30ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.


ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΕΝΑΡΞΗ

ΧΙΟΣ – ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΜΑΪΟΥ 2001


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. κ. ΠΑΡΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ


Π.ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Δήμαρχε της Χίου, αγαπητοί συνάδελφοι Δήμαρχοι από το όμορφο ακριτικό νησί, αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι του Προεδρείου, συνάδελφοι σύνεδροι, με μεγάλη μου χαρά χαιρετίζω το 30ο Συνέδριο της ΠΟΕ- ΟΤΑ εκ μέρους της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας, παίρνοντας παράλληλα αφορμή από αυτό το βήμα να χαιρετίσω τον συγκλονιστικό αγώνα των εργαζομένων που ξεκίνησε με αφορμή το Ασφαλιστικό και που στέφθηκε ήδη με επιτυχία, επιτυχία που πιστεύω πως θα συνεχιστεί και με την αυριανή κινητοποίηση, που όλα δείχνουν και αύριο καθολικό χαρακτήρα, να πάνε σε αυτούς που πρέπει, όλα τα μηνύματα από τις δυνάμεις της εργασίας.

Αν ακολουθούσα την πεπατημένη αρκετών από τους χαιρετισμούς, θα έπρεπε να μετατρέψω από την πλευρά μου το Συνέδριό σας σε Συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων. Δεν νομίζω όμως ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, το Συνέδριο είναι Συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ.

Πέραν από τον υποχρεωτικό εκλογο-απολογιστικό του χαρακτήρα που έχει, προφανώς καλείται να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα που θα είναι θέσεις της Ομοσπονδίας και θα κριθεί η νεοεκλεγμένη αύριο διοίκηση να υλοποιήσει, αλλά φυσικά θέλω να σημειώσω και με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι υπήρξε από όλους και από τον Πρόεδρο, εμφαντική αναφορά στο παρόν και το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης το οποίο θ' αναφερθώ στη συνέχεια.

Ηθελα να ξεκινήσω μ' ένα παράδειγμα για να διευκρινίσω λιγάκι αυτό που είπε ο Υπουργός γιατί όπως αναφέρθηκε ήμουν σε όλα τα στάδια, στην Επιτροπή που δεν συστήθηκε ειδικά γι' αυτό το λόγο. Ειδικά γι' αυτό το λόγο κάναμε τρεις συναντήσεις του Υπουργείου Οικονομικού όπου συμμετείχε εκ μέρους της ΠΟΕ-ΟΤΑ ο κ.Λαμπρακάκης για το ζήτημα του πριμ παραγωγικότητας, αναφέρομαι.

Και το ζήτημα τελικά ανατέθηκε να λυθεί στη μόνιμη κοινή Επιτροπή που ασχολείται με τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης που προεδρεύετε από τον κ.Βασιλείου, συμμετέχει ο κ.Κουσουλάκος ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών που είναι και αρμόδιος για το Λογιστήριο κι εγώ εκ μέρους της ΚΕΔΚΕ και ήθελα να πω στους ανησυχούντες συναδέλφους για τους πόρους προς την Αυτοδιοίκηση, ότι έγινε με δεκτή -με καθυστέρηση βέβαια- η πρότασή μας και πλέον η ροή και η απόδοση των κεντρικών αυτοτελών πόρων, καθώς και βερεσέδια του παρελθόντος ό,τι χρωστά ο κρατικός προϋπολογισμός προς την Αυτοδιοίκηση, είναι έργο μιας μόνιμης, κοινής θεσμοθετημένης Επιτροπής όπου συμμετέχει η ΚΕΔΚΕ.

Σε αυτή την Επιτροπή ανατέθηκε να λύσει και το ζήτημα του πριμ της παραγωγικότητας και κατέληξε. Θέλω να σας πω για να συνεννοούμαστε, δεν θέλω να πάρω κανένα βάρος για την Κυβέρνηση, το μεγάλο εμπόδιο ήμασταν εμείς κι εγώ προσωπικά εκ μέρους της ΚΕΔΚΕ -όχι εγώ προσωπικά ως Πάρης Κουκουλόπουλος- στο ζήτημα του πριμ παραγωγικότητας, γιατί είναι ένα ζήτημα πολύ δύσκολο.

Για μας έγινε εντελώς ανεστραμμένη οπτική μέσα στο χώρο της Αυτοδιοίκησης που νομίζω την ξέρετε. Οσοι συνάδελφοι ορθώς δεν έδωσαν το πριμ παραγωγικότητας γιατί υπήρχαν σαφέστατες και ρητές εντολές από τη διοίκηση, είναι αντιμέτωποι με το να δικαιώσουν αυτούς που κακώς κάκιστα το έδωσαν.

ΜΕΛΟΣ: (Μιλά χωρίς μικρόφωνο)
Π.ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αν νομίζεις συνάδελφέ μου ότι έτσι είναι τα πράγματα, όταν θα έρθει η σειρά στο βήμα σου στο Συνέδριό σου να τα πεις αυτά. Ωστόσο δυστυχώς για εσένα δεν είναι έτσι. Θα πρέπει να ξέρεις ότι όσοι Δήμοι άσκησαν τη θεσμική τους υποχρέωση και προσέφυγαν δευτεροβαθμίως, δικαιώθηκαν. Με πρώτο και καλύτερο το Δήμο Πάτρας.

Το ζήτημα όμως και το ξέρει ο Πρόεδρος τουλάχιστον από την πρώτη μέρα από τη δική μας πλευρά, τέθηκε σε μια εντελώς διαφορετική βάση. Η θέση ήταν, είναι και θα είναι ότι αυτό το ζήτημα αντί για ζήτημα αντιδικίας μεταξύ μας, μεταξύ δηλαδή του καθενός Δημάρχου και καθενός Δημοτικού Συμβούλου με τους εργαζομένους, θα έπρεπε να μετατραπεί σε μία κοινή διεκδίκηση απέναντι στο Υπουργείο Οικονομικών, από το οποίο ζητήσαμε τουλάχιστον το μισό του πριμ να καλύψει και απάντηση δεν έχουμε.

Ωστόσο κρίνοντας από την πλευρά μας ότι δεν μπορούσε να διαιωνίζεται αυτή η εκκρεμότητα, εγώ δεν μπορώ ειλικρινά να σας καταλάβω, πως από τις ίδιες πλευρές που βάλλονται συνάδελφοί μου Δήμαρχοι, για ατασθαλίες, για κακοδιαχείριση, για Δημοτικές επιχειρήσεις, για το ένα το άλλο, από την ίδια πλευρά του συνδικαλιστικού Κινήματος, βάλλονται και αυτοί που νομίμως δεν το έδωσαν. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό.

Η, είναι κάποιος με τη νομιμότητα σε όλα τα επίπεδα, ή δεν είναι!

Η ρύθμιση είναι αυτή που σας είπε ο κ.Υπουργός. Η νομοθετική ρύθμιση δεν απαλλάσσει απλά από τους καταλογισμούς αυτούς τους οποίους καταλογίστηκε το ποσό το οποίο έδωσαν κακώς και παράνομα το επαναλαμβάνω για να λέμε καθαρές κουβέντες, αλλά επιτρέπει και σε αυτούς που δεν το έδωσαν, χωρίς καμία συνέπεια και καταλογισμό, να το δώσουν.

Η δική μας θέση είναι πέρα από τη νομοθετική ρύθμιση. Εμείς θέλουμε ν' αποφύγουμε όσο γίνεται το να αντιμετωπίσει ο κάθε Δήμαρχος και το κάθε Δημοτικό Συμβούλιο κατά μόνας, έχοντας αντιμέτωπους τους εργαζομένους και προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ένα κονδύλι από το Υπουργείο Οικονομικών, άσχετο εντελώς με τη νομοθετική ρύθμιση αυτό. Εμείς εν πάση περιπτώσει έτσι ξέρουμε να τελειώνουμε τις δουλειές μας. Εσείς που ξέρετε να τις τελειώνετε καλύτερα, να τις τελειώνετε.

Ξεκίνησα αγαπητοί συνάδελφοι με το Ασφαλιστικό ζήτημα που νομίζω εκ των πραγμάτων κυριαρχεί λόγω και της αυριανής κινητοποίησης και όχι μόνο βέβαια, για να συνεχίσω κι εγώ σ' ένα επίπεδο προβληματισμού κοινωνικού, πολιτικού, ιδεολογικού μιας κι εγώ ξεκίνησα την πορεία μου στα κοινά από το συνδικαλιστικό Κίνημα.

Πέραν του χαιρετισμού στις κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ με τον οποίο ξεκίνησα το χαιρετισμό μου, ήθελα να πω πως πέρα από το ίδιο το ζήτημα του Ασφαλιστικού, το σημαντικότερο κέρδος που καλούμαστε όλοι ν' αποκομίσουμε και να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις -με επικεφαλής φυσικά τα δύο κορυφαία όργανα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ- είναι η αναβάθμιση του κύρους του συνδικαλιστικού Κινήματος απέναντι στην κοινωνία.

Ενός θεσμού, ο οποίος είχε πυροβοληθεί βάναυσα κυριολεκτικά και του είχαν φερθεί βάναυσα διάφορες κοινωνικές δυνάμεις με επικεφαλής μέσω των ΜΜΕ και το κύρος του θεσμού του συνδικαλιστικού Κινήματος, είναι το σημαντικότερο όπλο για το αύριο της χώρας και με αυτό θα κλείσω και τον χαιρετισμό μου στο τέλος.

Ν' ανακαλύπτουμε το δεύτερο κέρδος που πρέπει να κρατήσουμε συνάδελφοι μέσα από αυτές τις τεράστιες κινητοποιήσεις, είναι να ξαναθυμηθούμε και να ξαναθυμίσουμε στην κοινωνία τη δύναμη της συλλογικής δράσης απέναντι στην εξατομικευμένη.

Αξίες και αρχές που τις έχασε κυριολεκτικά τα τελευταία η κοινωνία για ποικίλους λόγους που δεν είναι της παρούσης και που βέβαια θα πρέπει να επαναφερθούν με ορμή στο προσκήνιο.

Τρίτον. Μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις πιστεύω -και δεν αποτελεί καμιά υπόδειξη- πως το συνδικαλιστικό Κίνημα παίρνοντας ευκαιρία και των συνέδρων, αλλά και από την παρουσία του Γενικού Γραμματέα της ΑΔΕΔΥ, πιστεύω πως το συνδικαλιστικό Κίνημα, όπως μέχρι τώρα έπραξε ιδιαίτερα στο θέμα του Ασφαλιστικού, πρέπει να θεωρήσουν οι δύο ανώτερες Ομοσπονδίες το Ασφαλιστικό ως απαρχή μιας εντελώς διαφορετικής πορείας του συνδικαλιστικού Κινήματος.

Μιας πορείας που θα κριθεί από όλη την κοινωνία μέσα από τις θέσεις για το Ασφαλιστικό. Το Ασφαλιστικό προφανώς δεν μπορεί παρά να παραμείνει, πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού το δημόσιο χαρακτήρα του, αυτό είναι προφανές και είναι το πρώτο ζητούμενο.

Το δεύτερο ζητούμενο είναι η δίκαιη κατανομή βαρών στους έχοντες και κατέχοντες κατά την προσφιλή έκφραση, τα περισσότερα βάρη του Πρωθυπουργού, για την όποια λύση του Ασφαλιστικού.

Τρίτον όμως δεν πρέπει να καθυστερήσει καμία λύση. Το πρόβλημα πρέπει να τεθεί σε όλες τις διαστάσεις του και τη σοβαρότητά του και να δοθεί λύση.

Το '85 με τα τότε οικονομικά μέτρα όταν πρωτοτέθηκε το ζήτημα του ενιαίου ασφαλιστικού φορέα και των προβλημάτων που υπάρχουν στο ασφαλιστικό μας σύστημα, με αιχμή του δόρατος και με πλειοψηφία κάποιων δυνάμεων -που αν θέλετε να θυμηθούμε μαζί και ποιες ήταν, συνδικαλιστικές και πολιτικές, γιατί εγώ τότε υπηρετούσα στον εργοστασιακό συνδικαλισμό- πρωτοτέθηκε το ζήτημα του ασφαλιστικού με αφορμή τα οικονομικά μέτρα του '85 αν θυμάστε.

Πολύ ηπιότερα μέτρα θα χρειαζόταν αντικειμενικά η χώρα για να λύσει το Ασφαλιστικό της. Εκλεισε το ζήτημα συνάδελφοι! Και εγώ σας μιλάω που προέρχομαι μέσα από τις γραμμές και τα σπλάχνα σας. Είμαι ο πρώτος αιρετός Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ και τρεις φορές υπηρετώ ως Δήμαρχος στο Δήμο.

Εγώ όμως συνάδελφοι θέλω να σας πω ότι τότε που επιχειρήθηκε ν' ανοίξει το Ασφαλιστικό, με Υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον σημερινό Πρωθυπουργό και Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου και έκλεισε -για όσους ήταν από τότε στο συνδικαλιστικό Κίνημα και θυμούνται- με συνοπτικές διαδικασίες εντός δυο τριών ημερών.

Ξέρετε πως έκλεισε; Από την ορμητική αντίδραση των συνδικαλιστών της κοινής ωφέλειας, μέσα στους οποίους ανήκα κι εγώ, όπου εγώ βέβαια ήμουν μειοψηφία στην κοινή ωφέλεια σε σχέση με αυτή τη λογική.

Οταν μέσα στη ΔΕΗ για παράδειγμα τότε τόλμησαν κάποιοι να ξεστομίσουν ότι δεν είναι υγιές το ασφαλιστικό της ΔΕΗ από μόνο του, γιατί σε λίγα χρόνια ένας εργαζόμενος θα αντιστοιχεί σε 2 συνταξιούχους στη ΔΕΗ, μερικοί από εμάς μεταφερθήκαμε στο νοσοκομείο από τις συνεπείς δυνάμεις!

Αυτά τα Ταμεία, τα ευαγή Ιδρύματα της κοινής ωφέλειας, στα οποία κατά ένα μεγάλος μέρος οφείλεται το πρόβλημα του Ασφαλιστικού. Και τι σχέση έχει ο ασφαλισμένος του ΟΓΑ και του ΙΚΑ που παίρνει μια σύνταξη απαράδεκτα χαμηλή σήμερα με τον ασφαλισμένο από το στρατό ή από την κοινή ωφέλεια που παίρνει τρεις και τέσσερις φορές σύνταξη. Θα τα βάλει αυτά το συνδικαλιστικό Κίνημα στο τραπέζι συνάδελφοι; Η, θα θεωρηθεί ότι αυτά αποτελούν σαλαμοποίηση;

Οι εργάτες στην πατρίδα μου, οι λιγνιτωρύχοι συνταξιοδοτούνται στα 50 χρόνια αδιακρίτως αν δουλεύουν στο κάρβουνο ή όχι και αυτοί που ήταν στα εστιατόρια 50 χρονών παλικαράκια συνταξιούχοι και παίρνουν σύνταξη 1 εκ. Αν δίκιο του εργάτη είναι ακριβώς αυτό το πράγμα στα 50 με 1 εκ. σύνταξη και 12 εκ. εφάπαξ, τότε να ρωτήσω εγώ, εσύ αν είσαι εργάτης και συνδικαλιστής που με ρώτησες νωρίτερα τι είμαι εγώ!

Σαφέστατα εγώ πιστεύω ότι μέσα από το Ασφαλιστικό η ευκαιρία για τις δυνάμεις που πιστεύουν στις δυνάμεις της εργασίας και στο ιερό δικαίωμα της εργασίας, είναι μια ιστορική και χρυσή ευκαιρία, για μια αλλαγή πορείας και για μια αναβάθμιση του κύρους συγκεκριμένων θεσμών, όπως είναι ο συνδικαλισμός, θα πω στη συνέχεια για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, γιατί το χρειάζεται η χώρα.

Σε ό,τι αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση προφανώς και έχει δεκάδες προβλήματα για τα οποία ίσως είναι και περιττό σε πολλούς από εσάς να μιλήσω, γιατί τα βιώνεται παντού, δίπλα στους Δημάρχους και τα Δημοτικά Συμβούλια.

Ωστόσο θέλω να σας πω πως τα πράγματα δεν έχουν ακριβώς έτσι όπως προέκυψαν μέσα από κάποιους χαιρετισμούς, αλλά έχουν διαφορετικά, απλά συμφωνημένες και ήδη δρομολογημένες πολιτικές που δεν θα, αλλά είναι υλοποιημένες ή υλοποιούμενες αυτή τη στιγμή. Δεν έχουν γίνει αντιληπτές. Είναι γεγονός ότι είναι 11ο χρόνο Δήμαρχος, τόσο δύσκολο δίμηνο ή τρίμηνο σαν το πρώτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς δεν έχω ξαναπεράσει στα Ταμεία των Δήμων. Αυτή είναι η αλήθεια.

Ομως επίσης από φέτος μέσα από τη συγκεκριμένη συμφωνία μας με την Κυβέρνηση για τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, αυτή η πορεία δεν αναστρέφεται απλά, αλλά θ' αποτελέσει πάρα πολύ σύντομα παρελθόν. Ετσι, τα ζητήματα των Παιδικών Σταθμών και των Σταδίων απορώ γιατί διακόπτονται.

Εχουν έτσι ακριβώς όπως σας είπε ο Υπουργός για τα Στάδια έχουν αποδοθεί οι πόροι στο σύνολό τους και όλα τα ΕΑΚ χρηματοδοτούνται με +10% από τα λεφτά που έχει ο κρατικός προϋπολογισμός. Ολοι πήραμε ΕΑΚ. Ξέραμε τα απολογιστικά στοιχεία και πόσα ακριβώς πήραμε.

Για τους Παιδικούς Σταθμούς μεταφέρθηκε το ποσό των 22 δις με το οποίο χρηματοδοτούσε το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας αυτούς που δεν είχαν μεταφερθεί ακόμη στην Αυτοδιοίκηση και δόθηκαν και 11 δις από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους και κατανεμήθηκε ποσό 33 δις, με προσωρινούς πίνακες επί των οποίων υπήρξε δική μας παρέμβαση και έγινε δεκτή από το Υπουργείο και κάνουμε επανακατανομή του ποσού, γιατί έχουν γίνει φοβερά και τρομερά λάθη στην κατανομή των Παιδικών Σταθμών, με αποτέλεσμα να αδικηθούν αυτοί που είχαν τα πολλά παιδιά. Εχουν γίνει πάρα πολλά λάθη στην κατανομή, θα κυκλοφορήσουν σε περίπου 20 με 30 μέρες οι νέοι πίνακες κατανομής.

Το "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" το παλεύουμε συγκεκριμένα όλοι μαζί. Δεν το παλεύουμε ενώπιον του εισαγγελέα στα έδρανα του κατηγορουμένου. Δεν είναι λογική αυτή.

Στα δύο παραδείγματα συνάδελφοι, δεν τα είπα έγινε νωρίτερα μια ολόκληρη φασαρία όταν μιλούσε ο Υπουργός για το ζήτημα της μεταβίβασης, αλλά για να πω ότι η μεταβίβαση των δύο αυτών αρμοδιοτήτων των ΕΑΚ.

Το ίδιο έγινε και με τα σχολεία και ήθελα λίγο κ.Δήμαρχε να σε διορθώσω. Εχουμε αναλάβει τη συντήρηση στο σύνολό της από το '89 και όχι από το '81 με το νόμο 1828 με πόρους που παίρναμε μέσω της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και ήταν πόροι του ΟΣΚ. Αυτοί οι πόροι ήταν μέχρι και πέρσι 10 δις και φέτος κατανέμονται απ' ευθείας στους Δήμους με κατανομή που κάνουν οι τοπικές ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων 20 δις δρχ. για τις συντηρήσεις των σχολείων.

Δέκα μοιραζόταν, τα πέντε στο λεκανοπέδιο και την Θεσσαλονίκη, τα πέντε στην Ελληνική περιφέρεια, και τώρα είναι 20 στο σύνολο του ποσού.

Αυτό που έχει σημασία με τις αρμοδιότητες, αγαπητοί Συνάδελφοι, είναι πως αποτελεί και το κλειδί για μία Αυτοδιοίκηση ολότελα διαφορετική, μια Αυτοδιοίκηση τέτοια που απαιτεί σήμερα ο τόπος.

Και το μοντέλο το οποίο δοκιμάζουμε φέτος με την συντήρηση σχολείων, με τους παιδικούς σταθμούς και τα εθνικά αθλητικά κέντρα είναι ένα μοντέλο που θα δοκιμαστεί έντονα φυσικά φέτος, και έντονα και πολύ συγκεκριμένα, για να δούμε αν θέλουμε και πρέπει να προχωρήσουμε σε παραπέρα μεταβίβαση αρμοδιοτήτων.

Αν θέλουμε η χώρα μας να αποκτήσει Αυτοδιοίκηση, δεν μπορεί παρά να την αποκτήσει μέσα από μια διαρκή και προγραμματισμένη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην Αυτοδιοίκηση. Για να πάρει υποθέσεις κοντύτερα στους πολίτες. Δεν είναι λογιστικό συνάδελφοι το ζήτημα. Πρωτίστως είναι ζήτημα αρχής και ζήτημα πολιτικό. Πρέπει να είναι κοντά ή μακριά στον πολίτη οι αποφάσεις που τον αφορούν.

Και προσπαθούμε να επιλύσουμε και θέλουμε να μας λύσετε και την απορία γιατί βλέπω πολλοί έχουν μεγάλη αγωνία για τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, ότι ο πυρήνας της συμφωνίας μας με την Κυβέρνηση που επικυρώθηκε από τον Πρωθυπουργό, περικλείεται σε 5 λεξούλες. Η Κυβέρνηση δια στόματος Πρωθυπουργού, αναγνώρισε τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια που δεν έχει αποδώσει μέχρι τώρα, με την μη ορθή εφαρμογή του 1828, τα αναγνώρισε επίσημα ενώπιον όλου του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΚΕ ο Πρωθυπουργός.

Ξέρετε πολύ καλά ποιος είναι ο πραγματικός λόγος και ποια ήταν η αιτιολογία, είχε να κάνει με την ΟΝΕ. Και δεσμεύτηκε για την απόδοση του συνόλου των πόρων, αποδεχόμενος την πρόταση μας που είναι : απόδοση του συνόλου των θεσμοθετημένων πόρων από τον Νόμο 1828 σε συνδυασμό και με νέες αρμοδιότητες.

Με τον τρόπο λοιπόν που σας έλεγα, πήραμε τα 22 δις από το Υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας, κρίναμε ότι θα υπολειτουργούσαν όλοι οι παιδικοί σταθμοί μ' αυτό το ποσό και από την αύξηση των ΚΑΠ που πήραμε, ένα ποσό το διαθέσαμε επιπλέον για τους παιδικούς σταθμούς. Αυτό είναι το συγκεκριμένο μοντέλο το οποίο φέτος δοκιμάζεται και αν πάει βέβαια καλή, θα ανοίξει η ιστορία των αρμοδιοτήτων για να αποκτήσει επιτέλους τούτη η χώρα Αυτοδιοίκηση.

Γιατί μετά την σύγκλιση με τους αριθμούς, με την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ζήτημα και η λαϊκή απαίτηση για να υπάρξει σύγκληση παντού σε όλα τα επίπεδα με τις σύγχρονες και προοδευμένες κοινωνίες, είναι ένα ζήτημα που συνεγείρει κάθε Ελληνα και φυσικά όλους εμάς που υπηρετούμε κάποιους θεσμούς.

Σ' αυτή την φάση λοιπόν, βρίσκεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα ήθελα να απαντήσω πολύ συγκεκριμένα από την πλευρά της ΚΕΔΚΕ, επειδή πάντοτε το Υπουργείο είτε προβλέπεται είτε όχι από τους Νόμους πάντα και σταθερά ζητάει την δική μας γνώμη προκειμένου είτε να πάρει κανονικιστικές αποφάσεις είτε να νομοθετήσει τα όποια ζητήματα, θα ήθελα και από την πλευρά μου να χαιρετήσω την μετά από τόσο καιρό επίλυση όλων αυτών των ζητημάτων που ανακοίνωσε ο Υπουργός.

Και το ξέρει καλά και ο Πρόεδρος και η Εκτελεστική Επιτροπή, ότι με εξαίρεση το πριμ παραγωγικότητας για το οποίο σας μίλησα αναλυτικά στην αρχή για να ξέρετε την θέση μας και η οποία βέβαια και εμείς δώσαμε το πράσινο φως, δεν υπάρχει καμία αντίδραση από την πλευρά μας σ' αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, για τα ...........του ιδιωτικού δικαίου και τα λοιπά, το ξέρει τουλάχιστον η Εκτελεστική ότι υπήρχε η πλήρης συμφωνία μας εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Και βέβαια η πλήρης συμφωνία δεν υπήρχε απλά για να συμφωνούμε με την ΠΟΕΟΤΑ αγαπητοί Συνάδελφοι, αλλά για ένα πολύ απλό λόγο. Ξέρουμε πολύ καλά ότι αν θέλουμε στην χώρα μας μια εντελώς άλλη Αυτοδιοίκηση, με αναβαθμισμένο ρόλο, αν θέλουμε να ζήσουμε στην Ελλάδα της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης, τούτο δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα αν δεν αναβαθμίζεται παράλληλα και διαρκώς η θέση των εργαζομένων μέσα στους θεσμούς.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στην Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων επιδιώκουμε μέσα από την συμμετοχή μας στις συλλογικές διαπραγματεύσεις που για πρώτη φορά με τον Νόμο του '99 προβλέφθηκε, επιδιώκουμε να αναστρέψουμε την παραδοσιακή θέση του εργαζόμενου μέσα στους Δήμους, που ήταν ένα σκαλάκι κάτω από τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους και ανοιχτή μας επιδίωξη είναι να το βάλουμε ένα σκαλί πάνω από τους άλλους.

Για ποιο λόγο; Ακριβώς γιατί ο θεσμός αναπτύσσεται, ακριβώς γιατί ο θεσμός είναι αναπτυσσόμενος, βομβαρδίζεται διαρκώς με νέα καθήκοντα και νέες αρμοδιότητες και αυτή είναι η συγκεκριμένη μας γραμμή. Θέλω να έχετε αυτή τη διαβεβαίωση πολύ καθαρή, που η Εκτελεστική Επιτροπή τουλάχιστον της Ομοσπονδίας, την ξέρει από την πρώτη ημέρα που εκλέχτηκε το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΚΕ.

Και νομίζω ότι είχαμε την ευκαιρία σ' αυτά τα δύο χρόνια το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο, να αποδείξουμε στην πράξη ότι αυτή μας την θέση την εννοούμε πολύ συγκεκριμένα. Και για το επίδομα κίνησης, ξέρετε πολύ καλά ότι η θέση μας είναι ότι πρέπει αυτοί που πραγματικά κινούνται να το πάρουν και το άλλο να θεωρηθεί ως κομμάτι του μισθού για όλους τους εργαζομένους και όλα αυτά εν πάση περιπτώσει.

Η σοβαρότερη πρόκληση που μπήκε τώρα για το ...........που την έβαλε βέβαια ο Πρόεδρος και δεν χρειαζόμουν υπόμνηση, αφορά Συνάδελφοι τις δημοτικές επιχειρήσεις. Κοιτάξτε οι δημοτικές επιχειρήσεις το ξέρουμε πολύ καλά ότι σε ένα βαθμό είναι αναγκαιότητα γι' αυτό και τις προέβλεψε ο κώδικας. Ξέρουμε επίσης όλοι μας ότι υπερδιογκώθηκαν την περίοδο που το εμπάργκο των προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και ειδικότερα στους δήμους, ανάγκαζε τους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια να στήνουν δημοτικές επιχειρήσεις που δεν είχαν πραγματικό προορισμό και αντικείμενο, δεν ανταποκρίνονταν στην λέξη επιχείρηση - ίδρυση τους. Και από την άλλη έπρεπε να παρουσιάσουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Εγώ συνάδελφοι θα σας πω ότι στον δήμο μου, ζήτησα τον Φλεβάρη του '91 τρεις μηχανικούς, τόσους μπορούσαμε το 1/2 των κενών θέσεων του οργανογράμματος, τότε με τον 1188, καταργείται το '91 ο 1188, πάμε στον 1943, πάμε στην τροποποίηση του Κούβελα του 1943, δεν θυμάμαι τον αριθμό του Νόμου, πάμε 2190 και μ' όλη αυτή την διαδικασία την τριυπουργική και τα λοιπά και τα λοιπά, σας πληροφορώ ότι οι τρεις μηχανικοί ορκιστήκανε στον Δήμος πέρυσι τον Γενάρη, μετά από 9 χρόνια.

Αυτή ήταν και η πραγματικότητα η οποία χωρίς να φέρω σε δεύτερη μοίρα και οι ανάγκες που είχαν να κάνουν με την προσωπικότητα του καθενός Δημάρχου, με το άγχος του, με τις εκλογές και με το ένα και το άλλο. Νομίζω όμως ότι ο κύριος λόγος που τις υπερδιόγκωσε συνάδελφοι τις δημοτικές επιχειρήσεις και αυτό είναι το βασικό, είναι το εμπάργκο που υπήρχε στις προσλήψεις που δεν μας επέτρεπε να λειτουργήσουμε επί μια δεκαετία.

Και δεν μας επέτρεπε να λειτουργήσουμε αυτή η κατάσταση γιατί αντιμετωπιζόταν η Αυτοδιοίκηση ως παράρτημα του δημόσιου τομέα και ακόμα και σήμερα θέλω να σας πω υπάρχουν Υπουργοί και σ' ένα κόμμα πραγματικά, δεν πρέπει να το αδικούμε, δεν το λέω επειδή και εγώ ανήκω στον ίδιο πολιτικό χώρο, έχει πραγματικά ταυτίσει την παρουσία του στην εξουσία, με την αναγέννηση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρ' όλα αυτά υπάρχουν σήμερα από το Κυβερνών κόμμα υπουργοί με ονοματεπώνυμο, πολλοί δεν είναι ένας ούτε δύο, οι οποίοι κάθε φορά που πάμε για κάποιο ζήτημα, νομίζουν ότι όταν θα πούμε για κάτι που πρέπει να αξίζει από την Αυτοδιοίκηση, ότι θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ακόμα δεν έχουν καταλάβει πως ότι προβλέπει ο προϋπολογισμός είναι καρτ και ότι όλα τα υπόλοιπα επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς του Δήμου. Ακόμα δεν το έχουν καταλάβει, μία σειρά Κυβερνητικά στελέχη.

Εμείς συνάδελφε, κάτω από αυτό το πρίσμα, εγώ έχω να διατυπώσω, να σας πω κάτι που είναι δεδομένο, ξέρετε πολύ καλά τον αγώνα για την στελέχωση, αυτή είναι η πραγματική απάντηση για την μη δημιουργία δημοτικών επιχειρήσεων ανύπαρκτων. Ξέρετε πολύ καλά τι έγινε με τους καποδιστριακούς επιστήμονες και με μεγάλο μέρος του επιστημονικού δυναμικού που ήταν και σε βάση πίστωσης έργου, που μονιμοποιήθηκαν.

Θα ξέρετε ίσως τις απλουστεύσεις που έχουν υπάρξει με δική μας πρωτοβουλία και προτροπή από την Υπουργό την κα Παπανδρέου στον Νόμο 2190 και για να κατανοήσετε επειδή όλοι έχετε πολύ καλά την γνώση και την κουλτούρα του τι σημαίνει πρόσληψη θέλω να σας πω ότι αυτές οι προσλήψεις των τεχνικών που βγήκαν πρόσφατα στον αέρα, ήδη στις μισές νομαρχίες έχουν περαιωθεί. Στους μισούς νομούς της χώρας , ακριβώς επειδή κάνουμε φοβερές απλουστεύσεις στα άρθρα του 2190 και θα έρθει αυτό το προσωπικό πάρα πολύ γρήγορα.

Οι άλλες δυο σκέψεις, το δεύτερο που θέλω να σας κάνω γνωστό, είναι ότι εμείς σε έκτακτο θεματικό συνέδριο, ανοίγουμε μόνοι μας και με πρωτοβουλία μας το φθινόπωρο το ζήτημα των δημοτικών επιχειρήσεων. Δεν είναι ίδιες για να τις βάζουμε και να τις πυροβολούμε. Υπάρχουν δημοτικές επιχειρήσεις που έχουν να κάνουν με αυτά που έλεγα, υπάρχουν και οι επιχειρήσεις που είναι εντελώς αναγκαίες ξεκινώντας από την ΔΕΥΑΙ και πηγαίνοντας σε διάφορες άλλες δημοτικές επιχειρήσεις.

Και υπάρχουν και επιχειρήσεις που μας υποχρεώνει και η Κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση να ιδρύσουμε ή να επαναλειτουργήσουμε εν' όψει του Γ' Κ.Π.Σ. Το ζήτημα λοιπόν, τον φάκελο "δημοτικές επιχειρήσεις" εγώ καλώ την ΠΟΕ - ΟΤΑ και το Διοικητικό της Συμβούλιο, που θα εκλεγεί από αυτό στο Συνέδριο, να οργανώσουμε μαζί το Συνέδριο αγαπητό προεδρείο για τις δημοτικές επιχειρήσεις, για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους και να έχουμε μια κοινή γραμμή.

Δεν είναι ζήτημα αντιδικίας Δημάρχου και εργαζομένων στις δημοτικές επιχειρήσεις. Κάπου είναι κοινά απαραίτητα εργαλεία και κάπου δεν χρειάζονται καθόλου. Και να προχωρήσω και σε μία πρόταση, συνάδελφοι, στο συνέδριο σας, συγκεκριμένα, νομίζω και πρέπει να έχουμε και την συνδρομή αν χρειάζεται κάπου και κανονιστική νομοθετική ρύθμιση κ. Υπουργέ, νομίζω ότι η ΠΟΕ ΟΤΑ θα πρέπει να καλύψει συνδικαλιστικά τους εργαζομένους και στις δημοτικές επιχειρήσεις.

Μία Ομοσπονδία πρέπει να έχουν, η Αυτοδιοίκηση είναι μία δεν είναι δύο για να επιδεικνύει την μια φορά μία μορφή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, την άλλη Ιδιωτικού Δικαίου και την άλλη να είναι ο ίδιος ο Δήμος αυτοτελώς. Η Αυτοδιοίκηση είναι μία και το όργανο της που αποφασίζει είναι ένα, το δημοτικό συμβούλιο κατ' ουσίαν. Σ' αυτό πηγαίνουν όλα για έγκριση, από εκεί πηγάζει όλη η εξουσία και οι αποφάσεις.

Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να συνδράμουν και οι δυο Συνομοσπονδίες, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και οι Ομοσπονδίες των ΟΤΑ αγαπητέ Συνάδελφε, Γενικέ Γραμματέα, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος όπως καλύφθηκε ένα μεγάλο μέρος με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου προσωπικό, θα πρέπει να καλύψει και το προσωπικό των Δημοτικών Επιχειρήσεων. Ωστε να καθιερώσουμε σιγά - σιγά από κοινού και σε συνεργασία νέους κανόνες εργασιακούς που να διέπουν όλο τον κόσμο είτε εδώ δουλεύει είτε εκεί.

Θα τελειώσω Συνάδελφοι, συγνώμη που μακρηγόρησα ήταν πάρα πολλά αυτά που ακουστήκανε. Εγώ είχα σκοπό να απευθύνω ένα πολύ σύντομο χαιρετισμό αλλά νομίζω ότι έπρεπε να δώσω κάποιες διευκρινίσεις, για να μην αιωρούνται ζητήματα που δεν υπάρχουν στην αίθουσα .

Θα ήθελα να τελειώσω με αυτό που ξεκίνησα. Το σημαντικότερο πολιτικό πρόβλημα της χώρας αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι τα δείπνα και η διαπλοκολογία, το σοβαρότερο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, είναι η υπερσυγκέντρωση πλούτου και δύναμης σε πολύ λίγους ανθρώπους. Γεγονός και φαινόμενο που επιτάθηκε την τελευταία δεκαετία, για πολύ συγκεκριμένους λόγους, ένας από τους οποίους, όχι μόνος φυσικά, ήταν και όσα ζήσαμε με το χρηματιστήριο πριν από 1-2 χρόνια.

Η τεράστια κυριαρχία των Μ.Μ.Ε. και η προσπάθεια ευτελισμού κάθε θεσμού, για να κυβερνήσουν και στην ουσία την χώρα οι δυνάμεις του πλούτου, οι οικονομικές δυνάμεις όπως σε μεγάλο βαθμό γίνεται σε πολλές σύγχρονες χώρες, είναι μία διαδικασία που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να την θεωρήσουμε αναπόφευκτη και στην χώρα μας.

Η πρόσφατη απογραφή, ανέδειξε ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα, το μισό του πληθυσμού της χώρας είναι συγκεντρωμένο στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνα και Θεσ/κη. Εάν ήταν αυτό αποτέλεσμα μιας προτιμησιακής κατάστασης : είναι καλύτερα να ζήσω Αθήνα - Θεσ/κη, άρα πάω εκεί, ουδείς λόγος θα γινόταν περί αυτού. Δυστυχώς ξέρουμε όλοι ότι ιδιαίτερα όσοι ζούμε και καταγόμαστε από την επαρχία ότι η εσωτερική μετανάστευση στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα έχει να κάνει με την δουλειά και με τίποτα άλλο. Αποκλειστικά με την δουλειά και με τίποτα άλλο.

Εχει επιταθεί το φαινόμενο, ως αποτέλεσμα της υπερσυγκέντρωσης πλούτου και δύναμης. Η απογραφή του '91 , ήταν η μοναδική απογραφή, στην οποία, δε θέλω να μακρηγορήσω σε αυτό, είναι πολύ σύνθετο το ζήτημα, μην το μπερδέψετε με την αστυφιλία, γενικότερα ως φαινόμενο, το '91 ήταν η μόνη απογραφή όπου ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού της χώρας ήταν πολύ μεγαλύτερος από το ρυθμό αύξησης που είχαν τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα.

Γιατί ασκήθηκαν συγκεκριμένες πολιτικές στην περιφέρεια. Με μεταφορά πόρων, πολύ απλά. Γιατί από το χρήμα ξεκινάει και στο χρήμα τελειώνουν όλα. Το 2001 η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων έκανε αγώνα για να μείνουν οι κάτοικοι εκεί που είναι και να απογραφούν.

Και έκαναν και πληρωμένες ανακοινώσεις και πολλοί δεν κατάλαβαν γιατί. Ξέραμε πολύ καλά τι γίνεται και θέλαμε να αναδείξουμε ως μείζον πρόβλημα ακριβώς αυτό στο οποίο αναφέρονται οι συνάδελφοι.

Το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, είναι η υπερσυγκέντρωση πλούτου και δύναμης και το μεγαλύτερο αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας, δεν είναι το θεμιτό κατά τα άλλα στοίχημα ανάμεσα στην κα Μπακογιάννη και τον κ.Λαλιώτη για το αν θα ξεκινούσε στις 28 Μαρτίου το αεροδρόμιο στα Σπάτα.

Και στις 29 Μαρτίου να ξεκίναγε και στις 27 δε θα άλλαζε και τίποτα. Το σοβαρότερο αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας, είναι η ισόρροπή περιφερειακή ανάπτυξη. Η ελληνική κοινωνία σήμερα, καλείται να αντιμετωπίσει τόσο το ζήτημα της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης, όσο και το ζήτημα των έντονων διαρθρωτικών διαφορών, με την υποβάθμιση των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ανέργων, τα τελευταία χρόνια.

Και σε διαρθρωτική διάσταση και σε χωροταξική, το μοντέλο ανάπτυξης, που σε ένα βαθμό υποχρεωτικά, λόγω της ΟΝΕ ακολουθήθηκε, οφείλουμε και πρέπει να το αμφισβητήσουμε συνάδελφοι.

Από τη μεριά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της ΚΕΔΚΕ καλώ την ΠΟΕ-ΟΤΑ και όλους τους εργαζόμενους, σε έναν κοινό αγώνα, αφού πέτυχε η χώρα μας το μεγάλο στόχο στην ΟΝΕ, τώρα να δώσουμε σε αυτή την ΟΝΕ συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Να αλλάξουμε το μοντέλο της ανάπτυξης, να το φέρουμε πιο κοντά στον εργαζόμενο, πιο κοντά στον άνθρωπο, πιο κοντά στην ελληνική περιφέρεια. Και σε ό,τι μας αφορά ως Αυτοδιοίκηση, να ξαναθυμηθούμε τα μεγάλα οράματα της αποκεντρωμένης και αυτοδιοικούμενης Ελλάδας και να τα κάνουμε πράξη. Καλή επιτυχία στο συνέδριο.