32ο TAKTIKO ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΤΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ,

κ. ΚΑΝΤΑΡΑ

ΤΡΙΤΗ 13 ΜΑΪΟΥ 2002

ΚΑΝΤΑΡΑΣ: Να σας ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση.

Χαιρετίζω το 32ο τακτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας σας εκ μέρους της κεντρικής επιτροπής του Συνασπισμού. Εν συντομία θα καταθέσω ορισμένες επισημάνσεις του κόμματός μας που έχουν σχέση με την κατάσταση των κοινωνικών και οικονομικών πραγμάτων της χώρας, την κατάσταση των εργαζομένων και βέβαια το εθνικό, το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο περιβάλλον στο οποίο καλούνται να επιβιώσουν να δράσουν και να διευρύνουν τις κατακτήσεις τους οι εργαζόμενοι σήμερα.

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, συνάδελφοι εργαζόμενοι, αυτή η άνοιξη ήταν ασφαλώς διαφορετική απ’ όλες τις προηγούμενες. Ζήσαμε, ζούμε ακόμη μια παράνομη εγκληματική επέμβαση, μια κατοχή μας χώρας από τις δυνάμεις της νέας τάξης και της νέας βαρβαρότητας.

Ο τελευταίος κρίκος μιας ασταμάτητης αλυσίδας επεμβάσεων έχει στόχο την πλήρη στρατιωτική, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κυριαρχία στο δύσμοιρο αυτό πλανήτη. Έχει στόχο τη λεία του πετρελαίου, τη γεωπολιτική ηγεμονία στην περιοχή και φυσικά άλλους παράπλευρους αλλά σημαντικούς στόχους, όπως είναι η υπόθεση της Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Έτσι και αλλιώς η κυρίαρχη αυτή παγκόσμια πολιτική γεννά τις επεμβάσεις έχει στο στόχαστρό της τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημόσια υγεία και παιδεία, τα δικά σας συνδικαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Και εκτός βέβαια των οικονομικών επιπτώσεων και των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών προκαλεί σήμερα μεγάλες ανατροπές στις συνειδήσεις. Και αυτό το είδαμε στις τελευταίες μεγαλειώδεις, παγκόσμιες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις.

Φίλες και φίλοι, η ακύρωση του έστω και περιορισμένου ρόλου του ΟΗΕ προκαλεί, τροφοδοτεί αγωνιώδη ερωτηματικά. Μπορεί ο ΟΗΕ στις νέες συνθήκες να παίξει το ρόλο για τον οποίο θεσμοθετήθηκε; Το όραμα για μια Ευρώπη, ισχυρή κοινωνική, πολυπολιτισμική παραμένει ζητούμενο. Είναι εφικτό; Πόσο επηρεάζει η νέα διεύρυνση; Πως τοποθετείται η αριστερά ; Αυτά είναι τα σημαντικά ζητήματα που σήμερα ζητούν απαντήσεις.

Οι πρωτόγνωρες βέβαια σε έκταση και δυναμισμό αντιπολεμικές κινητοποιήσεις είναι ένα καινούργιο ποιοτικό στοιχείο που γεννά ελπίδες πως η νέα βαρβαρότητα έχει όνομα έχει αντίπαλο με όνομα. Οι λαοί είναι το νέο αντίπαλο δέος στην παγκόσμια βαρβαρότητα.

Εμείς γνωρίζετε, ο Συνασπισμός, συμμετέχουμε στο κίνημα αμφισβήτησης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Είμαστε οργανικό τμήμα του ελληνικού, του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου κοινωνικού φόρουμ. Πορευτήκαμε μαζί με τα συνδικάτα, τα κινήματα τους πολίτες, στους δρόμους του Σιάτλ, του Πόρτο Αλέγκρε, της Γένοβα, της Φλωρεντίας.

Εργαζόμαστε αυτό το κίνημα να μπολιαστεί με τις πιο ριζοσπαστικές απόψεις του δικού σας εργατικού κινήματος. Εργαζόμαστε φίλοι και φίλες για το επόμενο μεγάλο ραντεβού όπως προειπώθηκε που είναι ο άλλος μήνας η Χαλκιδική και η Θεσσαλονίκη.

Σε αυτό το κίνημα κατά τη γνώμη μας βρίσκεται το αντίπαλο δέος απέναντι στη μονοκρατορία της βαρβαρότητας. Σε αυτό το κίνημα βρίσκεται η νέα ελπίδα να αποκρουστούν τα εγκληματικά σχέδια των κυρίαρχων οικονομικών δυνάμεων. Αυτό το κίνημα σήμερα απαιτεί να φύγουν οι δυνάμεις εισβολής και κατοχής από το Ιράκ.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών να επανακτήσει το χαμένο του κύρος. Να μην νομιμοποιήσει την παράνομη εισβολή. Απαιτεί, εκτός των άλλων σύντροφοι και συντρόφισσες, η Ευρωπαϊκή Ένωση να μην παραμείνει ουραγός και αρωγός των εγκληματικών σχεδίων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι επιπτώσεις αυτού του πολέμου ασφαλώς δεν έχουν γίνει ακόμη κατανοητές από τις Ευρωπαϊκές Κοινωνίες, θα επηρεάσουν όμως το σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και στη χώρα μας αυτό είναι μεγάλο λόγω των ασκούμενων πολιτικών. Γιατί η Κυβέρνηση αυτής της χώρας μας είχε πει πως η τετραετία αυτή, θα είναι τετραετία του κοινωνικού κράτους.

Αντ’ αυτού προώθησε και προωθεί επιλογές πολιτικές που διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες, εντείνουν τις κοινωνικές ανασφάλειες. Ανισότητες που γνωρίζετε εσείς πολύ καλά, στη δουλειά, στην κατάρτισή σας, στο περιβάλλον διαβίωσης. Είναι λοιπόν οι κυβερνητικές επιλογές αυτές υπεύθυνες που αυξάνουν την ανεργία, που ανατρέπουν όπως πέρσι δεδομένα δεκαετιών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Όλα αυτά φίλοι και φίλες, προκαλούν αλλοίωση της κοινωνικής δομής. Και εγώ μαζί σας με τους εργάτες της PALCO που το βιώνουν αυτές τις μέρες, με τη βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης που τα εργοστάσιά της έχουν γίνει περιστερώνες και δεν το λέμε μόνο εμείς, το λέει η πραγματικότητα, το λένε τα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας την περασμένη εβδομάδα όπου η Ελλάδα και η Πορτογαλία κατέχουν ποσοστό 23% πολιτών που επιβιώνουν στα όρια της φτώχιας.

Και η Ελλάδα διαθέτει κοινωνικές δαπάνες, που μειώνουν μόνο κατά μία μονάδα αυτό το ποσοστό, όταν η Δανία και η Σουηδία διαθέτουν δαπάνες που μειώνουν κατά 13 και 19 μονάδες αντίστοιχα.

Λένε σύντροφοι και συντρόφισσες, και στην Ιταλία υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα και εκεί η αριστερά το αντιμετωπίζει. Και πρέπει να ανοίξετε τα αυτιά σας και τα μάτια σας με τα κινήματα και με την ευρωπαϊκή αριστερά να τα αντιμετωπίσουμε. Γιατί η Ελλάδα και η Ιταλία κατέχει ποσοστό, είναι πρωταγωνιστές στο ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων.

Και ξέρουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ που κατέβαλαν και αυτοί μεγάλο μερίδιο στην υπόθεση της νομισματικής ένωσης, που εμείς δεν συμφωνήσαμε ως κόμμα, πως οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονται με το 58% του μέσου ευρωπαϊκού όρου και πως οι δημόσιοι υπάλληλοι που ανήκετε και σεις αμείβονται με το 70% του μέσου ευρωπαϊκού όρου.

Και ξέρετε πολύ καλά και γνωρίζουμε τα μέτρα κατά της ανεργίας και της φτώχιας αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά μέτρα και δεν χρειάζεται, δεν έχουμε χρόνο να καταθέσουμε παραδείγματα. Αμφισβητούνται από σας, από τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους που ζητούν γενναίες κοινωνικές δαπάνες, ζητούν πλήρη και ουσιαστική εξασφάλιση της δουλειάς, ζητούν αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ζητούν πάνω απ’ όλα ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για το οποίο αγωνιστήκαμε ως εργαζόμενοι ως ΓΣΕΕ, ως ΑΔΕΔΥ πέρσι που έχει σαν βασικούς κανόνες την τριμερή χρηματοδότηση, την κατάργηση της ανασφάλιστης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Την επιστροφή των αποθεματικών που καταληστεύτηκαν, μέτρα που πρέπει να πάρει η Κυβέρνηση για τον περιορισμό της ανεργίας και των περιορισμό των υπερκερδών των επιχειρήσεων.

Ο τρόπος όμως που αυτό το θέμα έκλεισε δυστυχώς δημιουργεί προϋποθέσεις για νέες παρεμβάσεις στο άμεσο μέλλον. Και δεν είναι καπνός χωρίς φωτιά, αυτά που γράφονται, ακούγονται, βλέπετε για νέες ασφαλιστικές παρεμβάσεις στο άμεσο μέλλον, για συσχέτιση των συντάξεων με τα εφ’ άπαξ κλπ.

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, ο Συνασπισμός στηρίζει τους αγώνες των εργαζομένων. Στηρίζει τους δικούς σας αγώνες για ένα μισθολόγιο αξιοπρεπές που να απαντάει στις ανάγκες σας και δεν θα δημιουργεί παραπέρα εσωτερικές ανισότητες. Στηρίζει τους αγώνες σας για εργασιακές σχέσεις που δεν θα υπονομεύουν την εργασιακή σας προοπτική και τα ασφαλιστικά σας ταμεία. Ασφαλώς στήριξε και στηρίζει τους αγώνες σας για το πριμ παραγωγικότητας και για άλλα κλαδικά ζητήματα.

Και είναι γνωστό πως ο χώρος ο δικός σας είναι ένας ευαίσθητος χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης που έχει πάρα πολλά ελλείμματα. Τα ελλείμματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, επηρεάζουν τη δικιά σας προοπτική τη δικιά σας εργασιακή σχέση. Αλλά ο δικός σας ρόλος είναι ο καθοριστικός ρόλος. Εσείς τα συνδικάτα πρέπει να πιέσετε για την αλλαγή των πολιτικών προτεραιοτήτων.

Πρέπει να πιέσετε ο εργαζόμενος και τα προβλήματα του να επανέλθουν στο επίκεντρο της πολιτικής. Εμείς ως Συνασπισμός αγωνιζόμαστε μαζί με άλλες αριστερές ριζοσπαστικές και κοινωνικές δυνάμεις για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου δικομματικού μοντέλου.

Με αυτές τις λίγες σκέψεις χαιρετίζω το συνέδριό σας, εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες και κυρίως εύχομαι καλή επιτυχία στις αποφάσεις σας.

Τώρα χρωστάω και ένα μυστικό σύντροφοι και συντρόφισσες, εδώ είναι ένα πολύχρωμο συνδικαλιστικό κίνημα, ζωντανό συνδικαλιστικό κίνημα, ένας μπαξές με όλα τα λουλούδια και ο καθένας καταθέτει τις απόψεις του και εδώ κρίνεται. Δεν είναι το Κρεμλίνο να ανοίξει μια κουρτίνα να βγει ο Μπρέζνιεφ και να είμαι οριζόντια και κάθετα όλοι, να μην κουνηθεί κανένας. Ευχαριστώ.

 

<< επιστροφή στις ΟΜΙΛΙΕΣ