ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΜΠΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ 35 Ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΡΟΔΟΣ – ΠΕΜΠΤΗ 11 ΜΑΪΟΥ 2006
Συνάδελφοι,
Το Συνέδριο (35 ο Τακτικό) της Ομοσπονδίας μας πραγματοποιείται σε μια χρονική περίοδο που δεχόμαστε ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά μας.
Η διαρκής λιτότητα, ο εργασιακός μεσαίωνας, η άγρια επίθεση σε ατομικά δικαιώματα, η κοινωνική αναλγησία της κυβέρνησης, φαίνεται ότι δεν έχει τέλος.
Αλλάζουν τα ωράρια εργασίας, απελευθερώνουν και ελαστικοποιούν την αγορά εργασίας, καταργούν συλλογικές συμβάσεις, προαναγγέλλουν ανατροπές και κατεδαφίσεις στο ασφαλιστικό, τη Δημόσια Διοίκηση, στα συνταγματικά μας δικαιώματα και κατακτήσεις.
Οι πολιτικές που ασκήθηκαν και ασκούνται τα τελευταία χρόνια από τις Κυβερνήσεις, στα πλαίσια του ανταγωνισμού και της θεοποίησης της αγοράς, υποβαθμίζουν όλο και περισσότερο τους εργαζομένους και αυξάνουν τις κοινωνικές ανισότητες στη χώρα μας.
Ο περιορισμός των κοινωνικών δαπανών, οι ιδιωτικοποιήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών και επιχειρήσεων, η πολιτική λιτότητας, το άδικο φορολογικό σύστημα, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ο περιορισμός των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας, η λαφυραγώγηση της Δημόσιας Διοίκησης αποτελούν μέτρα και πολιτικές που χειροτερεύουν τη θέση των εργαζομένων και πλήττουν τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα.
Για τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τους εργαζομένους στο Δημόσιο και τους Ο.Τ.Α. συνεχίζεται μια πολιτική που ακυρώνει το ρόλο των Δημοσίων Υπηρεσιών, ταλαιπωρεί τους πολίτες και πλήττει τα δικαιώματα των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Παρά τις προεκλογικές διακηρύξεις και δεσμεύσεις για προστασία και αναβάθμιση του εισοδήματος, για αξιοκρατία και διαφάνεια στο Δημόσιο, συνεχίζεται και σήμερα μια πολιτική που στο όνομα της αποκομματικοποίησης, κομματικοποιεί το κράτος, περιορίζει τα εισοδήματα των εργαζομένων στο Δημόσιο, ελαστικοποιεί τις εργασιακές σχέσεις και οδηγεί στην παραπέρα υποβάθμιση των εργαζομένων.
Το 35 ο Τακτικό Συνέδριο της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. έχει υποχρέωση να αναδείξει τη δυναμική των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μια από τις πλέον οργανωμένες, συνειδητοποιημένες, αγωνιστικές και αποφασιστικές συνιστώσες της νέας κοινωνικής δυναμικής που η νέα πραγματικότητα προβάλλει.
Για την επιτυχία του πρωταρχικού και κυρίαρχου στόχου είναι αναγκαία η συμβολή όλων μας. Η σημερινή πραγματικότητα επιβάλλει την παράθεση, ανάλυση και σύνθεση όλων των απόψεων.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α., αναπόσπαστο κομμάτι των εργαζομένων στο Δημόσιο, έχει την υποχρέωση με ολοκληρωμένο και αναλυτικό τρόπο να περιγράψει τη νέα πραγματικότητα και με συνέπεια και σταθερότητα να διεκδικήσει τα δίκαια των εργαζομένων στη νέα οικονομική – κοινωνική – πολιτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Διανύοντας πλέον την πρώτη δεκαετία της τρίτης χιλιετίας, συνειδητοποιούμε και εδραιώνουμε βαθύτερα τις αρχικές μας εκτιμήσεις για το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης. Βιώνουμε πλέον τις συνέπειες των ραγδαίων και συγκλονιστικών αλλαγών.
Το πρότυπο της κλειστής οικονομίας δεν υπάρχει πια. Το πρότυπο της κοινωνικής οργάνωσης των προηγμένων Ευρωπαϊκών χωρών του περασμένου αιώνα αποδιαρθρώνεται συνεχώς. Η ηλεκτρονική διάδοση της γνώσης και της πληροφορίας συνέτεινε στην ηλεκτρονική εκμηδένιση του χώρου και του χρόνου.
Τεράστιοι οικονομικοί οργανισμοί συγκροτούνται. Το απρόσωπο πολυεθνικό κεφάλαιο θεριεύει, δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις, αμφισβητεί και υπονομεύει την εθνική κυριαρχία λαών με πολιτισμό και παραδόσεις χιλιετιών. Απομυζά με τον πλέον αδίστακτο τρόπο τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη, καταστρέφει το περιβάλλον και απειλεί την ανθρωπότητα με οικολογικό αφανισμό.
Αδίστακτα μεταλλάσσεται από παραγωγικό σε κερδοσκοπικό προκειμένου να συσσωρευτεί με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Για να υπηρετήσει τον ολιγαρχικό πλούτο, κλονίζει εθνικές οικονομίες, εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες, καταδικάζει στη φτώχια και την εξαθλίωση πλατιά λαϊκά στρώματα, περιθωριοποιεί με την ανεργία και την ανασφάλεια τη νέα γενιά. Απομυζά την πνευματική ικμάδα και το σφρίγος της με γνωστές δουλείες της υποκουλτούρας του εποικοδομήματος της κοινωνίας της αγοράς.
Στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων, κλονίζει τις γεωστρατηγικές ισορροπίες του πλανήτη, φιλοδοξώντας να εδραιώσει την «ειρήνη» των νεοφιλελεύθερων επιλογών του και με την αλαζονική συμπεριφορά της μιλιταριστικής του έκφρασης, που εκπορεύεται από το μητροπολιτικό του κέντρο, τις Η.Π.Α., με τη μορφή μονοκρατορικής υπερδύναμης, περιφρονεί λαούς, υπονομεύει κοινωνίες, απαξιώνει θεσμούς, αμφισβητεί δικαιώματα, πλήττει ανηλεώς τις δυνάμεις της εργασίας και τελικά υποκαθιστά την κοινωνική διάσταση της πολιτικής με την πολιτική της οικονομικής ισχύος.
Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας βιώνει σε όλη του την ένταση τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης οικονομικής επέλασης. Είτε με τη μεταφορά του συγκρουσιακού πεδίου στις αμοιβές των εργαζομένων είτε με την αποδιάρθρωση των εργασιακών τους σχέσεων και των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων είτε με τη μεθοδευμένη και γενικευμένη εμπορευματοποίηση κρίσιμων για την κοινωνική συνοχή τομέων.
Το δημοκρατικό και κοινωνικό έλλειμμα στη λειτουργία και τη δράση υπερεθνικών οργανισμών που δραστικά επηρεάζουν τη ζωή μας, είναι εμφανές. Το κοινωνικό στοιχείο υποχωρεί μπροστά στη δριμύτητα των εξελίξεων. Ευημερούν οι αριθμοί, πλήττεται η δημοκρατική διαδικασία και πάσχουν οι κοινωνίες.
Η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. μέσα από τις εργασίες του 35 ου Τακτικού της Συνεδρίου, πρέπει να αναδείξει με καθαρό και αυθεντικό τρόπο την ανάγκη αντιμετώπισης των ζωτικών προβλημάτων των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Για τους εργαζομένους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στις δύσκολες συνθήκες και στιγμές ζωής που διανύουμε, το Συνέδριό μας θα πρέπει να αποτελέσει μια όαση ελπίδας.
Αν και η πραγματικότητα, οι εξελίξεις, έχουν διαφορετικές αναγνώσεις στην εποχή της εκρηκτικής προόδου των επιστημών και της τεχνολογίας, οι εργαζόμενοι και η κοινωνία είναι απόλυτα λογικό να μην εννοούν το σήμερα και το αύριο με έναν (1) στους τρεις (3) νέους άνεργους, με μισθούς και συντάξεις στα όρια της φτώχειας, με αύξηση του χρόνου – εβδομαδιαίου και ετήσιου- απασχόλησης, με αποδιάρθρωση θεσμών (Συλλογικών Συμβάσεων, Διαπραγματεύσεων) που υπηρετούν και προτάσσουν το δίκαιο συλλογικών αναγκών και δικαιωμάτων.
Με την οπτική ότι η σημερινή δομή και μορφή της Παγκοσμιοποίησης δεν είναι μονόδρομος σε Διεθνές, Ευρωπαϊκό και Εθνικό επίπεδο, η ορατή μετατόπιση της κυβερνητικής πολιτικής σε πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη ατζέντα:
• Περιορισμό προστασίας και δικαιωμάτων των εργαζομένων.
• Μείωση εισοδημάτων.
• Περιστολή ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
• Εκποίηση κρατικής περιουσίας και
• Εκχώρηση δημοσίων αγαθών.
Είναι στον αντίποδα των αναγκών και διεκδικήσεων του Συνδικαλιστικού Κινήματος γιατί το πλαίσιο αυτής της πολιτικής οδηγεί σε μεγάλη αναδιανομή σε βάρος των εργαζομένων και των συλλογικών κοινωνικών αναγκών.
Η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. μπροστά στο 35 ο Τακτικό της Συνέδριο θεωρεί ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική που θα θέτει σε προτεραιότητα τα αιτήματα και τους στόχους των εργαζομένων και που αναλυτικά είναι:
ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ – ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ:
• Προστασία και αναβάθμιση των αποδοχών των εργαζομένων στο Δημόσιο και τους Ο.Τ.Α. – Νέο μισθολόγιο.
Η εισοδηματική πολιτική που ανακοινώθηκε για το 2006 θα οδηγήσει στην παραπέρα μείωση του εισοδήματός μας παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για προστασία και αναβάθμιση των αποδοχών μας, αφού οι αυξήσεις που δόθηκαν δεν ξεπερνούν το 2% και ο πληθωρισμός ξεπερνάει το 3,6%.
Επιπλέον, οι συνεχείς ανατιμήσεις στην αγορά εξαιτίας της κερδοσκοπίας και των εξελίξεων στις τιμές των πετρελαιοειδών, έχει δραματικές επιπτώσεις στα εισοδήματά μας. Ταυτόχρονα διατηρούνται και συνεχίζονται οι μισθολογικές αδικίες και ανισότητες καθώς και η φαλκίδευση των συντάξιμων αποδοχών μέσα από τις επιδοματικές πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί.
Για το ξεπέρασμα της σημερινής κατάστασης και της αναβάθμισης μισθών και συντάξεων, είναι ανάγκη ένα νέο Μισθολόγιο στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. που να βασίζεται στις παρακάτω αρχές:
• Το ύψος του κατώτερου βασικού μισθού να προσδιοριστεί στα 1.200 ευρώ.
• Το μισθολόγιο να αποτελείται μόνο από βασικές αποδοχές που σημαίνει ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στις νέες βασικές αποδοχές. Διατήρηση εκτός μισθολογικών κλιμακίων αλλά και σύνδεση με τα Μ.Κ. του οικογενειακού επιδόματος, του ανθυγιεινού και του επιδόματος θέσης.
• Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη στα Μ.Κ. κάθε κατηγορίας, με ισότιμα τυπικά προσόντα.
• Μη σύνδεση μισθού – βαθμού.
• Σχέση κατώτερων – ανώτερων αποδοχών 1:3.
• Σύνδεση του μισθολογίου με το Δ.Τ.Κ. και την αύξηση του Α.Ε.Π.
Να υπάρχει η αντιμετώπιση αλλά και η εξασφάλιση της δυνατότητας στο μέλλον οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις να προσδιορίζουν τις πρόσθετες παροχές στη βάση των ιδιαιτεροτήτων των κλάδων χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα στην ή από την εξέλιξη του μισθολογίου.
Σε μια κατάσταση σταθερότητας για τα κέρδη (σταθεροί ρυθμοί ανάπτυξης) υψηλού κόστους ζωής και συνεχείς πιέσεις της αγοράς για ανατιμήσεις και αύξηση της ακρίβειας, η πραγματική αποκατάσταση σχέσεων δίκαιης κατανομής του πλούτου, δίκαιης διανομής και σχέσης ανάμεσα στο κέρδος και το μισθό, κάτι που σηματοδοτεί η διαμόρφωση Β.Μ. στα 1.200 ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. θα αγωνιστεί για την προστασία και την αναβάθμιση των αποδοχών μας και τη σύγκλισή τους με το μέσο όρο των ευρωπαϊκών μισθών.
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:
Το φορολογικό σύστημα της χώρας μας είναι κοινωνικά άδικο, έντονα ταξικό, αναποτελεσματικό και αντιαναπτυξιακό.
Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή, η φοροκλοπή, η μεγάλη αναλογία των έμμεσων φόρων, η υπερφορολόγηση μισθωτών και συνταξιούχων, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά του.
Η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας για τη νέα χρονιά σε συνδυασμό και με τη μεγάλη άνοδο του πληθωρισμού θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων. Ταυτόχρονα με τις πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης για την αύξηση του Φ.Π.Α. επιβαρύνθηκαν και πάλι μισθωτοί και συνταξιούχοι ενώ δόθηκαν νέα φορολογικά προνόμια στους οικονομικά ισχυρούς.
Η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. θεωρεί ότι είναι αναγκαία μια ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση που θα διασφαλίζει τους αναγκαίους πόρους για το κοινωνικό κράτος και θα διασφαλίζει τη φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών.
Στην κατεύθυνση αυτή διεκδικούμε:
• Αύξηση του αφορολόγητου ποσού στα 15.000 ευρώ.
• Αλλαγή της σχέσης άμεσων και έμμεσων φόρων.
• Τιμαριθμοποίηση φορολογικής κλίμακας.
• Καθορισμό νέας φορολογικής κλίμακας με πρόσθετα κλιμάκια.
ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ:
Ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. – Αξιοκρατική στελέχωση των υπηρεσιών.
Οι εργασιακές σχέσεις στον Ιδιωτικό και τον Δημόσιο Τομέα έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των κυβερνητικών επιθέσεων. Το ωράριο, το 8ωρο, η πλήρης απασχόληση που αποτελούν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, έχουν δεχτεί και δέχονται επιθέσεις.
Η μονιμότητα και η μόνιμη σχέση εργασίας εμφανίζονται ως βασικός υπεύθυνος για την κατάσταση των Δημοσίων Υπηρεσιών για την αναποτελεσματικότητα, για την ταλαιπωρία του πολίτη.
Η κατάσταση όμως των εκτάκτων όπως διαμορφώθηκε και διαμορφώνεται, αποκαλύπτει τα αδιέξοδα της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. Παράλληλα, οι δεκάδες σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. (συμβασιούχοι, ορισμένου χρόνου, ωρομίσθιοι, μερική απασχόληση, συμβάσεις έργου κτλ.) έχουν επίπτωση στην αποτελεσματική λειτουργία των Δημόσιων Υπηρεσιών.
Ταυτόχρονα όμως συνεχίζεται και η πολιτική λαφυραγώγησης των Δημοσίων Υπηρεσιών και της Δημόσιας Διοίκησης από τον κάθε φορά νικητή των εκλογών. Από τον κανόνα αυτόν, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες για αξιοκρατία και διαφάνεια, δεν ξέφυγε και η σημερινή κυβέρνηση.
Έτσι, οι Νόμοι που προωθήθηκαν για τη στελέχωση των Δημοσίων Υπηρεσιών αλλά και για τις προσλήψεις, διατήρησαν και δημιούργησαν και νέα παράθυρα για αυθαιρεσίες στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. που αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται για την τακτοποίηση κατά κανόνα των σημερινών «ημέτερων».
Η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. όπως και η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. έχει απορρίψει τις παραπάνω επιλογές και διεκδικούμε:
• Κατάργηση των Νόμων που επεκτείνουν τη μερική απασχόληση στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α.
• Εκπαίδευση και επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού.
• Μονιμοποίηση των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες ανάγκες.
• Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων, ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας στους Ο.Τ.Α.
• Κατάργηση του Ν. 3385/2005 που καταργεί το 8ωρο.
• Άμεση εφαρμογή του 35ώρου (7ωρο, πενθήμερο) χωρίς μείωση αποδοχών, για τις υπηρεσίες που εργάζονται 37 ½ ώρες.
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τη στελέχωση των υπηρεσιών σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ο.Ε.Υ.
• Κατάργηση των συμβάσεων μίσθωσης έργου, που υποκρύπτουν σχέση εξαρτημένης εργασίας.
• Κατάργηση των Δημοτικών Επιχειρήσεων που το αντικείμενό τους έχει σχέση με τις Υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. ή το προσωπικό τους εργάζεται σε οργανωμένες τους Υπηρεσίες, με ταυτόχρονη μεταφορά και μονιμοποίηση του προσωπικού τους σ' αυτούς.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ:
Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών. Αύξηση των πόρων για τη λειτουργία τους και για την προσφορά ικανοποιητικών υπηρεσιών και αγαθών προς του πολίτες. Οι Δημόσιες Υπηρεσίες αλλά και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο τα τελευταία χρόνια έχουν βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στα πλαίσια των στόχων τους για περιορισμό του κράτους και παράδοση στους ιδιώτες βασικών αρμοδιοτήτων του Δημόσιου Τομέα υποβαθμίζουν και συκοφαντούν το Δημόσιο και τους εργαζομένους, περιορίζουν τις δαπάνες λειτουργίας του.
Οι ιδιωτικοποιήσεις Δημοσίων Υπηρεσιών και Επιχειρήσεων με σοβαρές επιπτώσεις στους εργαζομένους και το κοινωνικό σύνολο θεωρείται από κάποιους ότι αποτελεί το μοναδικό μέσο για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Οι ευθύνες των κυβερνήσεων για τη χαμηλή χρηματοδότησή τους, για τον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών, για την απουσία προσωπικού, για την αναξιοκρατία και τις πελατειακές σχέσεις, για τη λαφυραγώγηση των υπηρεσιών γίνεται προσπάθεια μετάθεσης στον υπάλληλο και στην εργασιακή σχέση.
Η αδυναμία του κράτους και των Υπηρεσιών του να θέσει κανόνες για τον έλεγχο της αγοράς, να προσφέρει τις αναγκαίες υπηρεσίες προς τους πολίτες, για τη μόρφωσή τους, την ασφάλεια και τη ζωή τους αποκαλύπτει τα αδιέξοδα αυτών των επιλογών.
Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, σοβαρές ανησυχίες δημιουργούνται στους εργαζομένους από τις επιλογές της κυβέρνησης για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα που μπορεί να καλύψει όλο το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων των Δημοσίων Υπηρεσιών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να αξιοποιηθεί για τη παραπέρα ιδιωτικοποίηση και διάλυσή τους.
Διεκδικούμε:
• Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών με την αύξηση των πόρων για τη λειτουργία τους, τη βελτίωση των υποδομών τους και την πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.
• Ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα των Υπηρεσιών της Υγείας και της Παιδείας. Αύξηση των δαπανών για τη λειτουργία τους και την αναβάθμιση της ποιότητάς τους.
• Να καταργηθεί ο Νόμος για τις συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις.
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ:
Είναι αναγκαίο να αγωνιστούμε για την αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων των Υπηρεσιών Δημοσίου και Κοινωνικού χαρακτήρα των Ο.Τ.Α, που θα έχει επακόλουθο οι Ο.Τ.Α. να μην ασκούν κοινωνική πολιτική, αλλά να ασκούν «επιχειρηματική» δραστηριότητα, είτε σε σύμπραξη με το ιδιωτικό κεφάλαιο είτε μέσω των Δημοτικών Επιχειρήσεων.
Να αγωνιστούμε από κοινού και μετά από πολιτική συμφωνία με τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για να καθορίσουμε το πλαίσιο που είναι αναγκαίο για τη ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ και ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ της.
Να μην πραγματοποιείται καμία μεταφορά αρμοδιότητας στους Ο.Τ.Α. χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι αναγκαίοι πόροι.
Να εφαρμόζεται αυστηρά το άρθρο 102 του Συντάγματος.
Αγωνιζόμαστε για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που:
• Να διασφαλίζεται ο νέος ρόλος της στον 21 ο αιώνα μέσα από το σύνολο των αρμοδιοτήτων που επιβάλλεται αυτή να ασκήσει.
• Να υπάρχει διασφάλιση της συμμετοχής των πολιτών στα όργανα λήψης των αποφάσεων για τις υποθέσεις που τους αφορούν.
• Να κατοχυρώνεται η διοικητική αυτοτέλεια και η οικονομική αυτοδυναμία των Οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
• Να υπάρχουν οι κανόνες διαφάνειας και χρηστής διαχείρισης των πόρων.
• Να αναπτυχθούν οι σύγχρονες δομές και λειτουργίες στο εσωτερικό των Ο.Τ.Α.
• Να αναβαθμίζεται η καταστατική θέση των αιρετών και η ενδυνάμωση των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης.
• Να υπάρχει ανάπτυξη και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.
• Να καθορίζεται ο εποπτικός ρόλος του κράτους στους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης.
• Να ξεκαθαριστεί ο ρόλος των Δημοτικών Επιχειρήσεων και η ανάπτυξή τους να γίνεται μόνο για επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως άλλωστε προβλέπει και ο Ν. 1416/1984.
• Να εφαρμοστούν ο ΕΘΝΙΚΟΣ και οι ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων από τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
• Την εφαρμογή της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ στην πηγή από τους Ο.Τ.Α.
• Την αυστηρή εφαρμογή της Κ.Υ.Α. για τα ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ και την αξιοποίηση του εργοστασίου πυρόλυσης των επικίνδυνων ιατρικών αποβλήτων.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ – ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ:
Προστασία και διερεύνηση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας.
Ενίσχυση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων της χώρας μας έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των κυβερνητικών επιλογών.
Τα μέτρα που λήφθηκαν από το 1990 μέχρι σήμερα, αφαίρεσαν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων και άλλαξαν προγραμματισμούς ζωής. Παρά όμως τα μέτρα αυτά, νέες αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη δημιουργώντας ένα κλίμα ασφαλιστικής τρομοκρατίας και πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
Ταυτόχρονα παραμένουν στο Δημόσιο τα προβλήματα των χαμηλών συντάξιμων αποδοχών εξαιτίας και της μισθολογικής επιδοματικής πολιτικής, οι διακρίσεις μεταξύ ασφαλισμένων, τα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης. Επιπλέον οι εργαζόμενοι στα Β.Α.Ε. στο Δημόσιο και τους Ο.Τ.Α. δεν είναι ενταγμένοι στο αντίστοιχο καθεστώς που ισχύει για τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα.
Η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. με βάση τα παραπάνω, διεκδικεί:
• Στήριξη του Δημόσιου Ασφαλιστικού Συστήματος.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών διατάξεων των νόμων που μειώνουν τις συντάξεις και αφαιρούν τα δικαιώματά μας.
• Όχι στην ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης.
• Όχι σε διακρίσεις σε νέους και παλιούς εργαζομένους.
• Αύξηση των συντάξιμων αποδοχών.
• Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
• Επέκταση της Διαδοχικής Ασφάλισης.
• Κατοχύρωση και διεύρυνση της Επικουρικής Ασφάλισης.
• Δίκαιες ρυθμίσεις για τη γυναίκα και τη μητέρα (Αναγνώριση πλασματικών συντάξιμων δύο (2) χρόνων για κάθε παιδί όπως ισχύει στον Ιδιωτικό Τομέα).
• Καθιέρωση των Β.Α.Ε. στο Δημόσιο και τους Ο.Τ.Α. Άμεση επέκταση του καθεστώτος που ισχύει στο Ι.Κ.Α. και για τα αντίστοιχα επαγγέλματα του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α.
ΚΩΔΙΚΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ο.Τ.Α.:
Διεκδικούμε τη σύνταξη ενός νέου Κώδικα των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α. που θα είναι αποτέλεσμα της τελικής επεξεργασίας του από όλους τους εμπλεκόμενους.
Στόχος μας η λειτουργική αυτοτέλεια, η αξιοκρατία, η προστασία και αναβάθμιση των υπηρεσιών των Ο.Τ.Α.
Για ανθρώπινο δυναμικό με αυτονομία και πρωτοβουλία στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας.
Για δομή και οργανωτικό πλαίσιο με σαφείς ρόλους, ευθύνες, σχέσεις εξουσίας, τρόπους και ενέργειες διοικητικής λειτουργίας και διαδικασιών.
Σύγχρονη οριοθέτηση του εύρους της πολιτικής και τεχνικής διοίκησης στους Ο.Τ.Α.
Σχεδιασμένη διαμόρφωση της διοίκησης των Ο.Τ.Α. χωρίς περιττή γραφειοκρατία, πολυνομία και πεδία διαμεσολαβητικών σχέσεων που να εμπνέει, να κερδίζει, να αναγνωρίζεται αντί να χειραγωγεί, να αναδεικνύεται με έμφαση στο μέλλον και όχι στο παρελθόν.
Ένας κώδικας που θα είναι προσαρμοσμένος στα σημερινά δεδομένα και ανάγκες και που παράλληλα θα διασφαλίζει τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά και που θα δημιουργεί προϋποθέσεις καλύτερης εξυπηρέτησης του πολίτη.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ (Τ.Α.Δ.Κ.Υ. – Τ.Υ.Δ.Κ.Υ.):
Προστασία της αυτόνομης λειτουργίας των ασφαλιστικών μας Ταμείων (Τ.Α.Δ.Κ.Υ. – Τ.Υ.Δ.Κ.Υ.) με διεκδίκηση της βελτίωσης των παροχών τους. Άμεση υπαγωγή στην ασφάλιση του Τ.Α.Δ.Κ.Υ. και του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. όλων των εργαζομένων των Ο.Τ.Α. (Μόνιμοι Δημοσίου Δικαίου και Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου).
Υπαγωγή των εργαζομένων στα Νομικά Πρόσωπα στην υγειονομική ασφάλιση του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. και μετά την συνταξιοδότησή τους.
Τροποποίηση του κανονισμού παροχών του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. με παράλληλη βελτίωσή του. Στελέχωση αλλά και ίδρυση Περιφερειακών Γραφείων του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων.
Μείωση των εισφορών των συνταξιούχων στο Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. στα ίδια ποσοστά με τους εν ενεργεία υπαλλήλους.
Αύξηση των παροχών του Τ.Α.Δ.Κ.Υ.
• Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του μηνιαίου βοηθήματος από 8‰ σε 9‰.
• Αύξηση του εφ' άπαξ βοηθήματος από 110 σε 120 μηνιαία βοηθήματα.
ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ:
Διεκδικούμε σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο για τους όρους και τις συνθήκες ΥΓΙΕΙΝΗΣ και ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α.
Πιστή εφαρμογή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και των Σ.Σ.Ε. για τα ζητήματα Υγιεινής και Ασφάλειας και επιβολή κυρώσεων, όπου υπάρχει άρνηση ή πλημμελής εφαρμογή τους.
Τη δημιουργία φορέα μέσω του Τ.Υ.Δ.Κ.Υ. σε επίπεδο Ο.Τ.Α. για τη διαρκή παρακολούθηση, ενημέρωση και διενέργεια μελετών και ερευνών των συνθηκών εργασίας στις ιδιαίτερα βεβαρημένες, από άποψη συνθηκών εργασίας, κατηγορίες εργαζομένων στα Β.Α.Ε.
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ:
Διαμορφώνουμε και εμείς την πρότασή μας για τη συνταγματική κατοχύρωση της λειτουργικής αυτοτέλειας της Δημόσιας Διοίκησης, θεσμών διαφάνειας, κοινοβουλευτικού και κοινωνικού ελέγχου.
Οργανώνουμε την εκστρατεία υποστήριξης του ρόλου των εργαζομένων στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. για να αποκρούσουμε τις ισοπεδωτικές, απαξιωτικές επιθέσεις για τους «βολεμένους», τους «ανεξέλεγκτους και χωρίς εργασία, υποχρεώσεις», τους «διεφθαρμένους και θύτες των πολιτών» κτλ.
Εμπλουτίζουμε και οργανώνουμε καλύτερα την λειτουργία των Γραμματειών ΓΥΝΑΙΚΩΝ και ΥΓΙΕΙΝΗΣ και ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ με πολύμορφες πρωτοβουλίες και σχεδιασμένες παρεμβάσεις για άνοιγμα διαλόγου, πρωτοβουλίες ευρύτερης ενημέρωσης, μορφές αγωνιστικής παρέμβασης σε θέματα αιχμής, διεύρυνση σχέσεων, συνεργασιών, γνώσης και συμμαχιών σε θεματικό, επιστημονικό, κοινωνικό, ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ιδρύουμε νέες Γραμματείες ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ και ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ με στόχο την ανάπτυξη σε πανελλαδικό επίπεδο αθλητικών δραστηριοτήτων καθώς και την απόκτηση εμπειρίας για τα συμβαίνοντα στην Ευρώπη με την οργάνωση και συστηματοποίηση της συμμετοχής μας σε πολυμερείς, διμερείς σχέσεις, συνέδρια και συναντήσεις, προκειμένου να έχουμε τη δυνατότητα αντιμετώπισης των προβλημάτων μας.
Υλοποιούμε την καταστατική μας δέσμευση για τη δημιουργία ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. που σε συνεργασία με το Ι.Ν.Ε. Γ.Σ.Ε.Ε./Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και το Κοινωνικό Πολύκεντρο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. θα διαμορφώνουμε αλλά και θα τεκμηριώνουμε τις θέσεις και προτάσεις μας με επιστημονικό τρόπο.
Προγραμματίζουμε την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ αυτάρκεια της Ομοσπονδίας για την καλύτερη οργάνωση και παρέμβασή της στο συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων των Ο.Τ.Α.
Επιχειρούμε την οργανωτική μας συγκρότηση και αναδιάρθρωση του Συνδικαλιστικού Κινήματος των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α. που θα αποτελέσει την αφετηρία για μια ισχυρή και αποτελεσματική Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α., ιδιαίτερα μετά την τελευταία καταστατική διάταξη, που και οι εργαζόμενοι στις αμιγείς Δημοτικές και Κοινοτικές επιχειρήσεις, θα καλύπτονται συνδικαλιστικά από την Ομοσπονδία μας.
Μια Ομοσπονδία ικανή να ανταποκριθεί στις ευθύνες και τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής μας καθώς και να διαδραματίσει το ρόλο που της αναλογεί βάσει των νέων δεδομένων.
Να αντιμετωπίσουμε την πολυμορφία και τον κατακερματισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος, την ενίσχυση των συλλόγων τόσο σε επίπεδο Δήμων ή Νομού, της περιφερειακής οργάνωσης με ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ και την ευρύτερη ενεργό συμμετοχή των συλλόγων – μελών στον καταρτισμό των θέσεων για τον προγραμματισμό της δράσης από το Γενικό Συμβούλιο και την Εκτελεστική Επιτροπή, να διαμορφώσουμε μια σύγχρονη επικοινωνιακή πολιτική με τη χρησιμοποίηση όλων των σύγχρονων μέσων με ΑΜΕΣΗ προοπτική την υλοποίηση της θέσης για ένα Σωματείο, μια Ομοσπονδία, μια Συνομοσπονδία με την προοπτική ενοποίησης και κοινής οργανωτικής παρέμβασης των εργαζομένων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα της χώρας.
Συνάδελφοι,
Από το εύρος και την ποιότητα των διεκδικήσεών μας, από τις προτεραιότητες, τις αρχές, τις αξίες και τους στόχους της στρατηγικής μας, καταδεικνύεται η καθαρότητα της ευθείας και άμεσης κοινωνικής αντιστοίχισης της δράσης και της παρέμβασής μας.
Οι διεκδικήσεις μας για τον αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο του κράτους με σύγχρονη Δημόσια Διοίκηση, για την Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλιση, την Περιφερειακή ανάπτυξη, τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, την οικονομία, τους διανεμητικούς μηχανισμούς, την ένταξη της χώρας στον παγκόσμιο οικονομικό και κοινωνικό καταμερισμό, τους ευρύτερους κινδύνους από τις αρνητικές πλευρές της παγκοσμιοποίησης, υπερβαίνουν συντεχνιασμούς, στείρους, αδιέξοδους και ανιστόρητους διεκδικητισμούς.
Διαχέονται στο κοινωνικό σύνολο, εκφράζουν κοινωνικά αιτήματα με ευρύτερο χαρακτήρα. Αποτελούν την κοινωνική απάντηση στις εκάστοτε κυβερνητικές πρακτικές. Με την έννοια αυτή τα συνδικάτα είναι η εμπροσθοφυλακή της κοινωνικής δυναμικής. Το απαραίτητο αντιστάθμισμα και το αντίπαλο δέος στις αυθαιρεσίες της πολιτικής εξουσίας, η οργανωμένη φωνή της κοινωνίας και ο δείκτης που αξιολογεί την ποιότητα και το σύνολο της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.
Είναι σαφές λοιπόν ότι τα συνδικάτα, ταγμένα στο διαχρονικό αγώνα των δυνάμεων της εργασίας και της κοινωνίας για την αυτοθέσμιση κοινωνίας, δικαιοσύνης, ελευθερίας, ισότητας, για σύστημα διακυβέρνησης σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες της κοινωνικής δημοκρατίας, μόνον ως θεσμοί αυτοτελούς παρουσίας και ακηδεμόνευτης έκφρασης, διεκδίκησης, αλληλεγγύης, μπορούν να νοηθούν.
Το πλαίσιο της πολιτικής τους υπερβαίνει κομματικές εξαρτήσεις και εγκλωβισμούς. Αποτινάσσει λογικές που τα υποβαθμίζουν σε ουδέτερους και παθητικούς θεατές των εξελίξεων.
Η διαπάλη αυτή με τους σκληρούς κοινωνικούς αγώνες των εργαζομένων καταγράφηκε στην παγκόσμια ιστορική μνήμη ως η κινητήρια δύναμη εξέλιξης των κοινωνιών και της πολιτισμικής δημιουργίας τους.
Το πλαίσιο λοιπόν της πολιτικής μας δε χάνει ποτέ από τα μάτια του την αξία και τη σημασία αυτής της διαπάλης για το μέλλον της εργασίας, για το μέλλον και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην πορεία των αιώνων, το εκκρεμές της κοινωνικής εξέλιξης ταλαντεύεται αδιάκοπα από τη συντήρηση στην πρόοδο και αντίστροφα, ανεξάρτητα από το ειδικό περιεχόμενο των όρων αυτών στην κάθε εποχή. Είμαστε με την ΠΡΟΟΔΟ. Που δεν πτοείται ούτε υποχωρεί στο πολύπλοκο της οικονομικής λειτουργίας, δεν ξεθωριάζει από την πολυμορφία των παραγωγικών σχέσεων και των νέων κοινωνικών διαστρωματώσεων, από το πολυμήχανο των απρόσωπων μηχανισμών συσσώρευσης.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος καρπώνεται την υπεραξία της εργατικής δύναμης, τον πλούτο που αυτή παράγει, το αν και πώς διαχέεται το οικονομικό πλεόνασμα στο κοινωνικό σύνολο, το αν και πώς επιστρέφει στον εργαζόμενο.
Κατά συνέπεια, ο χαρακτήρας και η ποιότητα των διεκδικήσεων μας δίνουν ουσιαστικό νόημα στο αυτοτελές και ακηδεμόνευτο του ρόλου μας, ουσιαστικό περιεχόμενο στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής μας, συνιστούν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και αναβάθμισης της συνδικαλιστικής ιδέας και της συνδικαλιστικής δράσης.
Παρά τις κατά καιρούς υφέσεις, τις απαξιωτικές λογικές, τις περιοδικές απομαζικοποιήσεις, τους κομματικούς εναγκαλισμούς, τα φαινόμενα «δημοκρατικών δεσποτισμών ή συγκεντρωτισμών», παρά τις διαπαραταξιακές εσωστρέφειες και τα εγγενή εσωτερικά προβλήματα, ο συνδικαλισμός, ως κυρίαρχος θεσμός συλλογικής έκφρασης και αλληλεγγύης των εργαζομένων, ουδέποτε έχασε την αίγλη του. Το απέδειξε με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του στο πρόσφατο παρελθόν. Το αποδεικνύει συνεχώς, με την ποιότητα του προβληματισμού του, των στόχων του, των προτεραιοτήτων του.