32ο TAKTIKO ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΤΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ Κ.Κ.Ε.,

κ. Γ.ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ

ΤΡΙΤΗ 13 ΜΑΪΟΥ 2002

Γ.ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ: Φίλες και φίλοι επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω και εσάς και τη διοίκηση της ομοσπονδίας σας για τη δυνατότητα και την ευκαιρία που μας δίνετε να χαιρετήσουμε το συνέδριό σας.

Το τρομοκρατικό χτύπημα που εκδηλώθηκε στην Ουάσιγκτον και στη Νέα Υόρκη άνοιξε μία νέα εγκληματική σελίδα, επίθεσης σε βάρος κρατών, χωρών και λαϊκών κινημάτων. Ο χρόνος που κύλησε από το τρομακτικό αυτό χτύπημα, οι ενέργειες που έγιναν και γίνονται μας επιτρέπουν με σιγουριά αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι να εκτιμήσουμε ότι το χτύπημα αυτό αξιοποιείται για να εξαπολυθεί ένας ιμπεριαλιστικός κατακτητικός πόλέμος σε περιοχές του πλανήτη που υπάρχουν ή που περνούν οι ενεργειακές πηγές και οι πρώτες ύλες.

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ενωση ξεδιπλώνουν ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο σχέδιο που βάζει σε κίνδυνο την ασφάλεια, την ειρήνη, τη σταθερότητα σε ευρύτερες περιοχές του πλανήτη. Δεν διστάζουν να αιματοκυλήσουν λαούς και οι όποιες αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών αφορούν μονάχα τη μοιρασιά της λείας.

Καταγγέλλουμε φίλες και φίλοι για μία ακόμη φορά και από αυτό το βήμα την ελληνική κυβέρνηση η οποία ενεργώντας για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, ελληνικού και ξένου και έχοντας σε αυτό το ζήτημα τη θερμή υποστήριξη και της Νέας Δημοκρατίας, εμπλέκει όλο και πιο ενεργά τη χώρα μας σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ως εκ τούτου άδικους των αμερικανών, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πρόκειται για επιλογή που εκθέσει το λαό και τη χώρα σε ανυπολόγιστους κινδύνους, όπως βαρύτατες ήταν οι συνέπειες, φίλες και φίλοι, σε αντίστοιχους τυχοδιωκτισμούς στο παρελθόν. Βαρύτατες ήταν οι συνέπειες στην εκστρατεία ενάντια στην Κριμαία, βαρύτατες ήταν οι συνέπειες ενάντια στην μικρασιατική εκστρατεία και επίσης βαρύτατες ήταν οι συνέπειες στην εκστρατεία στην Κορέα. Την έχει πληρώσει ο λαός μας αυτή την τακτική στο παρελθόν.

Δεύτερον, αξιοποιώντας, φίλες και φίλοι, το κεφάλαιο, τον πόλεμο εντείνει ακόμα περισσότερο στο εσωτερικό της κάθε χώρας την επίθεσή του ενάντια στα δικαιώματα, στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση, τους μισθούς, τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα και της ελευθερίας. Από την άποψη αυτή στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν χωράει καμία αυταπάτη, κανένας εφησυχασμός.

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση κάνει τον ιμπεριαλισμό ακόμη πιο αδίστακτο, ακόμα πιο επικίνδυνο. Χρησιμοποιεί τον πόλεμο ως διέξοδο στην κρίση του και από αυτή την άποψη τα φαινόμενα που ζούμε αυτήν την περίοδο δεν είναι προσωρινά.

Και με αυτήν την έννοια πρώτη, άμεση προτεραιότητα στη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός μαζικού, ρωμαλέου, αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, φίλες και φίλοι, ικανού να απαιτήσει το σταμάτημα των ιμπεριαλιστικών πολέμων που έχουν ήδη ξεκινήσει και που προγραμματίζεται η γενίκευσή του να απαιτήσει τη μη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτό το ιμπεριαλιστικό μακελειό απαιτώντας την απεμπλοκή της πατρίδας μας.

Φίλες και φίλοι τα τελευταία χρόνια στο χώρο του κράτους και της δημόσιας διοίκησης σημειώνονται σοβαρότατες αλλαγές. Ενδεικτικά θα μπορούσαμε να σημειώσουμε ορισμένες από αυτές, όπως το σχέδιο Πολιτεία, την αλλαγή του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, τον Καποδίστρια 1 και 2, την αλλαγή του αμυντικού δόγματος της χώρας, τα νομοσχέδια για την υγεία, την παιδεία και την πρόνοια, τον χαρακτήρα και την κατεύθυνση των κρατικών προϋπολογισμών και μία σειρά άλλα.

Τα μέτρα και οι ρυθμίσεις αυτές πάρθηκαν όλες στο όνομα της εξυπηρέτησης και της προστασίας των συμφερόντων των πολιτών, δηλαδή των δικών μας συμφερόντων. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα μέτρα και οι ρυθμίσεις που έγιναν είχαν στόχο να φέρουν την κρατική μηχανή και τη δημόσια διοίκηση συνολικά στο ύψος των σημερινών αναγκών του ντόπιου και του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου.

Είναι επίσης αλήθεια ότι πολλά από τα παραπάνω μέτρα αποτελούν ταυτόχρονα υλοποίηση αντιλαϊκών ρυθμίσεων και κατευθύνσεων που το ευρωπαϊκό και το ελληνικό κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μαζί με την ελληνική κυβέρνηση βεβαίως, συναποφάσισαν στα πλαίσια του κεφαλαιοκρατικού αυτού μηχανισμού.

Η πραγματικότητα αυτή υποχρεώνει το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει στη δράση του ένα τομέα, τον τομέα της διεθνοποίησης της δράσης του συντονισμού με τα κινήματα των άλλων χωρών. Ένα μεγάλο μέρος, φίλες και φίλοι των προσαρμογών και των μέτρων που παίρνονται για ένα κράτος, μία δημόσια διοίκηση που να ανταποκρίνονται σήμερα στις ανάγκες του κεφαλαίου, περνά μέσα από το χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, τον Α’ και το Β’ βαθμό και έχει πια συσσωρευτεί αρκετή εμπειρία τις τελευταίες δεκαετίες για να μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι οι αλλαγές που προώθησε η Ευρωπαϊκή Ενωση και υλοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας με τη βοήθεια και του Συνασπισμού κατέστησαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση από μετερίζι λαϊκής αντίστασης που την ξέραμε, που την ζούσαμε σε συμπληρωματικό μηχανισμό του αντιδραστικού αστικού κράτους της δημόσιας διοίκησης συνολικότερα.

Ετσι, σήμερα η πλειοψηφία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι εξαιρέσεις δεν επιβεβαιώνουν παρά τον κανόνα σε αυτήν την κατεύθυνση, πρωτοστατεί στην κατάργηση της μόνιμης απασχόλησης και στην επέκταση των ελαστικών μορφών παραπέρα.

Πρωτοστατεί στην πολιτική της λιτότητας και την εξαγορά και την διάσπαση των εργαζόμενων μέσα από την επιδοματική λογική. Πρωτοστατεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας. Πρωτοστατεί στην ιδεολογική πολιτική χειραγώγηση, στην καταστολή.

Φίλες και φίλοι είναι δυστυχώς αλήθεια ότι οι αντιδραστικές αυτές αλλαγές που έγιναν στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, στην τοπική αυτοδιοίκηση, συντελέστηκαν και συντελούνται χωρίς από τη μεριά των εργαζόμενων, όχι μόνο των εργαζόμενων στους ΟΤΑ, όχι μόνο των εργαζόμενων του Δημοσίου, συνολικότερα των εργαζόμενων, χωρίς να υπάρξουν οι απαιτούμενες αντιδράσεις.

Κάποιες αποσπασματικές πρωτοβουλίες και αντιδράσεις που υπήρξαν ακόμα και όταν ήταν ειλικρινείς και δεν έκρυβαν σκοπιμότητες πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ήταν αναντίστοιχες των αναγκών. Πέρα, πίσω από τις απαιτήσεις, τόσο η ΑΔΕΔΥ όσο και η ΓΣΕΕ στάθηκαν ανίκανες να υιοθετήσουν, να οριοθετήσουν μία αποτελεσματική γραμμή άμυνας και υπεράσπισης των δικαιωμάτων και κατακτήσεων ακόμα και επιμέρους δικαιωμάτων και κατακτήσεων και να αμυνθούν απέναντι στο χαρακτήρα αυτών των μεταρρυθμίσεων που συντελούνταν.

Ακόμα και σήμερα εδώ παρότι στο Δημόσιο καλπάζει η μερική απασχόληση, καλπάζουν οι ελαστικές μορφές, αγκαλιάζουν όλο και περισσότερες δραστηριότητες όλο και περισσότερους εργαζόμενους, ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ ζητάει ακόμα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να αποκαλύψει τα χαρτιά του. Ακόμα και τώρα.

Ο κύριος λόγος για αυτή την αδυναμία, φίλες και φίλοι, βρίσκεται κατά τη γνώμη μας στο γεγονός ότι οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες των αντίστοιχων οργανώσεων έχουν υιοθετήσει ως μονόδρομους τις αναγκαιότητες του κεφαλαίου της Λευκής Βίβλου, το Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ.

Εχουν εγκαταλείψει δηλαδή τη λογική της ταξικής αντιπαράθεσης, της ταξικής σύγκρουσης και εναγωνίως αναζητούν και αυτοί λύση βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Όμως, φίλες και φίλοι, όπως και σε κάθε προηγούμενη ιστορική περίοδο που το κίνημα υιοθέτησε ανάλογη γραμμή πλεύσης και αυτή αποδείχτηκε ζημιογόνα και αναποτελεσματική έτσι δυστυχώς και τώρα και σήμερα η υιοθέτηση της γραμμής αυτής κατέστησε τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ αλλά και παρακάτω συνδικαλιστικά όργανα ανίκανα να υπερασπίσουν τα δικαιώματά μας, πολύτιμους συμμάχους στην υλοποίηση αυτών των αντιδραστικών ρυθμίσεων για τις οποίες σήμερα εδώ συζητάμε.

Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν για να ολοκληρώσω φίλες και φίλοι, η θέση μας και οι διαφωνίες μας δεν αφορούν επιμέρους ζητήματα στην τακτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών, αφορούν το βασικό προσανατολισμό, τη βασική γραμμή πλεύσης γιατί έχουμε την άποψη ότι η γραμμή αυτή έχει χρεοκοπήσει πια, γεννάει και θα γεννάει καθημερινά οδύνες για τους εργαζόμενους, όλο και περισσότερη.

Και από αυτήν την άποψη φίλες και φίλοι, πήραμε και θα πάρουμε και στα πλαίσια μέσα στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος και έξω από αυτά όσες πρωτοβουλίες μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας για να παρεμποδίσουμε τις συνέπειες αυτών των αναδιαρθρώσεων για να συσπειρωθεί η εργατική τάξη με βάση τα ταξικά της συμφέροντα.

Και επειδή η επίθεση αυτή, στα δικαιώματα και ο πόλεμος δεν φυτρώνουν όπως τα φασόλια, δεν αναπτύσσονται όπως τα δένδρα, αποφασίζονται, προετοιμάζονται και υλοποιούνται από συγκεκριμένους φορείς το ΝΑΤΟ την Ευρωπαϊκή Ένωση τις αστικές κυβερνήσεις, τα κόμματα που στηρίζουν αυτές τις κυβερνήσεις. Γι' αυτό και ως κόμμα παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου λαϊκού μετώπου που θα αντιπαρατεθεί απέναντι στο ενιαίο μέτωπο του κεφαλαίου. Σας ευχαριστούμε πολύ.

 

<< επιστροφή στις ΟΜΙΛΙΕΣ