32ο TAKTIKO ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α

ΟΜΙΛΙΑ

ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

κ. ΚΩΣΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗ

ΤΡΙΤΗ 13 ΜΑΪΟΥ 2002

Κ.ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: Επειδή τα προηγούμενα συνθήματα, όχι τα τωρινά, στους άλλους ομιλητές μου φάνηκε ότι ήταν λίγο σαν προπόνηση γι' αυτό που θα ακολουθήσει σ’ εμένα, προτείνω στους συντρόφους να τα πούνε όλα τώρα, όση ώρα θέλουν, εγώ θα κάτσω μέχρι το πρωί, να λένε συνθήματα μέχρι το πρωί, αλλά να σταματήσουν κάποια στιγμή να ακούσουν και μια άλλη γνώμη, δεν είναι κακό αυτό, δημοκρατία έχουμε νομίζουμε σ’ αυτή τη χώρα. Το ένα είναι αυτό.

Δεύτερον, επειδή τα προβλήματα του πολέμου, της ειρήνης, της διεθνούς στρατηγικής, του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού τα λύσατε με τα συνθήματα και με τον έτσι μέχρι τώρα δυναμικό διάλογο που κάνετε μέσω αυτών των συνθημάτων, να αφήσετε τους 1.000 ανθρώπους που είναι εδώ μέσα να ακούσουν και κάτι για τα δικά τους προβλήματα, τα οποία είναι καθημερινά, είναι δύσκολα και έχουν σχέση με τη ζωή τους.

Και το τρίτο που θέλω να πω είναι, ότι ψάχνομαι πάρα πολύ να δω αν είμαι πουλημένος πράκτορας του Ιμπεριαλισμού ή λακές ή υπάλληλος του Σημίτη, όμως με όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται εδώ πέρα απ’ όλες τις παρατάξεις έχουμε κάνει από μικρά παιδιά πολλούς αγώνες μαζί για να μπορούμε να διατηρούμε το δικαίωμα να έχει ο καθένας τη γνώμη του και την άποψή του και να μπορεί να διαλέγεται νηφάλια όσο σκληρή και αν είναι οι διεκδικητικοί αγώνες, που καλά κάνετε και είναι σκληροί οι διεκδικητικοί αγώνες, καλά κάνετε, αλλά σας παρακαλώ πάρα πολύ να με ακούσετε και μετά μπορείτε να φωνάξετε όσο θέλετε.

Αγαπητές φίλες και φίλοι, η παρουσία μου σήμερα εδώ έχει ένα σημαντικό στόχο, θέλει να υποδηλώσει, ότι για μένα προσωπικά και για την πολιτική του Υπουργείο Εσωτερικών, οι εργαζόμενοι στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στους Δήμους και τις Κοινότητες είναι όχι απλά οι άνθρωποι που κινούν την ιστορία του θεσμού, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Πρέπει να είναι η ψυχή των μεγάλων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων γιατί χωρίς αυτούς δεν μπορούν να κατοχυρωθούν στο σώμα της κοινωνίας αλλαγές και μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχει ανάγκη ακόμα η χώρα, η οποία για ένα ολόκληρο ιστορικό κύκλο, αυτόν που ακολούθησε τη μεταπολίτευση έκανε τεράστια, μεγάλα, σημαντικά βήματα για να πάψει να είναι προτεκτοράτο όπως λένε οι σύντροφοι.

Αυτά τα βήματα, λοιπόν, που οδήγησαν τον Έλληνα πολίτη να νιώθει ότι μετά από δεκαετίες υπάρχουν εθνικοί στόχοι που τους πετυχαίνει, τον Έλληνα πολίτη που βλέπει τη χώρα να βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων, τον Έλληνα πολίτη που βλέπει την Ελλάδα σήμερα στην περιοχή να έχει μια ακτινοβολία απέναντι σε καθεστώτα που βίωσαν δεκαετίες υστέρησης για να φτάσουν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα, τον Έλληνα πολίτη που καταλαβαίνει ότι παρά τα προβλήματα, που είναι προβλήματα και δικά του, προβλήματα που προέρχονται και από λάθη των Κυβερνήσεών του, προβλήματα όμως που έχουν και ένα διεθνή, ένα ευρωπαϊκό, ένα παγκόσμιο σήμερα χαρακτήρα, μπορεί και με την πληροφόρηση που έχει και με όλα αυτά που συμβαίνουν να καταλάβει τη διάσταση των πραγμάτων, τι είναι το πρωτεύον, τι είναι το δευτερεύον, τι είναι αυτό που πρέπει να βάλει πρώτο σε στόχο και τι είναι αυτό που πρέπει να λύσει σήμερα και τι είναι αυτό που πρέπει να λύσει αύριο.

Γιατί ξέρει πολύ καλά, ότι οι επαναστάτες του «Όλα ή τίποτα» πέθαναν μαζί με το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου. Και σήμερα υπάρχει μια δημοκρατική περίοδος σε όλο τον κόσμο, που μπορεί οι δυνάμεις που σήμερα καθοδηγούν, οι αόρατοι κυβερνήτες του κόσμου, οι ορατοί, να είναι αυτοί που έχουν το πάνω χέρι στην εξέλιξη μίας αυτοκρατορίας –αν θέλετε- ή ενός κόσμου μονοπολικού, όμως ο αγώνας για τον πολυπολικό κόσμο, ο αγώνας για μια προοδευτική Ευρώπη είναι ο μόνος αγώνας που δίνει κάποια ελπίδα στους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της εποχής.

Γιατί το δυστύχημα με τους επαναστάτες του «Όλα ή τίποτα» είναι, ότι πια δεν υπάρχει ένας οδηγός, ένα όραμα να δείξουν ότι εκεί τα πράγματα έγιναν κάπως αλλιώς ή εκεί το κράτος που ήταν τεράστιο και φοβερό, δεν ήταν διεφθαρμένο. Δεν μπόρεσαν να το δείξουν, δυστυχώς το γκρέμισμα του Τείχους του Βερολίνου έδειξε μια εικόνα καταλυτική, όμως πρέπει να σεβαστούμε και την άποψή τους, όπως πρέπει να σέβονται κι αυτοί τη δική μας άποψη.

Αυτή είναι, λοιπόν, κατά τη γνώμη μου μια γενική παρατήρηση. Θέλω ξεκινώντας την τοποθέτησή μου, θέλω αντί να μιλήσω για το «άσπρο ή το μαύρο» και για το «Όλα ή το τίποτα», να μιλήσω λίγο γι’ αυτό που αναφέρεται σε μια δυναμική πορεία ενός θεσμού και στόχων που ετέθησαν και που άλλοι απ’ αυτούς επιτεύχθηκαν και άλλοι δεν επιτεύχθηκαν.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά, ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό μια σειρά από θεσμικές αλλαγές οδήγησαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση του Α’ βαθμού από τους Δημάρχους των σκουπιδιών και των νεκροταφείων να διαχειρίζονται ένα μεγάλο κομμάτι των εθνικών πόρων. Θα πείτε, κάποια τα χρωστάνε ακόμα, είναι λιγότεροι απ’ αυτούς που πρέπει, βεβαίως και εκεί να κάνουμε να λογαριασμό και να δούμε, τι χρωστάμε και τι δεν χρωστάμε.

Όμως σήμερα υπάρχουν τοπικές κοινωνίες συγκροτημένες, υπάρχει ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης που με τη δική σας συμμετοχή στελεχώθηκε, ανδρώθηκε, μεγάλωσε, αναπτύχθηκε που παίζει ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο στην πορεία της χώρας, στην ανάπτυξή της, στην προοπτική της.

Θα πρέπει, λοιπόν, να πούμε ότι η πραγματικότητα, αυτή που ξεκίνησε από πολύ παλιά, που έφτασε μέχρι και τον «Καποδίστρια», μέχρι να μιλήσουμε δηλαδή για την απρογραμμάτιστη κατασπατάληση πόρων στους 6.000 Δήμους και Κοινότητες της χώρας, να μιλήσουμε για την αδυναμία οποιαδήποτε τότε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας λόγω του μεγέθους των Δήμων, να μιλήσουμε για την έλλειψη υποδομής και τεχνολογικού εξοπλισμού και προπαντός για προσωπικό που ήταν όμηρος σε πολύ χαμηλό επίπεδο υπηρεσιακής και οικονομικής κατάστασης, θυμόσαστε όλοι το αδιαβάθμιστο ή με περιορισμένη διαβάθμιση προσωπικό των παλιών Κοινοτήτων τι σήμαινε για τους εργαζόμενους πριν τρία μόλις χρόνια, πριν τέσσερα μόλις χρόνια.

Σήμερα, λοιπόν, και μετά τον Καποδίστρια, παρά το ότι τα προβλήματα συνεχίστηκαν και τα προγράμματα δεν φτάσανε ακόμα στην ολοκλήρωσή τους, παρά το ότι ο θεσμός θέλει ίσως και καινούργιες μεταρρυθμίσεις και καινούργιες εσωτερικές αλλαγές προκειμένου να σταθεί στα πόδια του και να ανταποκριθεί στα μεγέθη και τις ταχύτητες της σημερινής ανάπτυξης, ξέρετε πολύ καλά, ότι υπήρξαν πράγματα που ο δημοκρατικός προγραμματισμός και η συμμετοχή του θεσμού σ’ αυτή την αναπτυξιακή διαδικασία πέτυχε.

Είπε προηγούμενα ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας σε μια αποστροφή του λόγου του για το ΕΠΤΑ. Το ΕΠΤΑ ήταν πόροι εθνικοί που δόθηκαν από την Κυβέρνηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για ένα πολύ απλό λόγο, τριπλασίασαν ουσιαστικά τους πόρους των Καποδιστριακών Δήμων, τους τριπλασίασαν, όταν όλα ήταν για τα ανελαστικά τους έξοδα, για να πληρώνουν απλά το Γραμματέα τους και σήμερα έχουν ένα πρόγραμμα που δεν τελείωσε, που καθυστέρησε ακόμα και το 50%.

Όμως είναι ένας θεσμός, είναι ένας στόχος, είναι ένα πρόγραμμα που έφερε επαναστατική αλλαγή. Να βοηθήσουμε να ολοκληρωθεί, να γίνει μόνιμος στον κορμό της Αυτοδιοίκησης, μόνος προγραμματικός θεσμός, να είναι ο κορμός του προγράμματος της τοπικής ανάπτυξης και να αποφασίσουμε από την επόμενη χρονιά να υπάρχει ο συγκεκριμένος πόρος που προϋπολογίζεται προκειμένου να υπάρξει αυτή η συνέχεια.

Όμως το να λέει κανείς, που δεν έκανε καμιά θεσμική μεταβολή όσες φορές κυβέρνησε, που ήταν πάντα αντίθετος στην όποια θεσμική μεταβολή γινόταν στο χώρο της Αυτοδιοίκησης, το να έρχεται να εγκαλεί την παράταξη που έκανε τις αλλαγές και να της λέει ότι τίποτα δεν έκανες και σώσε το ΕΠΤΑ ή σώσε το θεσμό, νομίζω, ότι τουλάχιστον ιστορικά δεν είναι τίμιο ή τουλάχιστον ιστορικά δεν δείχνει να διδάσκεται από μια πορεία αυτών των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων.

Υπάρχουν τα θέματα των υποδομών, υπάρχουν τα θέματα του μηχανικού εξοπλισμού, υπάρχουν τα θέματα των Καποδιστριακών υπαλλήλων, δεν κρύβω τη μεγάλη μου απογοήτευση όταν είδα ότι το 40% περίπου των μηχανικών ανάμεσα στους οποίους και πολλοί ήταν προοδευτικοί γιατί η αποκέντρωση περνάει όχι μέσα από την ταμπέλα την κομματική που έχει ο καθένας μας, αλλά από τι νοοτροπία έχει απέναντι στις εξελίξεις και την απόδοση της δικής του εργασίας μέσα στο θεσμό.

Ντρέπομαι, λοιπόν, και λυπήθηκα πολύ που το 40% των υπαλλήλων βρήκαν τρόπο να πάρουν μετατάξεις ή αποσπάσεις ή να φύγουν αμέσως από τους Καποδιστριακούς Δήμους. Για να φανεί στην πράξη το τι είναι προοδευτικό και το τι είναι συντηρητικό έχει σχέση με την καθημερινή σου ζωή και τη στάση σου απέναντι στους πολίτες και την κοινωνία που είναι ο μοναδικός και τελικός κριτικής της πολιτικής σου προοδευτικότητας ή του συντηρητισμού σου.

Για να φτάσουμε σήμερα να πρέπει να κλείνουμε τα παράθυρα, να κλείνουμε τα παράθυρα για την εντοπιότητα για να μπορέσει ουσιαστικά να κρατήσει ο Καποδιστριακός Δήμος εκεί στον ορεινό του όγκο ή στο απόμακρο νησί του ή στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών μιας απομεμακρυσμένης περιοχής να μπορέσει να κρατήσει ουσιαστικά τους ανθρώπους που θα δώσουν στο θεσμό τη δύναμη να λειτουργήσει με βάση τις σύγχρονες συνθήκες.

Και σε όλη αυτή την πορεία με το επιστημονικό προσωπικό και την υποστήριξη των υπηρεσιών οι εργαζόμενοι στο χώρο της Αυτοδιοίκησης κατέκτησαν μια ευνοϊκότερη θέση και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι, οι πρώην κοινοτικοί υπάλληλοι με την αναβάθμιση και της υπηρεσιακής τους κατάστασης και με ουσιαστική δυνατότητα που δόθηκε να επιλέξουν οι ίδιοι τον τρόπο που θα εξελισσόντουσαν από ένα σημείο και μετά.

Ταυτόχρονα άρχισε να διευρύνεται το πεδίο της δημοτικής δραστηριότητας. Νέες αρμοδιότητες κοινωνικής πολιτικής. Ξέρετε πολύ καλά τι σημαίνει σήμερα για την ελληνική οικογένεια το «Βοήθεια στο Σπίτι» ή τι σημαίνει για το σχολείο και τα παιδιά ο σχολικός φύλακας ή τι σημαίνει το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης ή τι σημαίνουν οι Βρεφονηπιακοί και Παιδικοί Σταθμοί.

Ξέρετε πολύ καλά τι θα σημάνει αύριο το Λιμενικό Ταμείο ή η Δημοτική Αστυνομία ή το Αθλητικό Κέντρο και ακόμα πιο καλά ξέρετε τι θα σημάνει το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών για τον πολίτη και το σύγχρονο κράτος, για να μιλάμε με την ουσία της προοδευτικότητας και όχι με τον τύπο της προοδευτικότητας που μόνο μέσα από ταμπέλες προσπαθεί να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα.

Ξέρετε, λοιπόν, πολύ καλά τι σημαίνουν αυτά. Σήμερα κάναμε μια προσπάθεια να στελεχώσουμε όσο μπορούσαμε περισσότερο και στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας τους Δήμους και τις Κοινότητες της χώρας μας. Δώσαμε τη δυνατότητα το 2001 περίπου 1.000 ανθρώπους επιστημονικό προσωπικό να προσληφθεί ή εκκρεμούν σήμερα στο ΑΣΕΠ εξ αιτίας και της γραφειοκρατίας, αλλά υπάρχει μια πρόθεση να προχωρήσουν γρήγορα, ήδη για το Διοικητικό – Οικονομικό γύρω στις 822 θέσεις εργασίας ΠΕ και ΤΕ, όπως επίσης και για να αντιμετωπίσουν οι Δήμοι το διπλογραφικό 488 θέσεις οικονομικού λογιστικού.

Μέσα στις συνθήκες τις δύσκολες τις οικονομικές αυτές οι προσλήψεις έχουν ένα βασικό στόχο, να δώσουν τη δυνατότητα στο θεσμό της Αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα στους μικρούς Δήμους να φτάσουν όσο γίνεται γρηγορότερα σε ένα σύγχρονο τύπο ολοκληρωμένης άσκησης τοπικής εξουσίας για να μπορούν να προσαρμοστούν στις ταχύτητες που αναπτύσσεται σήμερα η Ευρώπη και ο κόσμος.

Αυτή είναι η ουσία του οικονομικού ανταγωνισμού, πέρα από το ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και εδώ θα συμφωνήσω, υπάρχει η ουσία του οικονομικού ανταγωνισμού, που είναι, ότι όταν μείνεις πίσω και κλειστείς στον εαυτό σου, πέθανες. Απέναντι σ’ αυτό δεν υπάρχει αλτερνατίβα, πρέπει να προλάβεις τις εξελίξεις, πρέπει να ανοίξεις το πεδίο, πρέπει να δώσεις τη δυνατότητα να μεγαλώσεις τους αναπτυξιακούς σου θεσμούς, να διευρύνεις το πεδίο των υποδομών, να μπορούν να κάνουν βιολογικούς καθαρισμούς σε ευρύτερα από έναν Καποδιστριακό Δήμο, που αντέχουν μόλις 10 χρόνια, να μπορείς να κάνεις μια Δημοτική Αστυνομία που να μπορεί να λειτουργήσει και όχι απλά να κατασπαταλήσεις τους πόρους από εδώ και από εκεί.

Σ’ αυτή ακριβώς την καινούργια ανάγκη είναι που πρέπει να σταθεί σήμερα ο χώρος της Αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στην Αυτοδιοίκηση για να δώσουν τη δική τους απάντηση στις μεγάλες προκλήσεις των εποχών.

Θα ήθελα, αγαπητοί φίλοι και φίλες, εδώ να πω μερικά πράγματα που έχουν σχέση με ορισμένα μικρά ή μεγαλύτερα θεσμικά, οικονομικά και κλαδικά αιτήματα, που έθεσε σε όλη τη διάρκεια που συνεργαζόμαστε καθημερινά σκληρά και συγκρουόμαστε με την ΠΟΕ- ΟΤΑ προκειμένου να περάσει ένα θέμα και μετά αρχίζει μια άλλη σύγκρουση δικιά μας και του Υπουργείου Οικονομίας που κι αυτό από τη δική του σκοπιά έχει μια συγκεκριμένη δυνατότητα προκειμένου να καλυφθούν τα αιτήματα, οι διεκδικήσεις, που οι περισσότερες απ’ αυτές αν όχι όλες εγώ τις θεωρώ δίκαιες, μέσα σε μια ιδεατή κοινωνία θα έπρεπε έτσι να συμβαίνει, όμως δεν μπορεί να εξυπηρετηθούν από τη μια στιγμή όλα στην άλλη.

Τα περίφημα θεσμικά ζητήματα. Κάναμε ορισμένα βήματα, πέρα από την υπογραφή της Ειδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που εδώ θα συμφωνήσω με τον Πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ, ότι θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, γιατί δεν ξέρω αν το Σύνταγμα το επιτρέπει, επειδή αφορά εισοδηματική πολιτική και αφορά δηλαδή πολιτική που κρίνεται σε εθνικό επίπεδο και εγκρίνεται από το Εθνικό Κοινοβούλιο δια μέσου του προϋπολογισμού, δεν ξέρω αν μπορεί να επιτρέψει ισότιμη συμμετοχή της ΚΕΔΚΕ στη συλλογική διαπραγμάτευση.

Όμως μπορούμε να βρούμε τη διαδικασία, μπορούμε να βρούμε τη σύμφωνη γνώμη, την προεργασία να θεσμοθετήσουμε πρώτα το διάλογο ανάμεσα στην ΠΟΕ – ΟΤΑ ως τον κορυφαίο, το κεντρικό, το συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων στους Δήμους και την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων και εν συνεχεία την εμπλοκή της Κυβέρνησης μέσω του θεσμού των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό, εγώ το αποδέχομαι, να βρούμε τη διαδικασία, έτσι ώστε να ενισχύσουμε το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων τουλάχιστον σε ότι αφορά το χώρο σας επί της ουσίας, αν όχι στον τύπο με τη συμμετοχή της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Κοινοτήτων.

Υπήρξε ένα άλλο θεσμικό μέτρο πάρα πολύ σημαντικό. Η ουσιαστική απελευθέρωση των προσλήψεων. Θυμόσαστε ότι υπήρχε μία κατάσταση στους δήμους για να λέμε και τη μία πλευρά του φεγγαριού και τη σκοτεινή όψη του φεγγαριού.

Υπήρχε μία κατάσταση παραλογισμού όπου για να διορίσει ένας δήμος μία καθαρίστρια σε ένα δικό του σταθμό έπρεπε να πάρει μία απόφαση η Τριμελής εξ Υπουργών Επιτροπή. Αυτή είναι η μία όψη του φεγγαριού. Και η άλλη όψη του φεγγαριού είναι στο πρόβλημα αυτό η απάντηση πολλών δημάρχων ήταν να δημιουργούν δημοτικές επιχειρήσεις για να προσλάβουν εργαζόμενους, να τους φέρνουν παράτυπα στους δήμους, όσους θέλουν, όπως θέλουν και να ζητούν εκ των υστέρων την κάλυψη των χρεών των δημοτικών επιχειρήσεων.

Αυτές είναι οι δύο όψεις του ίδιου φεγγαριού. Όταν λοιπόν η κυβέρνηση, με δική μου πρωτοβουλία, προχώρησε στην απελευθέρωση του συστήματος των προσλήψεων στους δήμους, πρέπει να σας το πω καθαρά, θα συνδεθεί με τρομακτικό έλεγχο διαχειριστικό, οικονομικό και καταστατικό, όπως όλοι οι θεσμοί της χώρας υποτάσσονται στο ενιαίο διοικητικό και πολιτικό της σύστημα στις διαδικασίες των ελέγχων μέσα από τους νόμιμους θεσμούς, ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους.

Απελευθέρωση λοιπόν των προσλήψεων. Αυτή τη στιγμή μόνο οι Π.Ε. και οι Τ.Ε. διοικητικού και οικονομικού που είναι αυτοί που ακόμα κρατάει η Τριμελής εξ Υπουργών Επιτροπή υπό την έγκρισή της και βέβαια όλες οι προσλήψεις μέσω των κριτηρίων του ΑΣΕΠ.

Και θα έπρεπε εσείς πρώτοι να προστατέψετε αυτά τα κριτήρια γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί που φωτογραφίζουν διατάξεις, φωτογραφίζουν κριτήρια, βγάζουν προκηρύξεις φωτογραφικές και όταν έρχεται ο ΑΣΕΠ και τους λέει δεν θα τον πάρετε καθυστερεί η πρόσληψη γιατί κάποιον ή κάποια είχε φωτογραφίσει ο δήμαρχος στην περιοχή του.

Πρέπει επιτέλους η αξιοκρατία να επιβληθεί, να εφαρμοστεί και ταυτόχρονα η αποτελεσματικότητα να εξυπηρετηθεί και γι’ αυτό απελευθερώσαμε τις προσλήψεις στους δήμους. Με το δικό τους προϋπολογισμό, με τη δική τους δυνατότητα, να προκηρύσσουν θέσεις εργασίας και να παίρνουν απέναντι στις ανάγκες που έχουν, αλλά μέσα από μία διαδικασία διαφανή, ελεγχόμενη, ενταγμένη στον προϋπολογισμό τους που κάθε χρόνο θα υπάρχει πλήρης δημοσιότητά του για να ξέρει ο καθένας τι κάνει.

Και να σταματήσει κάθε πρόσληψη και αυτό είναι θέμα που το εισηγούμαστε στο νέο κώδικα, κάθε πρόσληψη την τελευταία χρονιά της θητείας της δημοτικής αρχής στους δήμους. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί το πεδίο μιας αξιοκρατικής και σωστής στελέχωσης των δημοτικών υπηρεσιών.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά, για να έρθω σε ένα άλλο θέμα, αυτό που είπε προηγούμενα ο Σαλαγιάννης, Μητρώο Εργαζομένων. Ξέρετε με τι προσπάθεια και με τι συνεργασία και δική σας και του σωματείου σας και της ομοσπονδίας σας καταφέραμε να φτάσουμε, επιτέλους, να έχουμε ένα Μητρώο Εργαζομένων στους δήμους.

Εγώ το 1994 όταν ήμουν ξανά Υπουργός Εσωτερικών ζήτησα να γίνει αυτό. Εδώ είναι η Δήμητρα η Κουτσούρη. Και όταν ξαναγύρισα το 2002 και τη ρώτησα, να μου πεις ποιοι είναι οι εργαζόμενοι εκεί, έβαλε τα γέλια. Μου λέει, δεν έγινε. Δεν δεχόντουσαν ουσιαστικά να ενημερώσουν, να δώσουν την κατάσταση, να πούνε αυτή τη σχέση εργασίας. Αυτά είναι πολύ σοβαρά πράγματα.

Και καταφέραμε σε ένα διάστημα λίγο μηνών να το φτιάξουμε το Μητρώο Εργαζομένων και τώρα αρχίζουμε τον Γολγοθά του Μητρώου των Δημοτικών Επιχειρήσεων, γιατί θέλουμε να τις εξυγιάνουμε και δεν ξέρουμε με ποιες σχέσεις εργασίας, πώς, με ποια διαδικασία, από πού πληρώνονται και με ποιο τρόπο μπορούμε εμείς να αποκαταστήσουμε μία στοιχειώδη ισορροπία στους υπαλλήλους των δήμων.

Κάνουμε λοιπόν το Μητρώο Εργαζομένων και σήμερα είναι μία πραγματικότητα με τη συνεργασία της ΚΕΔΚΕ. Και η ΚΕΔΚΕ συνεργάστηκε αποφασιστικά σε όλη αυτή την διαδικασία. Υπάρχουν μπροστά μας θέματα που έχουν σχέση με την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων, θεσμικά, που στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων μπορούμε να δώσουμε μια απάντηση, μία λύση και να λύνουμε λιθαράκι, λιθαράκι τα προβλήματα αυτά που εμφανίζονται καθημερινά στην πράξη, συμφωνώ με τον Πρόεδρο της ΚΕΚΔΕ ότι πρέπει στον στόχο της ποιότητας των συνθηκών εργασίας να ρίξουμε το μεγάλο μας βάρος τους επόμενους μήνες.

Και έχουμε το περιβόητο διπλογραφικό σύστημα. Αυτό που θα δώσει τη δυνατότητα του σύγχρονου δήμου, αυτό που πρέπει να είναι η εικόνα της οικονομίας του, της διαχείρισής του, αυτό που θα πρέπει να είναι το δόρυ που θα σπάσει την αίσθηση που μερικοί επίορκοι δήμαρχοι δημιουργούν στον κόσμο ότι υπάρχει κακοδιαχείριση ή κακοδιοίκηση και αν θέλετε διασπάθιση των πόρων του ελληνικού λαού.

Αρα λοιπόν όλα αυτά τα θεσμικά, που τα έχουμε πάρει από πάνω, με δύναμη, με καθημερινή σκληρή προσπάθεια, προσπαθούμε με επιτροπές, σε συνεργασία με όλους και θα προχωράμε βήμα προς βήμα.

Υπάρχουν τα οικονομικά. Εδώ σας είδα λίγο ευχαριστημένους διότι υπήρξε βέβαια η εκλογική αποζημίωση η οποία ήταν τεράστιο θέμα. Ξέρετε ότι κάποτε όταν ξαναήμουν η εκλογική αποζημίωση είχε καταργηθεί επί της ουσίας. Είχε μπει η εκλογική αποζημίωση είχε ενσωματωθεί στις τότε αυξήσεις.

Παρόλα αυτά επανήλθε, το διεκδικήσατε, σε σχέση με την ανισότητα στα εισοδήματα που υπήρχαν με άλλους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και το πετύχατε. Και η κυβέρνηση, με πολύ σοβαρό τρόπο αντιμετώπισε και αυτό το ζήτημα, όπως επίσης και το επίδομα της ειδικής απασχόλησης, με ότι αυτό συνεπάγεται και ας είναι και ελάχιστο.

Υπάρχει το πριμ παραγωγικότητας. Και γι’ αυτό θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Υπήρξε η διαδικασία που όλοι γνωρίζετε πώς ξεκίνησε, πως ήρθαν μέσα από τα δικαστήρια οι πρώτες αποφάσεις, πώς εμείς κάνοντας μια τροπολογία στη Βουλή δώσαμε τη δυνατότητα στους δήμους να το δώσουν, πώς μετά δημιουργήθηκαν νέες αποφάσεις δικαστηρίων.

Εγώ, λοιπόν, και σε αυτό θέλω να είμαι σαφής. Σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις τις δικές μας με καταβολή του 50% του πριμ παραγωγικότητας, γίνεται κανονικά μόλις ο περιφερειάρχης μαζέψει τα στοιχεία και τα στείλει για κάθε περιφέρεια στο Υπουργείο, φεύγει το δικό μας κονδύλι που είναι 25, 25, 25, 25 για τα τέσσερα χρόνια.

Σε ό,τι αφορά δικαστήρια που πιθανόν αποφασίζουν ότι δεν έχουν δικαίωμα οι δήμοι να δώσουν πριμ παραγωγικότητας το Υπουργείο Εσωτερικών δηλώνει ότι ισχύει η δέσμευση στη Βουλή ότι θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που θα καλύψει το θέμα του πριμ παραγωγικότητας. Στην πρώτη αρνητική απόφαση. Δεν εκδόθηκε ακόμα καμία αρνητική απόφαση. Στην πρώτη αρνητική απόφαση δικαστηρίου ο Υπουργός Εσωτερικών θα φέρει τροπολογία στη Βουλή.

Σε ό,τι αφορά κλαδικά ζητήματα όπως η αύξηση της αποζημίωσης του άρθρου 300, όπως η σύσταση γενικών διευθύνσεων στους δήμους που είναι μεγάλοι, πάνω από 50 χιλιάδες κατοίκους, όπως είναι η υπερωριακή αναπροσαρμογή αποζημίωσης των πρακτικογράφων, όπως είναι η καταβολή αποζημίωσης υπερωριακής απασχόλησης για την εκκαθάριση των δημοτολογίων, όπως είναι οι μετατάξεις υπαλλήλων αποσπασμένων στη ΔΕΥΑ, όπως είναι το ασφαλιστικό συνταξιοδοτικό καθεστώς στους πρώην κρατικούς σταθμούς, όπως είναι η αύξηση αμοιβής μελών υπηρεσιακών συμβουλίων, όπως είναι η … του προσωπικού της δημοτικής αστυνομίας από Δ.Ε. εάν έχουν τα προσόντα σε Π.Ε. ή Τ.Ε., όπως είναι το επίδομα διαχειριστικών λαθών στις ταμειακές υπηρεσίες. Μικρά μεν, καθημερινά Δε, επειδή κανείς σας δεν τα συζητάει εμείς τα υλοποιήσαμε, τα υλοποιούμε και θα τα υλοποιούμε και στο μέλλον και σειρά τέτοιων προβλημάτων που έρχονται κάθε φορά στη διαδικασία αυτή.

Θα ήθελα επίσης εδώ να πω τα βασικά θέματα με τα οποία ασχολείστε και έχετε απόλυτο δίκιο και τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση γι’ αυτά. Το πρώτο από τα βασικά αυτά θέματα αφορά το νέο μισθολόγιο. Είπε ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ εδώ ορισμένα πράγματα για το νέο μισθολόγιο.

Αυτή τη στιγμή ο διάλογος γίνεται ανάμεσα, είναι κατά κάποιο τρόπο άτυπος, ανάμεσα στην ΑΔΕΔΥ και το Υπουργείο Οικονομίας γιατί αυτό έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό. Και είναι σαφές ότι το Υπουργείο Εσωτερικών μπαίνει στο διάλογο αμέσως μόλις ξεκινήσει η συζήτηση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Η κατεύθυνση του νέου μισθολογίου, ανεξάρτητα που θα πω τους αριθμούς, που θα τους συζητήσουμε όταν θα έρθει η ώρα είναι σαφώς στην άρση των ανισοτήτων και στη βελτίωση των πιο χαμηλόμισθων υπαλλήλων του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Αυτή είναι η διαδικασία και η κατεύθυνση που από την αρχή από πέρυσι, πρόπερσι που άρχισε να συζητάμε και άρχισαν τα 60χίλιαρα και όλα αυτά που ξέρετε όλοι πώς κατανεμήθηκαν και με ποιες διαδικασίες που έπρεπε να ενταχθούν από την αρχή στο ενιαίο μισθολόγιο και δεν εντάχθηκαν δυστυχώς, δεν εντάχθηκαν στο νέο, να μην το λέμε ενιαίο γιατί είναι ολίγο υποκριτικό, στο νέο μισθολόγιο, ούτως ώστε να μπορέσει από τότε να κάνει όλη αυτή τη διαδικασία της προσαρμογής στο βασικό στόχο της αύξησης των εισοδημάτων των κατώτερων αμειβόμενων υπαλλήλων του δημοσίου.

Το δεύτερο θέμα για την επιμόρφωση και κατάρτιση των υπαλλήλων. Την άλλη εβδομάδα παρουσιάζουμε το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης που μετονομάζεται σε Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης και την ίδρυση της Εθνικής Σχολής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με πρόλαβε ο κος Λαμπρόπουλος και ας ελπίσω ότι το κόμμα του θα ψηφίσει την ίδρυση της Εθνικής Σχολής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το νομοσχέδιο είναι έτοιμο, την άλλη εβδομάδα θα το παρουσιάσω.

Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις εργασίας θα πρέπει να πούμε ότι έχει γίνει μία εξαιρετική δουλειά από την Επιτροπή που δουλεύει στο Υπουργείο Εσωτερικών σε συνεργασία με την ΠΟΕ-ΟΤΑ και με την ΚΕΔΚΕ για το νέο κώδικα δημοτικών και κοινοτικών υπαλλήλων, όπου μέσα εκεί απαιτούνται στοιχειώδης εκσυγχρονισμοί, απαιτούνται στοιχειώδης ρυθμίσεις ούτως ώστε να προστατεύουν τη δουλειά των εργαζομένων και εκεί μεγάλο κομμάτι των συνθηκών της υγιεινής, της ασφάλειας, και όλα αυτά πρόκειται να ενταχθούν σε αυτή τη διαδικασία. Αυτός είναι στο τέλος της επεξεργασίας του.

Υπάρχει ήδη έτοιμη μία πρόταση που σήμερα διορθώνονται τα επιμέρους στοιχεία της και πρόκειται γρήγορα να τεθεί υπόψη σας και σε διάλογο με τα συνδικάτα τα δικά σας.

Και υπάρχει τέλος ένα θέμα για το οποίο με προκάλεσε και ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και πολλοί έχουν τοποθετηθεί και φαντάζομαι ότι θα υπάρχει και μία αρνητική τοποθέτηση γιατί έχει μία, αν θέλετε, ιδεολογική φόρτιση που είναι αυτό που αναφέρεται στο δίκτυο θέσεων κοινωνικής εργασίας.

Θέλω να είμαι σαφής. Μερική απασχόληση, δεν φοβάμαι τη λέξη. Μερική απασχόληση σε θέσεις, επαναλαμβάνω, κοινωνικής εργασίας. Σημαίνει ότι η αυτοδιοίκηση αυτή τη στιγμή που μπορεί να προσλάβει μόνιμο προσωπικό κατά το δοκούν να καλύψει παραδείγματος χάρη μονίμους στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών, αν χρειάζεται να πάρει ένα μόνιμο υπάλληλο, για να λειτουργήσει αυτό το κέντρο, για να εξυπηρετεί πραγματικά τους πολίτες δεν μπορεί να καλυφθεί από μόνιμους υπαλλήλους στο διηνεκές ούτε να δουλεύει 12 ώρες που απαιτείται την ημέρα.

Θέση λοιπόν κοινωνικής εργασίας που δεν διασπά καμία θέση εργαζομένου στο δημόσιο ή στους δήμους μόνιμου, που δεν έχει καμία σχέση με το σύνολο των θέσεων των μονίμων δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων. Είναι πρόσθετες και αφορούν μονάχα και δεν σηματοδοτούν κανένα δικαίωμα μονιμοποίησης εκ των υστέρων στο όνομα του ότι δούλεψε κάποιος σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Μπορεί τα προσόντα να είναι ένα εφαλτήριο είναι να είναι μία μοριοδότηση για ενδεχόμενη επόμενη προκήρυξη κάποιου φορέα, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνδέεται. Το δίκτυο θέσεων κοινωνικής εργασίας ή μερικής απασχόλησης με διάσπαση θέσεων του δημοσίου, με μείωση θέσεων του δημοσίου ή οτιδήποτε άλλο.

Μιλάμε για καινούργιες δραστηριότητες, μιλάμε για αυτές που ήδη οι δήμοι τις έχουν ενσωματώσει στη δουλειά τους και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο βαθμό που θα πρέπει, μιλάμε και για ένα πρόσθετο κομμάτι που θα χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως επίσης και από τους χρήστες διαφόρων υπηρεσιών.

Αυτό δεν λέγεται ιδιωτικοποίηση για τους θεωρητικούς εδώ υπερασπιστές του εναντίον της ιδιωτικοποίησης, λέγεται μία συμμετοχή της ίδιας της κοινωνίας επί της ουσίας, δεν μιλάω για ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, μιλάω για συγκεκριμένη διαδικασία που έχει σχέση με τον πολίτη και που είναι προσφορά κοινωνικής υπηρεσίας από το δήμο στους πολίτες.

Οι θέσεις λοιπόν αυτές που θα καλύψουν τις σύγχρονες ανάγκες δεν διασπούν, έχουν καθαρά συμπληρωματικό ρόλο και γι’ αυτό θα γίνονται μέσα από προγραμματικές συμφωνίες που δεν θα είναι εργοδότης το κράτος από τη φύση του ως μόνος εργοδότης αλλά θα είναι μία συμφωνία ανάμεσα σε ομάδες εργαζομένων και στους αντίστοιχους θεσμούς που θα προκηρύσσουν τις θέσεις.

Αρα εδώ δεν έχουμε θέση του δημοσίου, δεν έχουμε προκήρυξη θέσεων από το δημόσιο, δεν έχουμε διάσπαση θέσεων που σήμερα υπάρχουν και λειτουργούν μέσα στους οργανισμούς εσωτερικής υπηρεσίας. Τελεία και παύλα. Είναι μία διαδικασία που σε πολλές χώρες της Ευρώπης έχει πάρει ένα χαρακτήρα απαρέγκλιτο διότι πρέπει να ανταποκριθούν σε συνθήκες επί της ουσίας.

Μπορεί να πάρει, π.χ. αύριο η Αυτοδιοίκηση 10 χιλιάδες σχολικούς φύλακες να προσλάβει; θα πάρει μέσα από μία διαδικασία τέτοια για να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες. Αρα λοιπόν και μόνιμοι υπάλληλοι που παίρνονται μέσα από τις διαδικασίες τις βασικές των δήμων και αφορούν τον κορμό της δημοτικής επιχείρησης, τη δημοτική του δήμου και προσλήψεις συμπληρωματικές για να καλύψουν ανάγκες κοινωνικές.

Τα κριτήρια του ΑΣΕΠ θα είναι γραμμένα στο νόμο. Μακροχρόνιοι άνεργοι και όλα τα άλλα κριτήρια του ΑΣΕΠ. Είναι γραμμένα στο νόμο, θα τον δείτε και θα τον κρίνετε.

Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ λίγο με ένα άλλο θέμα που για σας αποτελεί κατά τη γνώμη μου πολύ υγιή αντίδραση και απαίτηση από εσάς. Από τη στιγμή που τα θέματα των υπαλλήλων, η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού καθορίζονται οριστικά και ουσιαστικά από τον προγραμματισμό των ίδιων των δήμων και δεν παρεμβαίνει ένα κράτος που απλά να πρέπει να εγκρίνει ή οτιδήποτε άλλο ή να βάλει με το σταγονόμετρο αυτή τη διαδικασία.

Από τη στιγμή που μας δίνεται η δυνατότητα μέσα από αυτό το δίκτυο θέσεων, που είπα προηγούμενα, να καλύψουν περιοδικές ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν από μόνιμους υπαλλήλους, το εποχιακό και το άλλο προσωπικό, το έκτακτο, θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί όσο γίνεται περισσότερο και αυτό συνδέεται με την αναδιάρθρωση των δημοτικών επιχειρήσεων.

Ξέρω πολύ καλά, και ξέρετε καλύτερα από εμένα εσείς τι συμβαίνει με τις δημοτικές επιχειρήσεις. Ξέρετε ότι υπάρχει μία πανσπερμία. Ξέρετε ότι ο καθένας κάνει ότι δημοτική επιχείρηση θέλει προκειμένου να υλοποιήσει ένα στόχο ή ένα σκοπό που δεν είναι ίσως πάντα της δημοτικής επιχείρησης.

Πρέπει λοιπόν οι δημοτικές επιχειρήσεις να είναι σαφείς. Θέλετε κύριε Δήμαρχε να κάνετε μία δημοτική επιχείρηση που θα παρεμβαίνει στον πρωτογενή, στον δευτερογενή τομέα της οικονομίας που θα αναπτύσσει πλουτοπαραγωγικούς πόρους, που θα αναπτύσσει διάφορες δυνάμεις, που θα συνεργάζεσαι με τον ιδιωτικό τομέα, αν θέλεις; Θα είναι μία επιχείρηση που θα λειτουργεί με βάση τους κανόνες της αγοράς.

Αυτή η αμιγής δημοτική επιχείρηση δεν πρόκειται, είτε μεικτού χαρακτήρα, δεν πρόκειται να έχει κανένα προνόμιο και καμία σύνδεση εξειδικευμένη μέσα από τα δημόσια προνόμια των φορέων του δημοσίου και θα λειτουργήσει ως παρεμβατική στην τοπική οικονομία και κοινωνία.

Θέλετε να προσφέρεται μη κερδοσκοπικές υπηρεσίες στους δημότες; Θα κάνετε μία κοινωφελή επιχείρηση, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, θα ενσωματωθεί επί της ουσίας στον κορμό της λειτουργίας του δήμου που θα είναι μία διαδικασία που απλά θα σε απαλλάσσει από το δημόσιο λογιστικό σε ό,τι αφορά τη διαχείριση, όμως θα έχεις όλες τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου.

Θέλετε να κάνετε και αυτή είναι μια χονδρική διαδικασία με βάση την οποία θα εξυγιανθεί το σύστημα των δημοτικών επιχειρήσεων. Οποιες δεν πρέπει να συνεχιστούν να κλείσουν. Εμείς θα μεριμνήσουμε μέσα από το θεσμικό πλαίσιο, ούτως ώστε η μετάταξη, η μετάβαση των υπαλλήλων ή η αλλαγή της εργασιακής τους σχέσης ή στάσης ή τάξης, ανάλογα με την επιχείρηση που κλείνει ή που αναδιαρθρώνεται ή συμπεριλαμβάνεται μέσα στο καινούργιο πλαίσιο θα είναι απολύτως κατοχυρωμένη και θεσμικά, παράλληλα με το δημοτικό και κοινοτικό κώδικα θα είναι προσδιορισμένη και αυτή η διαδικασία της αποκατάστασης του προσωπικού που σήμερα υπάρχει στους δήμους και που πιθανά θα μπορούσε να μείνει ξεκρέμαστο κάτω από αυτές τις διαδικασίες.

Η αναδιάρθρωση των Δημοτικών Επιχειρήσεων είναι μια κεντρική τομή που συμπεριλαμβάνεται στον Κώδικα και απαιτεί νομοθετική ρύθμιση, διότι δεν προβλεπόταν από το Σύνταγμα αυτό το Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.

Και επίσης πρέπει να σας πω, ότι αυτό που έχει σχέση, που είπε ένας από τους προλαλήσαντες, ότι δεν μπορούν τα Ψαρά να έχουν τον ίδιο οργανισμό εσωτερικής υπηρεσίας με το Δήμο της Αθήνας για παράδειγμα, θα υπάρξει μια άλλη κατανομή των αρμοδιοτήτων. Τις αρμοδιότητες που μπορούν να ασκήσουν οι Δήμοι και είναι αποκλειστικές για όλους θα τις ασκούν οι Δήμοι. Αυτές που είναι υπερτοπικού χαρακτήρα θα πηγαίνουν σε διαδημοτικές συνεργασίες.

Δεν μπορεί να έχεις έναν τυπικό Δήμο που μπορεί να κάνει τα πάντα που έλεγε ο Κώδικας του 1980 ως δήθεν ως τοπικές υποθέσεις που ήταν ένα ρητορικό κείμενο και δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα ποτέ εάν δεν ήθελε το κράτος που κρατάει το πεπόνι και το μαχαίρι να αποκεντρώσει την αρμοδιότητα.

Αυτή είναι μια σαφής προϋπόθεση, ανάλογα με το μέγεθος του Δήμου, ανάλογα αν είναι απομεμακρυσμένος ορεινός ή νησιώτικος, αν είναι Καποδιστριακός Δήμος αγροτικού τύπου, αν είναι Δήμος Αστικού Κέντρου ή αν είναι Δήμος Μητροπολιτικού Κέντρου, θα υπάρχουν αντίστοιχοι πρότυποι οργανισμοί εσωτερικής υπηρεσίας, που θα αναπτύσσεται με βάση αυτούς το ανθρώπινο δυναμικό της Αυτοδιοίκησης. Και αυτό με την ευθύνη επαναλαμβάνω των Δημοτικών Αρχών.

Παράλληλα μια σειρά αλλαγές γίνονται μέσα απ’ αυτό τον Κώδικα. Πρώτον, το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Πρέπει να ξέρει η τοπική κοινωνία τι θα κάνεις αυτή τη χρονιά κα τι θα κάνεις στα τέσσερα χρόνια που εκλέγεσαι. Δεν είναι γουρούνι στο σακί, έχεις συγκεκριμένους πόρους, έχεις συγκεκριμένη δυνατότητα, κατανέμονται, θα κάνεις επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Το πρόγραμμα τοπικής ανάπτυξης, θα ξεκαθαριστεί τι είναι δημοτική δραστηριότητα, τι είναι μικτή δραστηριότητα και να χρησιμοποιήσουμε και όρους σύγχρονους, τους χρησιμοποιούν όλοι οι θεσμοί στον κόσμο, εμείς δεν θα τους χρησιμοποιήσουμε στους Δήμους που μένουν καθηλωμένοι να παρακαλούν το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων να κάνει μια προκήρυξη ενός αυτοκινήτου, την οποία θα πληρώσουμε μετά από δάνειο που παίρνουμε ή μετά από ένα χρόνο ή από ενάμισι χρόνο. Θα χρησιμοποιήσουμε και σύγχρονες μεθόδους.

Υπάρχει το θέμα επίσης που έχει σχέση με την ενδοδημοτική δημοκρατία, τη μετάβαση από το δημαρχοκεντρικό, μίλησαν προηγούμενα και ήταν κακή αντιπαράθεση, κακώς ονοματίζονται Δήμαρχοι ή οτιδήποτε άλλο. Σας πληροφορώ ότι καλοί και κακοί Δήμαρχοι υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις, υπάρχουν και καλοί και κακοί. Άμα θέλετε τη γνώμη μου για να μην έχουμε παρωπίδες και να μην ονοματίζουμε Δημάρχους. Υπάρχουν Δήμαρχοι πραγματικά, το δημαρχοκεντρικό σύστημα αν δεν αλλάζει σε ένα μεγάλο βαθμό δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική ανάπτυξη.

Λοιπόν, κατοχύρωση των παρατάξεων, θεσμοθέτηση των παρατάξεων, δεν θα επιλέγει ο Δήμαρχος από τη μειοψηφία ποιος θα βάλει στη Δημαρχιακή Επιτροπή, διαπαραταξιακά προεδρεία, εκλογικές δαπάνες με αντιστοιχία με τις κοινοβουλευτικές, διαδικασίες που έχουν σχέση με επιτροπές που θα προετοιμάζουν τα θέματα, διαδικασίες που έχουν σχέση με την ουσιαστική συμμετοχή και τη διαφάνεια και τον «κοινοβουλευτικό» έλεγχο που πρέπει να γίνεται στα πλαίσια της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου.

Και βέβαια, όπως είπα προηγούμενα, ο πλήρης και υποχρεωτικός έλεγχος διαχειριστικός, προληπτικός και κατασταλτικός και οικονομικός σε περιοδική βάση. Κάθε δύο χρόνια της οικονομικής διαχείρισης από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών. Κάθε χρόνο προληπτικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο επί της ουσίας για να μπορεί να υπάρξει μια πλήρης διαφάνεια και κατοχύρωση αυτών των πραγμάτων.

Όλα αυτά αγαπητές φίλες και φίλοι, πρέπει να αποτελέσουν ένα νέο καταστατικό χάρτη των Δήμων και των Κοινοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού, που πρέπει να πάρουν τη μορφή οργανισμών ποιότητας, αποτελεσματικότητας και διαφάνειας. Και προπαντός εξυπηρέτησης των πολιτών και αναπτυξιακής παρέμβασης στην τοπική οικονομία και κοινωνία.

Αυτή την εποχή πιστεύω, ότι εκείνο που απαιτείται είναι μια μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι ένας νέος κώδικας των Δήμων και Κοινοτήτων που αποτελεί αντικείμενο διαλόγου και θα ψηφιστεί τις επόμενες μέρες και είναι μια νέα κατανομή των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην Περιφερειακή Διοίκηση και στην Αυτοδιοίκηση του Β’ βαθμού, όπως και ανάμεσα στους δύο βαθμούς Αυτοδιοίκησης, την κατανομή με τρόπο που να αξιοποιούνται και να υλοποιούνται επί της ουσίας και να έχουν τη δυνατότητα να τις αξιοποιήσουν και να τις υλοποιήσουν επί της ουσίας οι θεσμοί της Αυτοδιοίκησης ή της αποκεντρωμένης Κρατικής Διοίκησης.

Για όλα αυτά υπάρχει ένα μεγάλο πακέτο αλλαγών που βρίσκεται μπροστά μας. Μπορεί να διαφωνούμε, δεν έχει σημασία. Η καθημερινή δουλειά είναι σκληρή, ο χώρος της Αυτοδιοίκησης είναι δύσκολος, είναι σύνθετος, τα πράγματα και τα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν είναι πάρα πολλά. Εσείς όμως μπορείτε να αποτελέσετε τον ενοποιητικό παράγοντα αυτών των αλλαγών, αυτόν δηλαδή που θα κατοχυρώσει στη συνείδηση της κοινωνίας.

Γιατί κλείνοντας θέλω και να μου επιτρέψτε και εμένα του κομματικού γραφειοκράτη, του κυβερνητικού εγκάθετου να σας πω δυο λόγια για το συνδικαλιστικό κίνημα που πιστεύω βαθιά μου. Δεν σας ζήτησε κανείς να υποστείλετε τη Σημαία της διεκδίκησης, έχετε αναφαίρετο δικαίωμα να λέτε την άποψή σας και τα συνθήματά σας και τα πανό σας για όλους μας.

Και το πλαίσιο το διεκδικητικό, το τι είναι προοδευτικό και τι συντηρητικό φίλε μου το κρίνει η κοινωνία με την ψήφο της και η δημοκρατία δεν έχει σχετικότητες, είναι απόλυτη, τα ποσοστά παρατάξεων και κομμάτων απεικονίζουν την πραγματική δημοκρατία. Δεν βρέθηκε άλλο σύστημα στον κόσμο μέχρι τώρα να το υποκαταστήσει. Εκεί που επιχειρήθηκε να υποκατασταθεί, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, γιατί ήταν ένα καθεστώς εναντίον του λαού στο όνομα του οποίου δούλευε.

Βεβαίως να συνεχίσετε τις διεκδικήσεις σας. Υπάρχει όμως ένας κρίσιμος σύγχρονος παράγοντας. Ο πολίτης παλιά δεν ήταν μόνο μακριά από τα κέντρα των εξελίξεων και της εξουσίας, ήταν και κλεισμένος στο σπίτι του και δεν ήξερε τι του γινόταν για να μπορεί ο καθοδηγητής να πηγαίνει να του λέει τι θα κάνει.

Ο πολίτης τώρα έχει άποψη, γι’ αυτό λοιπόν, αυτό που θέλεις να γκρεμίσεις, να προτείνεις με τι θα το χτίσεις. Και αν τον αγώνα σου τον κάνεις μέσα από τη διαδικασία της θετικής πρότασης, προσφέρεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, γιατί τελικά το συνδικαλιστικό κίνημα και κάθε κίνημα δεν πρέπει να αποστεωνθεί και να αποδυναμωθεί και να φύγει από την κοινωνική δυναμική.

Όποιος ερμηνεύει τον αγώνα για την ειρήνη ή τις κινητοποιήσεις με τρόπους κομματικούς, παραταξιακούς ή συνδικαλιστικούς κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Είναι η κοινωνία η ίδια που αντιδρά, ριζοσπαστικοποιείται και δίνει την απάντησή της.

Γι' αυτό συμφωνώ μαζί σας. Να είστε καλά. Καλή δουλειά.

<< επιστροφή στις ΟΜΙΛΙΕΣ