Λαμπρακάκη που από το 1985 μέχρι και το Νοέμβριου του 2001 οι συνάδελφοι του εμπιστεύτηκαν τη Διοίκηση της Ομοσπονδίας Δημοτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (Ο.Δ.Υ.Ε.) με 3.500 μέλη περίπου τότε και ως πρωτεργάτης της ενότητας του κλάδου οδήγησε την Ομοσπονδία Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. σήμερα, στα 50.000 περίπου μέλη εκφράζοντας το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με σημαντικές κατακτήσεις του κλάδου που όλοι μας σήμερα όχι μόνο θα πρέπει να τις διαφυλάξουμε αλλά και να τις διευρύνουμε.

Β’: Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.

Η εισοδηματική πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, ήταν έξω και μακριά από τα πλαίσια και τις αποφάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι προσδοκίες των εργαζομένων για σύγκλιση των μισθών τους με αυτούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την Νομισματική Ενοποίηση αποδείχθηκαν όνειρο απατηλό.
Οι μέσες ετήσιες αυξήσεις κυμάνθηκαν κάτω του ετήσιου πληθωρισμού, με αποτέλεσμα τη μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων.
Έτσι βλέπουμε ότι η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. δεν είναι ότι θα περίμεναν οι εργαζόμενοι.
Ενώ και οι ελπίδες των εργαζομένων για ουσιαστικές αυξήσεις μέσα από την ψήφιση ενός νέου Μισθολογίου, που θα ίσχυε από 1-1-2003 και θα είχε ως βάση το μισθό και όχι τα επιδόματα, αποδείχθηκαν φρούδες, καθώς η κυβέρνηση αναίρεσε τη δέσμευση της και ανέβαλε την εφαρμογή του από την 1-1-2004.
Επακόλουθο της κυβερνητικής πολιτικής ήταν και ο δικός μας κλάδος να καταφύγει στην αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων μέσω άλλων διαδρομών. Πρακτική που όλοι κατακρίνουμε, αλλά κάτω από την πίεση και τις αυξημένες διαρκώς ανάγκες αναγκαζόμαστε τελικά να αποδεχθούμε.
Έτσι είχαμε την αύξηση των ΕΞΟΔΩΝ ΚΙΝΗΣΗΣ το 2001 από 33.000 Δρχ. σε 40.000 Δρχ. και για το 2002 από 40.000 Δρχ. σε 60.000 Δρχ (176 €).
Για το 2003 πετύχαμε μια ουσιαστική αύξηση του ειδικού επιδόματος απασχόλησης των Ο.Τ.Α. κατά 35 €, και την οριστική λύση με νομοθετική ρύθμιση των κατηγοριών (επαναδιατύπωση) των δικαιούχων. Μ’ αυτό τον τρόπο αντιμετωπίσαμε και την απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που άλλαξε την κατηγορία σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Στο μεσοδιάστημα (Σεπτέμβριος 2001), αντιμετωπίσαμε επιτυχώς την επαναφορά στην Β’ κατηγορία του ειδικού επιδόματος των τεχνικών υπαλλήλων, με αναδρομική ισχύ από 1-3-2000 αλλά και την καταβολή των εξόδων μετακίνησης στους δικαιούχους.
(Άρθρο 20, παρ. 1, 2 του Ν. 2946/2001).
Σημαντική και ουσιαστική κρίνεται για τον κλάδο μας δε, παρά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, η οριστική επίλυση του προβλήματος του “ΠΡΙΜ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ” σε δύο φάσεις:
Στην 1η φάση λύθηκε το ζήτημα της άρσης των καταλογισμών.
(Άρθρο 17 του Ν. 2946/2001).
Και στη 2η φάση ολοκληρώθηκε η καταβολή του “ΠΡΙΜ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ” σ’ όλους τους εργαζόμενους στην Τ.Α. για το χρονικό διάστημα μέχρι το 1996.
(Άρθρο 27, παρ. 6α, 6β, 6γ του Ν. 3013/2002).
Απομένει, η υλοποίηση της συμφωνίας από το Υπουργείο Εσωτερικών της οικονομικής ενίσχυσης των Ο.Τ.Α. κατά 50%, για το χρονικό διάστημα από 1-1-1993 μέχρι 31-12-1996.
Επισημαίνεται πως η υλοποίηση της νομοθετικής αυτής ρύθμισης ήταν δύσκολη γιατί υπήρξαν και αρνητικές θέσεις κυρίως, από τη μεριά των αιρετών της Τ.Α. παρά το γεγονός ότι αρχικά είχαν συμφωνήσει έστω και λεκτικά στην καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης των Ο.Τ.Α. κατά 50%.
Αποτελεσματική ήταν η παρέμβαση της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α., με τη μεγαλειώδη κινητοποίηση των εργαζομένων του Δήμου Θεσσαλονίκης για την καταβολή του “ΠΡΙΜ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ” στους εργαζόμενους του Δήμου.
Η Ομοσπονδία ήταν επίσης παρόν και άνοιξε το δρόμο προς την κατεύθυνση της καταβολής του ΠΡΙΜ όχι μόνο για το χρονικό διάστημα από το 1993 μέχρι το 1996, αλλά και για το διάστημα 1990 – 1992.
Την ίδια στιγμή, συμφωνήθηκε για τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές του 2002 η καταβολή ειδικής εκλογικής αποζημίωσης για όλο το προσωπικό των Ο.Τ.Α. ύψους 367 €. Ποσό που μπορεί να μην είναι μεγάλο για τον καθένα, αλλά εξασφαλίσθηκε για όλο το προσωπικό της Τ.Α. που σήμερα ξεπερνά τους 58.000 εργαζόμενους.
Όμως, η επιδοματική πολιτική δεν ήταν στόχος του συνδικαλιστικού κινήματος των Ο.Τ.Α., μια και το θέμα της τριχοτόμησης των αποδοχών, επηρεάζει σημαντικά τόσο τα επιδόματα εορτών και αδείας όσο και τις συντάξιμες αποδοχές μας. Στόχος του συνδικαλιστικού κινήματος της Τ.Α. είναι η διαμόρφωση ενός νέου μισθολογίου.
Γι’ αυτό άλλωστε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η Ομοσπονδία ήταν στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για την ψήφιση ενός νέου μισθολογίου και γι’ αυτό θα συνεχίσει να αγωνίζεται.
Οι προσπάθειες για την ουσιαστική αύξηση των αποδοχών μας συνεχίστηκε και στις επί μέρους αποζημιώσεις που δίνονται σε διάφορες κατηγορίες εργαζομένων όπως, οι ανταποκριτές Ο.Γ.Α., Ε.Λ.Γ.Α. ανεξάρτητα αν για κάποιες απ’ αυτές έχουμε μια διαφορετική αντίληψη. Και είναι όσο ποτέ επίκαιρη η θέση μας για την υπογραφή, για τις αμοιβές αυτές, προγραμματικής σύμβασης με τους αρμόδιους φορείς.
Άλλωστε καθοριστικό ρόλο στις υπηρεσίες αυτές έχει και η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., αφού μέσω των υπηρεσιών των Ο.Τ.Α. διεκπεραιώνονται οι συγκεκριμένες λειτουργίες.
Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε το ίδιο χρονικό διάστημα και το ζήτημα των αμοιβών των εργαζομένων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου, στη λογική της ενοποίησης των αμοιβών των εργαζομένων στην Τ.Α. ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, με την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Επίσης, λύθηκε μέσα από την υπογραφή Σ.Σ.Ε. του έτους 2002, το πρόβλημα της μη καταβολής του επιδόματος παραμεθορίων και προβληματικών περιοχών στους εργαζόμενους που αμείβονται με ημερομίσθιο.
Συγχρόνως κωδικοποιήσαμε σε ένα ενιαίο κείμενο όλες τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας του προσωπικού Ιδιωτικού Δικαίου.

Γ’: ΘΕΣΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ:

Είναι αυτονόητο ότι η Ομοσπονδία μας δεν θα μπορούσε να περιορίσει τη δράση της μόνο στις οικονομικές διεκδικήσεις, αλλά να προχωρήσει και στην ανάδειξη και διεκδίκηση μιας σειράς θεσμικών ζητημάτων που στόχο έχουν την βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας.
Για πρώτη φορά μετά την εφαρμογή του Ν. 2738/99 “Συλλογικές διαπραγματεύσεις στο Δημόσιο” και παρά τις όποιες αδυναμίες έχουν εμφανισθεί στην εφαρμογή του θεσμού, υπέγραψε το 2002 ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ για το προσωπικό με σχέση εργασίας Δημοσίου Δικαίου, που προβλέπει την μείωση των ωρών εργασίας από 37 ½ σε 32 για το εργατοτεχνικό προσωπικό στα Β.Α.Ε. και την αύξηση των ημερών της κανονικής άδειας στις ίδιες κατηγορίες των εργαζομένων κατά τρεις (3) ημέρες.
Και αυτό το πετύχαμε τη στιγμή που το σ.κ. σ’ όλη την Ευρώπη και την χώρα μας αγωνίζεται για 35 ώρες δουλειά και την προάσπιση των εργασιακών του σχέσεων. Έστω και αν πολλοί την επιτυχία αυτή προσπαθούν να την υποβαθμίσουν θεωρώντας την ασήμαντη.
Όμως στα οικονομικά ζητήματα οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και το 2001 και το 2002 δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, μια και με ευθύνη πάλι της κυβέρνησης οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε αδιέξοδο τόσο με την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. όσο και με τις δευτεροβάθμιες Ομοσπονδίες.
Γι’ αυτό το ζήτημα πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, Κυβέρνηση, Α.Δ.Ε.Δ.Υ., Ομοσπονδίες γιατί στην ουσία απαξιώνεται ένας θεσμός για τον οποίο υπήρξαν μακροχρόνιες προσπάθειες και αγώνες από τους εργαζόμενους.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι αυτό της πολιτικής επιλογής προσωπικού που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια στην Τ.Α.
Ζήτημα ιδιαίτερα επίκαιρο μιας και τα τελευταία χρόνια, μέσα από τις πολλές και νέες αρμοδιότητες, είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η ύπαρξη του μόνιμου, εξειδικευμένου και ενημερωμένου προσωπικού.
Άλλωστε το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι απαγορεύσεις που υπήρξαν στις προσλήψεις δημιούργησαν κατηγορίες εργαζομένων στην Τ.Α. διαφόρων ταχυτήτων (Μόνιμοι, Ορισμένου Χρόνου, Συμβάσεις Έργου, Δημοτικές Επιχειρήσεις).
Γι’ αυτό πέραν των κινητοποιήσεων που υπήρξαν (Μάρτιος – Απρίλιος 2002) για την τακτοποίηση του έκτακτου προσωπικού, την κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και τον περιορισμό της λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων, θεωρείται σημαντική κατάκτηση του κλάδου η απελευθέρωση των προσλήψεων (πάντα μέσω Α.Σ.Ε.Π.) μονίμου προσωπικού και στις υπόλοιπες κατηγορίες, πλην των κλάδων Π.Ε., Τ.Ε. και Δ.Ε. Διοικητικών, με την προυπόθεση να υπάρχουν οργανικές θέσεις.
Αυτή η ρύθμιση έχει σαν αποτέλεσμα οι Ο.Τ.Α. να προωθήσουν τις διαδικασίες πρόσληψης σε σύντομο χρονικό διάστημα και να καλύπτουν τις ανάγκες τους σε μόνιμο προσωπικό. Ταυτόχρονα αφαιρέθηκε το ΑΛΛΟΘΙ για κάποιες δημοτικές αρχές στην πρόσληψη προσωπικού και για επιλογές ενάντια στους εργαζόμενους και στο θεσμό της Τ.Α. (Ιδιωτικοποιήσεις, Δημοτικές Επιχειρήσεις κλπ.).
Ούτε βέβαια η ψήφιση του Ν. 3051/2002 λύνει το πρόβλημα μιας και η μοριοδότηση που δίνεται δεν καλύπτει το σύνολο των συμβασιούχων εργαζομένων, αλλά και πολλοί Ο.Τ.Α. είναι αρνητικοί στην πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.
Βέβαια το πρόβλημα που έχει να κάνει με το προσωπικό των Ο.Τ.Α. συνεχώς οξύνεται και αυτό γιατί η κυβέρνηση αντί να δώσει λύση ρίχνει λάδι στην φωτιά με αποφάσεις της, όπως η επέκταση του θεσμού της μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο και κυρίως στους Ο.Τ.Α.
Γι’ αυτό όσο ποτέ άλλοτε είναι επίκαιρη η πρότασή μας που έχει επανειλημμένα διατυπωθεί στο πλαίσιο διεκδικήσεων της Ομοσπονδίας.
Σημαντικό εργαλείο στην ανάδειξη της “πολιτικής Προσωπικού” στην Τ.Α. είναι η ολοκλήρωση της Α’ φάσης του “ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ”. Μέσα από μία σοβαρή, υπεύθυνη και επιστημονική έρευνα και μελέτη η Ε.Ε.Τ.Α.Α. ανέδειξε το σοβαρό πρόβλημα της στελέχωσης, αλλά και της δυναμικότητας του προσωπικού των Ο.Τ.Α.
Έτσι, σίγουρα στο μέλλον η συνεχής επικαιροποίηση και μελέτη των στοιχείων του Μητρώου θα βοηθήσουν τόσο την Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. όσο και την Κυβέρνηση αλλά και την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. στην επίλυση σοβαρών προβλημάτων που έχουν να κάνουν με το προσωπικό της Τ.Α.

Δ’: ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ:

Πάγια θέση μας είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποτελεί ένα θεσμό βαθιά δημοκρατικό, λαϊκό και συμμετοχικό, με χαρακτήρα αυστηρά κοινωνικό.
Δυστυχώς όμως, υπάρχουν αντιλήψεις και απόψεις μέσα στους αιρετούς της Τ.Α. που θέλουν να δώσουν έναν άλλον χαρακτήρα στο θεσμό, πιστεύοντας ότι οι κοινωνικού χαρακτήρα υπηρεσίες που προσφέρουν στους πολίτες μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο “επιχειρηματικής” δραστηριότητας. Κάτι που εμείς θεωρούμε επιεικώς απαράδεκτο και καυτηριάζουμε.
Σημαντική πάντως ευθύνη για την δημιουργία τέτοιων απόψεων φέρουν και οι εργαζόμενοι, κρατώντας παθητική στάση απέναντι σε τέτοιου είδους επιλογές. Σημειώνουμε όμως εδώ, πως όπου υπήρξε παρέμβαση του συλλόγου, της Ομοσπονδίας αλλά και των ίδιων των εργαζομένων, οι προσπάθειες αυτές αποτράπηκαν.
Συγχρόνως με την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα της Τ.Α. έχουμε με έμμεσο τρόπο την ίδρυση και λειτουργία δημοτικών επιχειρήσεων και σε άλλους τομείς, κυρίως των κοινωνικών υπηρεσιών.
Θέση της Ομοσπονδίας είναι ότι δεν απορρίπτουμε το θεσμό των Δημοτικών Επιχειρήσεων. Αντίθετα θεωρούμε ότι οι Ο.Τ.Α. στην σύγχρονη κοινωνία είναι αναγκαίο να αναπτύσσουν επιχειρηματική δραστηριότητα σε τοπικό επίπεδο, είτε καλύπτοντας κενά παρεμβάσεων των ιδιωτών, είτε λειτουργώντας ανταγωνιστικά με στόχο την προστασία των πολιτών.
Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να προκύπτει από την καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης που έκανε η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. Αντιθέτως, εκατοντάδες Δημοτικές Επιχειρήσεις λειτουργούν χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα και απασχολώντας προσωπικό χιλιάδων ανθρώπων (σε 22.500 υπολογίζεται) το 80% αυτών βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας ή είναι προβληματικές.
Η αδιαφάνεια και η δυσλειτουργία είναι φαινόμενα που πλέον δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστούν. Γι’ αυτό προέχει η αλλαγή ΑΜΕΣΑ του θεσμικού πλαισίου με επαναπροσδιορισμό του ρόλου των Δημοτικών Επιχειρήσεων και απαγόρευση ενασχόλησής τους σε υπηρεσίες Δημόσιου και Κοινωνικού Χαρακτήρα των Ο.Τ.Α.
Άλλωστε θέση μας είναι και η σταδιακή κατάργηση των Ν.Π.Δ.Δ. και ένταξη τους στους ενιαίους οργανισμούς των Ο.Τ.Α. που θα καλύπτουν όλο το φάσμα των αρμοδιοτήτων οι οποίοι δεν έχουν χαρακτήρα επιχειρηματικό. Μόνο έτσι θα έχουμε και το ενιαίο της διοίκησης και την μείωση των λειτουργικών δαπανών αλλά και την απλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών.
Στο σημείο αυτό σας υπενθυμίζω πως τα συγκεκριμένα ζητήματα θα μας απασχολήσουν στη διαδικασία διαλόγου με το Υπουργείο Εσωτερικών για το νέο Κώδικα Δημοτικών και Κοινωνικών Υπαλλήλων.

Ε’: ΚΛΑΔΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ:

Βαρύνουσα σημασία έχει επίσης η ενασχόληση της Ομοσπονδίας με προβλήματα που αντιμετωπίζουν και άλλες κατηγορίες εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μετά μάλιστα από προσπάθειες καταφέραμε και δώσαμε λύση στα πιο κάτω αιτήματα ή προβλήματα που δημιουργήθηκαν.
1. Αυξήθηκε η αποζημίωση του άρθρου 300 του Ν. 1188/81 από 1.500.000 Δρχ. σε 2.500.000 Δρχ. (7.500 €) Ένα χρόνιο αίτημα ικανοποιήθηκε.
(Άρθρο 7, παρ. 5 του Ν. 3075/2002).
Ενώ με το άρθρο 21, παρ. 13 του Νόμου “Κοινωνικός διάλογος για την προώθηση της απασχόλησης και την κοινωνική προστασία και άλλες διατάξεις” αυξήθηκε από 7.500 € σε 15.000 €.
Με νομοθετική ρύθμιση αποσαφηνίσθηκε και σε ποιους καταβάλλεται μια και το Γ.Λ.Κ. αρνούνταν την καταβολή σε μεγάλη κατηγορία εργαζομένων.
(Άρθρο 6, παρ. 2 του Νόμου για την ψήφο των ετεροδημοτών).
2. Καταργήθηκε με παρέμβαση μας η διάταξη του Ν. 2819/2000 (άρθρο 26, παρ. 3) για την επιλογή προϊσταμένων στους Παιδικούς Σταθμούς και επανήλθε σε ισχύ το προηγούμενο καθεστώς του άρθρου 36 του Ν. 2190/94.
(Άρθρο 27, παρ. 2 του Ν. 3013/2002).
3. Ψηφίστηκε διάταξη για τη δυνατότητα πρόβλεψης θέσης Γενικού Διευθυντή και σε Δήμους που έχουν πληθυσμό πάνω από 50.000 κατοίκους.
Ενώ για τους Δήμους Πειραιά, Νίκαιας, Περιστερίου, Καλλιθέας, Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου Κρήτης, Λάρισας, Πάτρας, Βόλου και Ιωαννίνων προβλέπεται η σύσταση δύο (2) θέσεων Γενικών Διευθυντών.
Ειδικά για το Δήμο Αθηναίων μπορούν να συσταθούν μέχρι τρεις (3) Γενικές Διευθύνσεις.
(Άρθρο 27, παρ. 1 του Ν. 3013/2002).
4. Αναπροσαρμόστηκαν για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια τα όρια της υπερωριακής αποζημίωσης κατά μήνα για τους υπαλλήλους που τηρούν τα πρακτικά των συνεδριάσεων των Δημοτικών και Κοινωνικών Συμβουλίων.
Το 2001 αυξήθηκε η κάθε κατηγορία κατά πέντε (5) ώρες, ενώ το 2002 κατά δέκα (10) ώρες.
(Φ.Ε.Κ. – ΤΕΥΧΟΣ Β’ – ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1587/20-12-2002).
5. Επιλύθηκε με νομοθετική ρύθμιση το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί στους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. που είχαν ορισθεί σε επιτροπές για την εκκαθάριση των δημοτολογίων και την κατάρτιση των νέων εκλογικών καταλόγων σύμφωνα με το Ν. 2623/98 και δεν τους είχε καταβληθεί η σχετική αποζημίωση.
(Άρθρο 27, παρ. 3 του Ν. 3013/2002).
6. Επιτρέπεται με νέα νομοθετική ρύθμιση η μετάταξη των υπαλλήλων των Ο.Τ.Α. που είχαν αποσπαστεί σε Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.) σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 7 του Ν. 1069/80, όπως ισχύουν.
(Άρθρο 27, παρ. 9 του Ν. 3013/2002).
7. Ψηφίστηκε μετά από παρέμβαση μας η διατήρηση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού καθεστώτος των εργαζομένων στους πρώην κρατικούς παιδικούς σταθμούς που μεταφέρθηκαν στους Ο.Τ.Α. με το άρθρο 12 του Ν. 2880/2001.
(Άρθρο 4, παρ. 1 του Ν. 3075/2002).
8. Δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. ο Πρότυπος Κανονισμός Λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών με διατήρηση του ιδίου καθεστώτος που ίσχυε για τις διακοπές (Χριστούγεννα, Πάσχα, Καλοκαίρι).
(Φ.Ε.Κ. – ΤΕΥΧΟΣ Β’ – ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 497/22-4-2002).
9. Αυξήθηκε για πρώτη φορά η αμοιβή των Προέδρων, Μελών και Γραμματέων των Υπηρεσιακών Συμβουλίων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού.
(Φ.Ε.Κ. – ΤΕΥΧΟΣ Β’ – ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1364/24-10-2002).
10. Επιλύθηκε το ζήτημα έναρξης της καταβολής των επιδομάτων και των μηνιαίων κατ’ αποκοπή εξόδων κίνησης των εργαζομένων των πρώην Κρατικών Παιδικών Σταθμών που μεταφέρθηκαν στους Ο.Τ.Α.
Η καταβολή τους έγινε σύμφωνα με την άποψη της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. δηλ. από τη δημοσίευση στο Φ.Ε.Κ. του Νόμου (30-1-2001).
11. Ολοκληρώθηκε και δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. το Π.Δ. για τη Δημοτική Αστυνομία.
Αποτρέποντας μερικώς τη δημιουργία ενός νέου κατασταλτικού μηχανισμού, ενώ λύθηκε πιστεύουμε οριστικά το ζήτημα της οπλοφορίας.
Μετά από παρέμβαση μας αποτρέψαμε μέσω της σύνταξης του κανονισμού λειτουργίας τη νέα προσπάθεια για τη δημιουργία κατασταλτικού μηχανισμού.
(Φ.Ε.Κ. – ΤΕΥΧΟΣ Α’ – ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 19/7-2-2002).
12. Ψηφίστηκε η διάταξη για τη δυνατότητα μετάταξης των εργαζομένων στη Δημοτική Αστυνομία κλάδου Δ.Ε. 23 που κατέχουν πτυχίο Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. στους αντίστοιχους κλάδους Π.Ε. 23 και Τ.Ε. 23 με τη διαδικασία του Ν. 1188/81 όπως ισχύει.
13. Με νομοθετική ρύθμιση δόθηκε λύση, σύμφωνα με τη θέση της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.στο πρόβλημα που υπήρχε με το Γ.Λ.Κ. σε ποιους καταβάλλεται το επίδομα διαχειριστικών λαθών.

Ζ’: ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ:

Κυρίαρχο ζήτημα και το προηγούμενο χρονικό διάστημα για όλους τους εργαζόμενους της χώρας αλλά και των Ο.Τ.Α. αποτέλεσε το συνταξιοδοτικό.
Ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί το σ.κ. των εργαζομένων τα τελευταία δεκαπέντε (15) χρόνια μιας και ήταν συνεχής η προσπάθεια αποδόμησης του Δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Το κράτος όμως για ακόμη μια φορά δεν ανέλαβε τις ευθύνες του απέναντι στους εργαζόμενους.
Και στη νέα προσπάθεια για μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος δεν υπήρξε ουσιαστική βελτίωση στη θέση των εργαζομένων, ιδιαίτερα αυτών που θίγονται από τους Νόμους της Περιόδου 1990 – 1992.
Ο νέος Νόμος, παρά τις αντιδράσεις του σ.κ. δεν αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα τα οποία έχουν να κάνουν με τα πιο κάτω ζητήματα:
α. Καθιέρωση της 35ετίας για όλους τους εργαζόμενους, χωρίς όριο ηλικίας (ανεξάρτητα από το χρόνο πρόσληψης).
β. Βελτίωση προϋποθέσεων για όσους έχουν προσληφθεί από 1-1-1983 μέχρι 31-12-1992.
γ. Αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας ως συντάξιμου χρόνου από όλους, χωρίς την υποχρέωση καταβολής εισφορών από τους εργαζόμενους.
δ. Παραμονή του ποσοστού αναπλήρωσης στο 80% για όλους τους ασφαλισμένους.
ε. Μέτρα προστασίας για τις γυναίκες και μητέρες.
ζ. Επέκταση των Β.Α.Ε. και στο Δημόσιο.
στ. Αντιμετώπιση των ζητημάτων με τη διαδοχική ασφάλιση.

Και τέλος, τη διατήρηση του υποχρεωτικού και καθολικού χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης.
Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να συνεχιστεί ο αγώνας μας μαζικά, ενωτικά και ενιαία για την αποδοχή των προτάσεών μας που σαν αρχές έχουν την προάσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, την αύξηση των συντάξεων, την μείωση των ορίων ηλικίας.

ΣΤ’: Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. – Τ.Α.Δ.Κ.Υ.:

Μεγάλη ήταν η προσπάθεια μας για τη βελτίωση το τελευταίο χρονικό διάστημα των παροχών των ταμείων μας.
Την προσπάθειά μας αυτή σηματοδότησε η πραγματοποίηση της ημερίδας για το παρόν και το μέλλον των Ταμείων μας, όπου κοινή ήταν η διαπίστωση από όλους ότι πρώτος στόχος είναι η διαφύλαξη της αυτόνομης λειτουργίας τους. Ενώ, την πορεία αυτή εγγυάται το αποθεματικό και των δύο ταμείων που συνεχώς αυξάνεται.
Αναμένουμε την υλοποίηση των συμφωνιών με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στα πιο κάτω ζητήματα.
1. Τ.Α.Δ.Κ.Υ.:
- Αύξηση από 7‰ σε 8‰ του τρόπου υπολογισμού του μηνιαίου βοηθήματος.
- Προώθηση νομοθετικής ρύθμισης για την επίλυση του προβλήματος των εργαζομένων στα Ν.Π.Δ.Δ. των Ο.Τ.Α. που δεν είχαν ασφαλίσει το προσωπικό τους για σύνταξη στο Ι.Κ.Α.
- Εγκατάλειψη της πρότασης για διαχωρισμό των κλάδων επικουρικής και πρόνοιας, μιας και μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει στο Τ.Α.Δ.Κ.Υ.
2. Τ.Υ.Δ.Κ.Υ.:
- Τροποποίηση του κανονισμού παροχών του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. με παράλληλη βελτίωση του.
- Υλοποίηση της απόφασης του Δ.Σ. του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. για αύξηση των ορθοδοντικών εργασιών.
- Αύξηση του ποσού από 20.000 Δρχ. σε 30.000 Δρχ. που δεν χρειάζεται θεώρηση.
- Άμεση πρόσληψη των Ελεγκτών Ιατρών.
- Ίδρυση τεσσάρων (4) περιφερειακών γραφείων στην Αττική και στους μεγάλους Νομούς για την καλύτερη εξυπηρέτηση των απομακρυσμένων Δήμων και Νησιωτικών περιοχών.
- Νομοθετική ρύθμιση για την παροχή δυνατότητας θεώρησης των βιβλιαρίων (σε ειδικές περιπτώσεις) και από τα Δημόσια Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, ή από άλλα Ταμεία με δίκτυο ευρύτερο του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. από Ελεγκτές Ιατρούς του Δημόσιου, Ι.Κ.Α. κλπ. για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μετακίνησης των ασφαλισμένων σε απομακρυσμένους Δήμους στην έδρα του Νομού, αλλά και στις Νησιωτικές περιοχές.

Η’: ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ:

Το τελευταίο χρονικό διάστημα τα ζητήματα της Υγιεινής και Ασφάλειας αποτέλεσαν βασική μας προτεραιότητα.
Παρ’ όλα αυτά, το πλούσιο νομοθετικό πλαίσιο αλλά και οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει αξιοποιηθεί επαρκώς.
Και η ευθύνη ανήκει σ’ όλους μας. Η Ομοσπονδία ανάγκασε το Υπουργείο Εσωτερικών να εκδώσει εγκύκλιο με τα ζητήματα Υγιεινής και Ασφάλειας προκειμένου οι Ο.Τ.Α. ν’ αναγκασθούν να πάρουν τα αναγκαία μέτρα.
Δημοσιεύτηκε η Κ.Υ.Α. (Φ.Ε.Κ. – ΤΕΥΧΟΣ Β’ – ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 441/14-4-2003) για τις παροχές σε είδος που λύνει σοβαρά προβλήματα στις κατηγορίες των δικαιούχων, αλλά και στα ζητήματα της προληπτικής Ιατρικής.
Ενώ έγινε αποδεκτή εν μέρει η πρόταση της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. όταν οι παροχές δεν χορηγούνται στις τακτές προθεσμίες να υπάρχει η δυνατότητα αποτίμησης και σε χρήμα.
Η παρέμβαση της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. στα ζητήματα Υγιεινής και Ασφάλειας θα ολοκληρωθεί με την υλοποίηση της προγραμματικής σύμβασης που υπογράφτηκε με το Υπουργείο Εσωτερικών, την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και την Ε.Ε.Τ.Α.Α. για τα ζητήματα Υγιεινής και Ασφάλειας των εργαζομένων.
Ένα πρόγραμμα που αναμένουμε να ενεργοποιήσει αλλά και να κινητοποιήσει το σύνολο των εργαζομένων της Τ.Α. για τα σοβαρά ζητήματα της Υγιεινής και Ασφάλειας.

Θ’: ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ:

Υλοποιήσαμε την απόφαση του 30ου Τακτικού Συνεδρίου της Ομοσπονδίας για την πραγματοποίηση Οργανωτικού – Καταστατικού, συνεδρίου.
Η πραγματοποίηση του δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας για την Οργανωτική ενότητα του κλάδου.
Παρ’ ότι έγινε ένας πλούσιος και εποικοδομητικός διάλογος για όλα τα οργανωτικά προβλήματα του κλάδου στη διαδικασία των ψηφοφοριών υπερίσχυσαν οι μικροπαραταξιακές αντιθέσεις. Επήλθε αδιέξοδο με αποτέλεσμα σημαντικός αριθμός συναδέλφων στους Ο.Τ.Α. και ειδικότερα στις ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ να παραμένουν χωρίς συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Γι’ αυτό είναι κρίσιμο το επόμενο χρονικό διάστημα ν’ αναπτυχθεί ένας ειλικρινής διάλογος για το άνοιγμα του καταστατικού μας.
Τα βήματα πρέπει να είναι μεθοδικά και σταθερά, προκειμένου να μην δημιουργούνται προβλήματα στην εκπροσώπησή μας στο τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο.
Στο χρονικό διάστημα από τη λήξη του συνεδρίου μας μέχρι το ενδιάμεσο συνέδριο πρέπει ν’ ολοκληρωθεί ο διάλογος προκειμένου να οδηγηθούμε σ’ ένα νέο καταστατικό συνέδριο που να δίνει λύσεις στα οργανωτικά ζητήματα του κλάδου.
Σημαντική ήταν το διάστημα αυτό και η επαναδραστηριοποίηση πολλών αδρανοποιημένων συλλόγων, αλλά και η ίδρυση νέων, αυξάνοντας κατά πολύ τον αριθμό των συνδικαλισμένων εργαζόμενων στην Τ.Α. σε μια εποχή που σε άλλους χώρους η μείωση είναι πάρα πολύ μεγάλη.

Ι’: ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:

Συνεχίστηκε η προσπάθεια άμεσης και πλήρους ενημέρωσης όλων των εργαζομένων στην Τ.Α.
Σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια μας αυτή ήταν η μηνιαία έκδοση της εφημερίδας μας, που φιλοδοξία μας είναι να φθάνει σ’ όλους τους εργαζόμενους.
Αναβαθμίσαμε με συνεχή ενημέρωση το SITE της Ομοσπονδίας μας δίνοντας τη δυνατότητα σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων πρόσβασης σε άμεση και έγκαιρη ενημέρωση για θέματα που τους απασχολούν.
Ο αριθμός που έχουν κάνει χρήση των πληροφοριών που περιέχονται στο SITE της Ομοσπονδίας μας, μας υποχρεώνει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας.
Συνεχίσαμε και τη τελευταία διετία τις ενημερωτικές εκδόσεις μας για εξειδικευμένα ζητήματα Σ.Σ.Ε., Εισοδηματική Πολιτική (πλήρης αναλυτικοί πίνακες με τους μισθούς της κάθε κατηγορίας), Καταστατικό, Άδειες μόνιμου προσωπικού, κλπ.
Φιλοδοξούμε και με τη δική σας βοήθεια να συνεχίσουμε τις προσπάθειας μας αυτές.

Κ’: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ:

Κάναμε παρέμβαση στην προσπάθεια του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. να ιδιωτικοποιήσει την αρμοδιότητα της Τ.Α. στα πλαίσια της υλοποίησης της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανακύκλωση.
Αναδείξαμε την έλλειψη του θεσμικού πλαισίου για την αποκομιδή των Νοσοκομειακών αποβλήτων, και τα προβλήματα που δημιουργούνται στην Δημόσια Υγεία.
Ενώ, καταγγείλαμε το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. που προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει ολοκληρωτικά τη διαχείριση των απορριμμάτων, αναθεωρώντας τον Εθνικό και Περιφερειακό σχεδιασμό και περικόπτοντας τη χρηματοδότηση των έργων αυτών από το Γ’ Κ.Π.Σ.

Λ’: ΚΩΔΙΚΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ – ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ:

Συγκροτήθηκε η επιτροπή για την σύνταξη του νέου Κώδικα Κατάστασης των Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, όπου και συμμετέχει και εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας.
(Άρθρο 26, παρ. 1 του Ν. 3013/2002).
Στόχος μας είναι η σύνταξη και η ψήφιση ενός νέου Κώδικα σύγχρονου και εναρμονισμένου με τις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί.
Προωθείται μετά από συμφωνία, η ίδρυση ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ στα πλαίσια του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης που στόχο θα έχει να καλύψει την έλλειψη που υπάρχει σήμερα στην επιμόρφωση των εργαζομένων αλλά και των αιρετών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δέσμευση του Υπουργείου Εσωτερικών είναι επίσης η θεσμική εκπροσώπηση στα όργανα διοίκησης της σχολής και της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.

Μ’: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ:

Ξεκινήσαμε δειλά – δειλά την ανάπτυξη των Διεθνών Σχέσεων της Ομοσπονδίας μας.
Η μόνη συμμετοχή μας βέβαια ήταν στο συνέδριο της Π.Ε.Ο. – ΣΗ.ΔΗ.ΚΕ.Κ. που διεξήχθη το 2002 στην Λευκωσία της Κύπρου.
Ήδη όμως έχει αναπτυχθεί σχετική αλληλογραφία με πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις χωρών της Ευρώπης και αναμένεται το επόμενο χρονικό διάστημα να αναπτυχθούν με αυτές σχέσεις με στόχο την ενημέρωση και την ανταλλαγή απόψεων.

Συνάδελφοι,

Όλα τα παραπάνω ήταν μερικά από τα ζητήματα της συνδικαλιστικής και κοινωνικής δράσης μας.
Όμως παρεμβαίναμε και θα συνεχίσουμε όπου κρίνεται αναγκαίο για την επίλυση τοπικών προβλημάτων.
Είχαμε και θα έχουμε ενεργή και ουσιαστική δράση στα Νομαρχιακά Τμήματα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Συνάδελφοι,

Η δράση μας κινήθηκε και στο πλαίσιο προώθησης και των γενικότερων προβλημάτων του συνόλου του Δημοσιοϋπαλληλικού σ.κ.
Γι’ αυτό συμμετείχαμε και συμβάλαμε με όλες τις δυνάμεις μας στη διαμόρφωση και του πλαισίου δράσης της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., που παρ’ όλες τις αδυναμίες αλλά και την καχυποψία μπορούμε να πούμε ότι ανταποκρίθηκε με συνέπεια αλλά και αγωνιστικότητα σ’ όλα τα σοβαρά προβλήματα των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Μια δράση που μπορεί να κριθεί θετικά.
Παρά τη συνεχιζόμενη κρίση που περνάει το σ.κ. μια και αυτό το χρονικό διάστημα προσπάθησαν να υπερισχύσουν οι κλαδικές παρεμβάσεις και όχι μια ενιαία, όπως επιθυμεί το σύνολο του σ.κ.
Οι δικές μας διεκδικήσεις κινήθηκαν στα πλαίσια των αποφάσεων του προηγούμενου συνεδρίου, και βέβαια σε πολλά ζητήματα υπήρξε αναπροσαρμογή ή επανακαθορισμός, όπου αυτό κρίθηκε αναγκαίο, αφού βέβαια υπήρξε συνεχής επαφή και ανταλλαγή απόψεων με τα πρωτοβάθμια όργανα.
Σε πολλά ζητήματα υπήρξε δυνατότητα σύγκλισης απόψεων, κάτι στο οποίο στόχευε η συνεχής προσπάθειά μας.
Η Ομοσπονδία μας προσπάθησε μέσα από τη δράση της σ’ όλη την περίοδο δράσης της να καταπιαστεί με τα μεγάλα και μικρά προβλήματα του κλάδου αλλά και με γενικά και ειδικά.
Αυτή την δράση σας παρουσιάζουμε σήμερα με ειλικρίνεια και χωρίς ωραιοποιήσεις, προκειμένου να αποτελέσει τη βάση μιας ουσιαστικής συζήτησης.
Αναμένουμε την καλοπροαίρετη κριτική, χωρίς σκοπιμότητες, για να μπορέσουμε μέσα από το διάλογο αυτό να χαράξουμε την ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ της Ομοσπονδίας μας.
Γιατί το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι κρίσιμο, καθώς αναμένεται να δεχθούμε επίθεση στις εργασιακές μας σχέσεις, και πρέπει να αναπτύξουμε πρωτοβουλίες και να κάνουμε αγώνες για την υπεράσπιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων μας.
Το Ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τη συγκεκριμένη ιστορία και δράση του, η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αναιρεθεί και να αγνοηθεί, καλείται σήμερα να αποδείξει την ικανότητα (και τη δυνατότητα) προσαρμογής του στη εποχή των νέων τεχνολογιών, των νέων μορφών εργασίας, της παγκοσμιοποίησης, της ιδιώτευσης και τελικά της παρατηρούμενης απαξίωσης των συλλογικών διαδικασιών.
Και η ικανότητα του αυτή θα αποτελέσει όρο επιβίωσης του αλλά και απάντηση στις αγωνίες των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι στο νέο σκληρότατο περιβάλλον που ενσκήπτει, έχουν την ανάγκη ενός συνδικαλιστικού κινήματος ενωτικού, δυναμικού, ανεξάρτητου και μαζικού, το οποίο θα είναι σε θέση να προασπίσει τα συμφέροντα τους ουσιαστικά και αποτελεσματικά. Σε αντίθετη περίπτωση τα φαινόμενα απομαζικοποίησης θα εντείνονται με ορατό τον κίνδυνο μιας συνολικότερης περιθωριοποίησης. Ήδη, η δημιουργία μιας νέας κοινωνικής κατηγορίας, αυτής των «νεόπτωχων», που προέρχονται κυρίως από τις τάξεις των μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος εργαζομένων αποτελεί πρόκληση για το συνδικαλιστικό κίνημα και βεβαίως συνεπάγεται νέες ανάγκες, που πρέπει να καλυφθούν και νέους στόχους – διεκδικήσεις που πρέπει να επιτευχθούν.
Οι εργαζόμενοι της χώρας μέσα από τα συνδικάτα τους έχουν καθήκον να ανταποκριθούν στο νέο ιστορικό τους ρόλο και στην αποστολή τους. Μέχρι σήμερα έχουν αποδείξει ότι αντιλαμβάνονται τα μηνύματα των καιρών.
Απομένει να το αποδείξουν και στο μέλλον.

Συνάδελφοι,

Ο απολογισμός αυτός, είναι απολογισμός ΔΡΑΣΗΣ, ΑΓΩΝΑ και ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ όλων των εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γιατί οι όποιες λύσεις προβλημάτων ήταν αποτέλεσμα της συντονισμένης και κοινής προσπάθειας όλων μας.