ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Θ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ
ΤΟΥ 35 ου ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Κύριε Πρόεδρε, κύριε συνάδελφε Δωδεκανήσου, πρώην Υφυπουργέ των Εσωτερικών, κύριε Πρόεδρε της ΚΕΔΚΕ, κύριε Πρόεδρε της ΑΔΕΔΥ, κύριε Νομάρχα, φίλες και φίλοι εργαζόμενοι στην Αυτοδιοίκηση. Πριν πω οτιδήποτε άλλο οφείλω να σας πω ότι σε αυτό το χώρο, σε αυτό το πεδίο αντιπαράθεσης εννοιών, ιδεών και διεκδικήσεων, αισθάνομαι οικείος. Οικείος γιατί από το 1986 μέχρι το 1990 ήμουν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕΔΗΝ (της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Νοσοκομεία) και από το 1988 μέχρι 2000 είχα την τιμή να είμαι, με ψήφο των εργαζομένων, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, μαζί με τον Πρόεδρο τον κ. Σπύρο Παπασπύρο.
Μεταφέρω στο Συνέδριό σας το χαιρετισμό του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργού της Ελλάδας, του κ. Κώστα Καραμανλή.
Φίλες και φίλοι, εργαζόμενοι στην Αυτοδιοίκηση, αγαπητοί προσκεκλημένοι, ολόκληρη η Ευρώπη διανύει σήμερα μια περίοδο μεγάλων, τεράστιων προκλήσεων. Αναζητά απαντήσεις γύρω από τα ερωτήματα για το αύριο της Ένωσης και των πολιτών της. Στην καρδιά, στον πυρήνα της συζήτησης αυτής βρίσκεται η οικονομία, ασφαλώς όμως βρίσκονται τα εντεινόμενα κοινωνικά προβλήματα.
Προβλήματα και αιτήματα που εκφράζονται με πολλούς και διάφορους τρόπους. Αιτήματα που θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για αλλαγές, θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις, θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για πολιτικές ασφάλειας, θέτουν επιτακτικά την ανάγκη για πολιτικές βιώσιμης προοπτικής. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στη χώρα μας.
Στη διαδικασία αυτή κρίσιμο ρόλο διαδραματίζει η πρώτα απ' όλα υπεύθυνη εκτίμηση της πραγματικότητας, η βούληση για ειλικρινή διάλογο, η ανάπτυξη συγκεκριμένων προτάσεων και κυρίως η ανάληψη ευθύνης από όλους. Από τις κυβερνήσεις, από τα πολιτικά κόμματα, από τους κοινωνικούς εταίρους, από τους θεσμικούς εκφραστές. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν τη σύγχρονη προοδευτική αντίληψη και ορίζουν ένα ξεκάθαρο πολιτικό πλαίσιο για την ουσία επιτέλους της πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, δεν είπαμε ποτέ ως Νέα Δημοκρατία ότι είναι εύκολα τα πράγματα. Δεν είπαμε ποτέ ότι η κατάσταση της οικονομίας ήταν ή είναι αυτή που θα θέλαμε όλοι οι Έλληνες να είναι. Υπήρχαν και υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα, βάρη που δυσκολεύουν την πορεία της χώρας. Υπήρχαν και υπάρχουν κενά που δυσχεραίνουν την αναπτυξιακή διαδικασία.
Αναφέρομαι πρώτα απ' όλα στο δημόσιο χρέος. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιανουάριο 1996 το δημόσιο χρέος ήταν κοντά στα 87 δισεκατομμύρια ευρώ και στο τέλος του 2003 ξεπερνούσε τα 167 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην οκταετία δηλαδή του λεγόμενου εκσυγχρονισμού και της αποκαλούμενης ισχυρά οικονομικής Ελλάδας το δημόσιο χρέος υπερδιπλασιάστηκε. Όλα τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων δεν φτάνουν σήμερα για την πληρωμή μόνο των τόκων σε ετήσια βάση για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, που ξεπερνά τα 10,2 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ακόμα πιο πιεστικό όμως είναι το δημοσιονομικό έλλειμμα, που αποδείχτηκε πενταπλάσιο εκείνο που αναφερόταν στους προϋπολογισμούς των προηγουμένων ετών και υπερδιπλάσιο εκείνου που υπήρχε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ευρωζώνη.
Κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί το μέγεθος της ανευθυνότητας που κυριαρχούσε. Η λεγόμενη δημιουργική λογιστική ήταν μια μεθόδευση συγκάλυψης. Βεβαίως διευκόλυνε ενδεχομένως ορισμένους στόχους για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν όμως ταυτόχρονα μια καλοστημένη παγίδα, ήταν μια ωρολογιακή βόμβα ρυθμισμένη να εκραγεί στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης, όποια και να ήταν αυτή, και να επιβαρύνει ασφαλώς τις επόμενες γενιές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όμως, οι υπαίτιοι της κατάστασης αυτής παριστάνουν σήμερα τους κατήγορους.
Φίλες και φίλοι, είναι γνωστό ότι έχουμε μπει σε μια εποχή που το μέλλον δεν ανήκει στο κεντρικό κράτος. Σήμερα το βάρος πέφτει στην περιφέρεια, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και αυτό είναι ένα γενικευμένο φαινόμενο στον ευρωπαϊκό χώρο. Είναι φαινόμενο και κεκτημένο πλέον του νέου ευρωπαϊκού θεσμικού και πολιτικού πολιτισμού.
Η πραγματικότητα στη χώρα μας είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έζησε τα τελευταία χρόνια πολύ δύσκολα. Δεν μπόρεσε να ασκήσει αποτελεσματικά τις αρμοδιότητές της, ασφαλώς ελλείψει πόρων, και αυτό ήταν σε βάρος των τοπικών κοινωνιών. Από το 1997 έως το 2003 τεράστια ποσά υπεξαιρέθηκαν από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με αποτέλεσμα την πλήρη αποδυνάμωσή της.
Η κυβέρνησή μας, πιστή στο όραμα του Πρωθυπουργού μας κ. Κώστα Καραμανλή, για ανεξάρτητη και οικονομικά αυτοδύναμη Αυτοδιοίκηση, διεμόρφωσε το απαραίτητο υπόβαθρο της οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ Α΄ βαθμού, αφού προηγουμένως έλαβε σειρά μέτρων για τη ρύθμιση των χρεών τους με ευνοϊκούς όρους από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Κρίνω σκόπιμο εδώ να αναφέρω, μια και ανεφέρθη από τον Πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ, ότι για πρώτη φορά έγινε κίνηση λειτουργίας των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων στη Β'βάθμια Αυτοδιοίκηση και ισχυροποίησης του θεσμού, με την απονομή 2% από το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας και 10% από τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων. Έτσι αποκτάται σταθερός πόρος από τους φόρους για τη Β'βάθμια Αυτοδιοίκηση. Και είναι για μας ένα άνοιγμα και μια διεκδίκηση, προκειμένου να ανταποκριθεί το κεντρικό κράτος στο αίτημα να μετακινηθούν σημαντικά ποσά από φόρους στην Α'βάθμια Αυτοδιοίκηση.
Εσχεδίασε η κυβέρνηση Καραμανλή και έθεσε σε εφαρμογή το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, για πέντε χρόνια. Σε αντίθεση με το ΕΠΤΑ -που και αυτό ήταν ένα εργαλείο, αργό όμως- που ήταν ύψους 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για 7 χρόνια.
Κατανοεί κανείς σήμερα πώς άρχισε να λειτουργεί όλο το πρόγραμμα, κυρίως οι οριζόντιες δράσεις. Σε συνεργασία με την ΚΕΔΚΕ, προσδιόρισε η κυβέρνηση το ποσό των υπεξαιρεθέντων ποσών από το 1997 έως το 2003, βάσει .
(Παρεμβάσεις από το ακροατήριο)
Ένας εκ των θεμελιωτών της δημοκρατικής αντίληψης, ο Βολτέρος, είπε ότι: διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.
Ξεκινάει λοιπόν φέτος η απόδοση των υπεξαιρεθέντων αυτών πόρων.
Σήμερα μπήκε στη Βουλή για ψήφιση ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων. Τέλειωσε η συζήτηση στην Επιτροπή και εισάγεται στην Ολομέλεια την επόμενη βδομάδα. Με αυτόν ολοκληρώνεται η αναδιάρθρωση και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου των Οργανισμών Αυτοδιοίκησης Α' βαθμού, που ήδη είχε αρχίσει με σειρά νομοθετημάτων κα κυρίως με το Νόμο 3274/2004.
Και τέλος, εγώ προβλέπω, προοιωνίζεται επανάσταση ανάπτυξης με την εφαρμογή του νόμου για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Σημαντικό κομμάτι στη συνεργασία αυτή έχει κυρίως η Αυτοδιοίκηση Α' βαθμού για τη συνεργασία με τους ιδιώτες.
Φίλες και φίλοι, ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα -ίσως το μεγαλύτερο- σήμερα στη χώρα μας είναι το ασφαλιστικό. Και θα εξακολουθήσει να είναι, με εκρηκτικές διαστάσεις για το μέλλον, αν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικοί εταίροι, οι θεσμικοί εκφραστές δεν συνεργαστούν αρμονικά για την επίλυσή του. Το οφείλουμε άλλωστε στις επόμενες γενιές που έρχονται, στα παιδιά μας.
Αυτό το πρόβλημα, που είναι κατεξοχήν ευεπίφορο σε πολιτικές εκμεταλλεύσεις και δημιουργεί πολιτικές αντιπαλότητες, απαιτεί πρώτα απ' όλα ακριβή γνώση της πραγματικότητας, απαιτεί υψηλή υπευθυνότητα από όλους. Και αυτή την αρχή την αποδέχονται όλοι, είτε σε κατ' ιδίαν είτε σε δημόσιες συζητήσεις.
Είναι γνωστό ότι σήμερα το μέσο κόστος για να είναι βιώσιμο ένα ασφαλιστικό σύστημα επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς σε επίπεδο Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος περί το 5%. Προβλέπεται στατιστικά ότι το 2050 θα καλύπτει το 15% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που δεν αμφισβητείται.
Είναι επίσης σε όλους γνωστά τα προβλήματα που έχουν σχέση με την εισφοροδιαφυγή, με την τριμερή χρηματοδότηση, με τη μαύρη αγορά εργασίας, με τα αποθεματικά και την περιουσία των διάσπαρτων ασφαλιστικών ταμείων, περίπου 93 τον αριθμό, με τις αναπόγραφες επιχειρήσεις κ.ά.
Είναι επίσης γνωστό ότι για να είναι βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα η σχέση εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι 4 προς 1. Ενώ σήμερα στην Ελλάδα η σχέση αυτή είναι κάτω του 2 προς 1. Σαφώς είναι γνωστές οι αιτίες σε όλους που εδημιούργησαν το πρόβλημα.
Γι' αυτό, η θέση της κυβέρνησής μας είναι: Πρώτον, υπεύθυνος, ρεαλιστικός, τίμιος και ειλικρινής διάλογος με τα πολιτικά κόμματα, τους κοινωνικούς εταίρους και τους θεσμικούς φορείς. Προχωρούμε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης σε συγκρότηση επιτροπής με ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία, όχι επιτροπής σοφών, με συμμετοχή όλων, επικεφαλής της οποίας προτείνεται από την κυβέρνηση να είναι ο Πρόεδρος της ΟΚΕ, ο κ. Αναλυτής, εγνωσμένου κύρους προσωπικότητα.
Με σκοπό και στόχο, με διαβούλευση, με συνεργασία όλοι αυτοί οι φορείς και η κυβέρνηση, πρώτα απ' όλα να γίνει αντικειμενική καταγραφή της πραγματικότητας και να προταθούν λύσεις που δεν θα θίγουν δικαιώματα εργαζομένων.
Φίλες και φίλοι, είμαστε έτοιμοι να αξιοποιήσουμε τα συμπεράσματα του Συνεδρίου σας και είμαστε στις επάλξεις ενός συνεχούς τίμιου και ειλικρινούς διαλόγου μαζί σας. Ένα πράγμα δεν αντέχεται, ο μηδενισμός και η υπερβολή. Όποιοι καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, από οποιοδήποτε λόγο κινούμενοι, μηδενίζουν ή υπερβάλουν ή διαμορφώνουν κλίμα στην κοινωνία ότι επ΄ αυτής της κυβερνήσεως σε αυτό το χρόνο ήταν όλα καλά και ξαφνικά έγιναν Χιροσίμα, μάλλον δεν στέκονται καλά σε δημοκρατικό πολίτευμα. Γιατί υπάρχουν φωνές που κάτι τέτοιο λέγουν εννοούν και δυστυχώς πράττουν.
Ασφαλώς αυτού του είδους οι φωνές δεν γίνονται αποδεκτές από την κοινωνία και αυτό φαίνεται. Όχι λοιπόν στον απόλυτο μηδενισμό, ναι στην κοινή μας προσπάθεια. Απέναντί μας ως κόμμα η Νέα Δημοκρατία και ως κυβέρνηση, έχουμε τα προβλήματα των εργαζομένων, δεν έχουμε ανθρώπους, δεν έχουμε ιδεολογίες. Πιστεύουμε στη Δημοκρατία και στην ανάπτυξη των αντίθετων απόψεων, πιστεύουμε όμως ότι τα προβλήματα λύνονται μέσα από σύνθεση, μέσα από προσπάθεια, μέσα από συνεργασία, μέσα από συνεισφορά.
Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση κι εύχομαι καλή επιτυχία στο συνέδριό σας.